On the military conflict between Israel and Palestine and the developments in the region

Article by Dimitris Koutsoumbas, GS of the CC of the KKE, in “Rizospastis” on 21-22 October

 

Israel’s ground offensive on the Gaza Strip will trigger a general conflagration in the region, and more generally, on a global scale. This issue was rightly addressed by the recent plenary meeting of the CC of the KKE. The CC reaffirmed the public positions of the Party, as they were reflected in press releases of the Press Office, in the interventions of its MPs in the Greek and the European Parliaments, as well as its actions in the mass movement.

 

Α. The regional and international powers–capitalist states involved in the conflict in the Middle East

They can be roughly grouped into the following categories:

FIRST: The open supporters of Israel: Mainly the USA, Great Britain, the leading powers and in general the NATO members except Turkey, the leading powers of the EU (France, Germany) and in general the EU member states, in varying degrees (e.g. the reaction of Spain, Denmark and Luxembourg to the initial statement on economic sanctions against the Palestinian Authority). The Greek government seeks to play a key role for the region in this Euro-Atlantic bloc.

 

SECOND: Powerful capitalist states of the emerging Eurasian bloc, mainly Russia and China, which are adopting a cautious stance, leaning towards supporting Palestine for an independent Palestinian state, with initiatives for a diplomatic solution and an end to the war, while promoting their own economic and geopolitical interests in the region.

 

THIRD: Several powerful states - forces in the region in rapprochement with Israel or the USA, including some traditional allies of the “West”, who oppose Israel’s aggression and support the Palestinians because they are Arabs and Muslims, and because their interests at this stage coincide with or contradict those of others.

Such is the case with Saudi Arabia, which has broken off relations with Israel, in which the US had invested heavily. In fact, according to one interpretation of the developments, Hamas’ attack on Israel had precisely this aim and served not only a section of the Palestinians who consider that this restoration of relations betrays their struggle, but also quarters in Saudi Arabia and Israel that do not agree with this development, as well as the interests of third parties, such as those opposed to the IMEC corridor, like China.

This is the case with Turkey, which is raising the possibility of freezing the normalization of relations with Israel and the plan to transport Israeli gas to Europe through Turkey; a plan that would objectively reduce the role of the Russian Gazprom, which already sends more than 40 billion cubic metres a day to the EU.

The same goes for Egypt, which will receive the bulk of the Palestinian refugees in the event that Israel plans to uproot them en masse from Gaza, as Netanyahu has implied in his statements. This event is worrying the Egyptian bourgeoisie, which has outlawed the Muslim Brotherhood, which is linked to Hamas.

Even the United Arab Emirates, close allies of Israel and the US, for the first time since the beginning of the war publicly took an anti-Israeli stance after Israel’s deadly and inhumane attack on the hospital in Gaza.

 

FOURTH: Finally, a number of states in the region, probably already more actively and openly involved than all the others, which support and help the Palestinian resistance as they are in constant conflict with Israel.

Such is the case with Iran which, although it declares that it has nothing to do with the attack in question, welcomes it and does not exclude neither the possibility that it helped “unofficially” in the preparation of the attack nor its direct involvement in the event of a generalization of the conflict.

The same applies to Lebanon, whose territory is also occupied by Israel. Lebanese Hezbollah, which has close ties with Iran, has so far engaged in small-scale hostilities with Israel in northern Israel. There is a possibility of its involvement in the event of a generalized conflict.

Likewise with Syria, whose territory is also occupied by Israel. On the eve of the events, a drone hit a military graduation ceremony in the city of Homs, killing around 100 people.

 

Β. The likelihood of military conflicts and operations expanding is very high due to a number of factors

Among these factors, the following stand out:

• The various open fronts in the region–powder keg, such as the conflict between Azerbaijan and Armenia, or here in the Balkans, between Serbia and Kosovo. For example, the forced displacement of the Armenians from Nagorno-Karabakh (with the consent of Russia and Iran) is a development that may lead to the opening of a new, crucial trade route between China, Kazakhstan, Azerbaijan and Tu These developments have led to an increased role of Turkey in the region, while its bourgeoisie is negotiating with the US, China and Russia at the same time. The USA supports it in the Caucasus and Central Asia as long as it limits the Russian influence. We are also witnessing Israel’s support for Azerbaijan and the strengthening of their relations, which worries Iran.
• The chain reactions that will be provoked if a second front is opened in Lebanon between Israel and Hezbollah, given the build-up of many powerful military forces, such as the two US aircraft carriers.
• This development comes at a time when the war in Ukraine is consolidating and escalating; when the so-called Abraham Accords (normalization of Israel’s relations with Arab countries without a solution to the Palestinian question) are underway. The USA places great importance to these agreements, which not only strengthen Israel’s position as its traditional geopolitical support in the region, but are also linked to its broader plans in the race with China, in the conflict for market shares in the Middle East and Europe (e.g. the IMEC corridor crossing the UAE, Saudi Arabia and Israel, which is a rival to the Chinese Belt and Road Initiative).
• The intensification of the contradictions caused and triggered by the intervention in Gaza, such as the decisions of Saudi Arabia, the pressure of refugees on Egypt and possibly on other countries in the region, and so on. In addition, we see a wider region being Turkey is launching operations against the Kurds and is in conflict with the USA in Syria. Syria was hit (in the city of Homs, with 100 casualties) after the trade route for Chinese goods through Russia was blocked.
• Moreover, we must not lose sight of the fact that this direction towards the expansion of conflicts is being promoted as an outlet for the over-accumulated capital. This applies to the war industry, the reconstruction plans after destruction, the energy war, the redivision of markets and the transport routes for goods, capital, etc.

 

1. Greece’s involvement in the military conflict in the region is increasing

As regards the Greek people and the consequences for our country, we take into account that apart from the already great military involvement of Greece, under the responsibility of the New Democracy government and with the support of all the bourgeois opposition parties —an involvement that is also concretely expressed, together with the political and diplomatic support of Netanyahu and the murderous state of Israel as a whole, and with the dispatch of frigates, e.g. the frigate “Psara”, with the utilization of all the US bases in the country, etc.— there will be developments within the country in the course of time. Such developments may include:

• The further aggravation of the refugee problem.
• The high prices , also due to the increase in the price of energy, etc.
• The so-called unconventional warfare, for which the bourgeois state and the government are already taking measures after the meeting of the Government Council for Foreign Affairs and Defence, with the guarding of targets, intensified patrols, etc.
• The ongoing military cooperation with Israel, including cooperation in the construction of military systems, and, in particular, the promotion of the anti-missile shield that Greece is discussing with France and Israel, following the visit of the Chief of the General Staff to Israel in the summer and the presentation of the system there, which of course, Hamas managed to breach on the first day of the conflict, as all the media reported.

This also concerns the deeper involvement of Greece in the economic–energy war, for example the relationship between Israel and the Greek war industry, the ports and the transfer of Israeli LNG as a future project, the transfer of electricity, etc.

It certainly also concerns the consequences of the war, for example on oil and gas prices, higher food prices, tourism, the further aggravation of many problems that the people face.

The possibility of a sudden sharpening of the class struggle requires an enhancement of our political guidance efforts for the ideological, political and organizational readiness and action of our forces.

In any case, readiness will be achieved with an apt and continuous ideological–political intervention and with a plan of its escalation within the workers’–people’s movement.

 

1. An apt ideological–political intervention means a direct response to the various ideological constructs invented by the propaganda of the imperialist war

In this period, since the Hamas attack, various ideological constructs and dangerous generalizations have appeared that need to be answered. The members and friends of the Party have to be well-equipped because they are forced to face them on a daily basis. We certainly need to monitor the development of these ideological constructs.

Some of the prevalent ones are the following:

• The identification of Hamas with the Taliban and the total rejection of the struggle of the Palestinian people.

This position, which is often used by SYRIZA cadres to justify their alignment with the US-NATO and to equate the victim with the perpetrator, generalizes all “Islamic movements” on a religious basis and detaches them from any kind of social, class, political, cultural and historical basis and approach.

Thus, for example, it silences the fact that Hamas aims at the liberation of the Palestinian territories, that in its early years it represented the middle strata of Palestine and that its massive growth was a consequence of the chronic ineffectiveness of the struggle of the “secularists”, the anti-occupation and social struggle of the Palestinian people. Its emergence (in 1987) and its strengthening were and are linked to the overthrow of socialism. It developed along the way and now expresses a section of the Palestinian bourgeoisie that believes that the creation of the Palestinian state must have as a key component the establishment of a strong national army. By contrast, the origin and course of the reactionary Taliban “movement” is well-known and it is no coincidence that the USA left it a huge arsenal of weapons when it withdrew from Afghanistan.

 

• They also say that a war of civilizations is being waged, that we are witnessing a clash between the Christian–Jewish civilization and the Muslim civilization.

This view argues that developments are determined not by class struggle but by the clash of civilizations. It defines the culture of a people as “quality”, determined by history, language, customs and, above all, religion.

 

• Others say that our national interests demand that we support for Israel at all costs.

This is exploited by all the bourgeois parties, which support Greece’s strategic alliance with the USA and Israel, claiming that “national interests dictate it”. However, they conceal that these “national interests” have a class character in the class society and, in this case, they serve the bourgeoisie, its interests and aspirations, and lead our people to dangerous paths.

 

• Another view that is being peddled is that “an anti-imperialist axis is being created between Iran, Hamas, Hezbollah, China and Russia, which we should perhaps support against the USA”.

It is mainly promoted by various opportunist quarters. They claim that there are “anti-imperialist” and “anti-fascist” capitalist forces, hiding the objective fact that these are all capitalist forces with their own interests and aspirations, playing geopolitical games to the detriment of the Palestinian people and other peoples of the region. Of course, this does not mean that it is not legitimate for the Palestinians, for example, to seek international alliances with those capitalist states and power blocs that adopt the position for an independent Palestinian state, for an end to the Israeli occupation of the Palestinian territories, etc. But this is as far as it goes.

We stress this because our correct analysis of what imperialism, i.e. monopoly capitalism, is, cannot be interpreted in a one-sided way, leading to a reflection on whether bourgeois states, such as Palestine, should seek international allies at the political–diplomatic level that would strengthen, even if only occasionally, their anti-occupation struggle for the establishment of a free, independent state.

And this has to do with questions that may be raised today, albeit in a limited way, such as why we support one side (the Palestinians) when both the Palestinian Authority and Hamas represent sections of the Palestinian bourgeoisie and their regional and international allies also represent bourgeois interests in their countries. Rizospastis and other party means are successfully dealing with these contrived notions on a daily basis.

Such issues have been raised in relevant articles in Rizospastis and KOMEP (Communist Review) and we must recall the argumentation that refutes all these views and ideological constructs. Historical ignorance and inexperience have a negative effect on the people, especially the youth. This is an issue that needs to be addressed by providing the necessary information and data to understand the Palestinian issue and the way it is developing, as well as in connection with the Kurdish issue, etc.

 

Ε. The intensified ideological–political preparation and counter-attack requires continuous mass action and broader work within the workers’– people’s movement and especially the youth movement.

It is necessary to open the discussion in all workplaces, sectors, trade unions, universities, schools, neighbourhoods of big cities, towns and villages in the countryside. We attach importance to the stance of Greece and what the Greek people should do in the face of this military conflict.

We express our solidarity with the Palestinian people because the State of Israel and its government have been murdering them for decades, resulting in thousands of deaths, a real genocide, the occupation of Palestinian territories, apartheid and blockades, as in Gaza, imprisonment, torture and so much more.

At the same time, we express our solidarity with the Israeli people, who are also suffering under the State of Israel and the reactionary Netanyahu government, which is constantly dragging them into military conflicts, into massacres against neighbouring peoples and thus making them victims of a general barbaric policy.

The content of the demands and slogans can be summarized as follows:

• We emphasize the right of the Palestinian people to a free and independent Palestine on the 1967 borders, with East Jerusalem as its capital.
• We demand the return of all Palestinian refugees to their homes, on the basis of the relevant UN resolutions.
• We demand the immediate release of all Palestinian and other political prisoners held in Israeli prisons.
• We demand that the frigate “Psara” be withdrawn from the region and not be replaced by another warship, and that all aid to the US and Israel be stopped.
• We demand that all economic–political–military cooperation with the murderous state of Israel be stopped and that the recognition of the Palestinian state, based on the unanimous decision of the Greek Parliament, be proceeded.

In particular, we have to inform the Greek people and the youth even more broadly that a geopolitical “chess game” is being played to the detriment of the Palestinian people, which may lead to a generalization of the war, is clearly linked to the efforts of the bourgeois classes of the region to enhance their position in the imperialist pyramid and may be or is already linked to the great inter-imperialist conflict for supremacy in the imperialist system.

In this context, it is necessary to organize mass rallies, protests, solidarity concerts, etc. The dynamics of the struggles and mobilizations should evolve according to the development of events.

We must respond to the request of the Palestinian embassy to collect food, clothes, basic essentials, medicines, etc and to put pressure on those in charge to ensure the means of transport to their destination.

Finally, it is necessary today to make a more decisive contribution to the coordination of the forces of the communist and workers’ movement internationally.

To sum up and conclude, as the CC pointed out in its last plenary meeting, we have to put the entire Party and KNE on constant alert and vigilance, monitoring all developments and intervening politically in them.

---

 

О палестино-израильском военном конфликте и развитии событий в регионе

СТАТЬЯ ГЕНСЕКА ЦК КПГ ДИМИТРИСА КУЦУМБАСА

 

Статья опубликована
в газете « Ризоспастис» от 21-22 октября 2023 года

 

Наземная операция Израиля в секторе Газа спровоцирует вспышку напряжённости в регионе, а также в более широком масштабе, во всем мире. Этому вопросу по праву было посвящено недавнее заседание ЦК КПГ. ЦК подтвердил публичную позицию партии на сегодняшний день, выраженную в заявлениях пресс-службы ЦК КПГ, выступлениях ее депутатов в парламенте и Европейском парламенте, а также в деятельности партии в массовом движении.

А. Региональные и международные державы – капиталистические государства, впутанные в конфликт на Ближнем Востоке

Условно мы можем разделить их на следующие категории:

ПЕРВАЯ: Открытые сторонники Израиля: прежде всего США, Великобритания, ведущие державы и в целом члены НАТО, за исключением Турции, а также ведущие державы ЕС (Франция, Германия) и в целом страны-члены ЕС, сохраняющие отдельные нюансы в своих позициях (например, реакция Испании, Дании, Люксембурга на первоначальное заявление об экономическом эмбарго в отношении Палестинской автономии и др.). В этом евроатлантическом блоке правительство Греции стремится играть исключительно значимую роль в регионе.

ВТОРАЯ: Мощные капиталистические государства формирующегося евразийского блока, в основном Россия и Китай, которые занимают осторожную позицию, склоняясь к поддержке Палестины, независимого палестинского государства, выступают с инициативами по дипломатическому решению проблемы и прекращению войны, одновременно продвигая в регионе свои отдельные экономические, геополитические интересы.

ТРЕТЬЯ: Ряд мощных государств - региональных держав Ближнего Востока, сделавших шаг к нормализации отношений с Израилем или США и являющихся традиционными союзниками Запада, сегодня выступают против агрессии Израиля и поддерживают палестинцев (арабов и мусульман) еще и потому, что их интересы пересекаются или сталкиваются на данном этапе с другими интересами.

Как, например, Саудовская Аравия, прервавшая процесс стабилизации отношений с Израилем, в который США вложили немало сил и средств. Причем, по одной из версий событий, нападение ХАМАС на Израиль преследовало именно эту цель и было выгодно не только части палестинцев, считающей, что нормализация отношений предает их борьбу, но и кругам Саудовской Аравии и Израиля, несогласным с таким развитием событий, а также на руку интересам «третьих» держав, таких как Китай, выступающих против так называемого «Индийского коридора».

Другим случаем является Турция, которая может ускорить заморозку  нормализации отношений с Израилем и плана по транзиту израильского природного газа через Турцию в Европу, плана, который объективно снизил бы роль российского «Газпрома», ежедневно поставляющего даже сейчас в ЕС более 40 миллиардов кубометров газа.

Кроме того, Египет, которому придется принять основной объем палестинских беженцев в случае реализации плана Израиля по массовому изгнанию палестинцев из сектора Газа, на который намекает Нетаньяху в своих заявлениях. Этот факт очень беспокоит египетскую буржуазию, которая объявила вне закона организацию «Братья-мусульмане», связанную с ХАМАС.

Даже Объединенные Арабские Эмираты, близкие союзники Израиля и США, после бесчеловечного удара Израиля по больнице в Газе, в результате которого погибли сотни людей, впервые с начала войны публично заняли антиизраильскую позицию.

ЧЕТВЕРТАЯ: И наконец, ряд государств региона, которые, вероятно, уже более активно и открыто, чем все остальные, помогают и оказывают поддержку палестинскому сопротивлению и находятся в постоянном конфликте с Израилем:

Таких как Иран, который хоть и заявляет, что не имеет никакого отношения к конкретной атаке, приветствует ее, и не исключено, что он "неофициально"  помогал в подготовке нападения, а также вовсе не исключено его прямое участие в случае генерализации конфликта.

Как и Ливан, территории которого также оккупированы Израилем. Ливанская «Хезболла», поддерживающая тесные связи с Ираном, ведет пока что ограниченные боевые действия на севере Израиля. Есть вероятность ее вовлечения в конфликт, в случае его генерализации.

Или Сирия, территории которой также оккупированы Израилем, где накануне известных событий был нанесен удар по военной академии в городе Хомс во время присяги, в результате которого погибли по меньшей мере 100 курсантов.

Б. Возможность расширения военных конфликтов и операций очень велика в силу ряда факторов

Среди этих факторов выделяются следующие:

• Различные открытые фронты в регионе, такие как конфликт между Азербайджаном и Арменией, а также между Сербией и Косово, здесь, на Балканах, являющиеся пороховым погребом. Например, депортация армян из Нагорного Карабаха (с согласия России и Ирана) является событием, которое, есть мнение, приведет к открытию нового торгового пути Китай-Казахстан-Азербайджан-Турция, считающегося критически важным. Эти события привели к усилению роли Турции в регионе, в то время как ее буржуазия торгуется одновременно с США, Китаем и Россией. США поддерживают ее на Кавказе и в Центральной Азии, пока это ограничивает российское влияние. Кроме того, Израиль оказывает поддержку Азербайджану, происходит укрепление их отношений, что беспокоит Иран.
• Цепную реакцию вызовет открытие второго фронта ливанской «Хезбаллой» против Израиля с учётом концентрации многочисленной, мощной военной силы, такой, как например, 2 авианосца США и мн. др.
• Все это происходит на фоне усиления эскалации войны на Украине. А также в то время, когда продвигались так называемые Соглашения Авраама о нормализации отношений Израиля с арабскими странами без решения палестинского вопроса. Эти соглашения, заключённые при поддержке США, направлены на усиление позиций Израиля как их традиционной геополитической опоры в регионе, а также связаны с более широкими планами в противостоянии с Китаем, в борьбе за доли рынков на Ближнем Востоке и в Европе (например, «Индийский коридор», из Индии через ОАЭ, Саудовскую Аравию, Израиль, в Европу в качестве  конкурента китайскому «Шелковому пути»).
• Обострение противоречий, вызванных и спровоцированных военной операцией в самом секторе Газа, а также позиция Саудовской Аравии, давление беженцев на Египет и, возможно, на другие страны региона и т. д. Кроме того, мы видим переустройство более широкого региона: проведение Турцией военной операции против курдов и столкновение с США в Сирии, удар по сирийскому городу Хомс, в результате которого погибло около 100 человек, и все это происходит после блокировки торгового пути китайских товаров через Россию.
• Также от нашего внимания не должно ускользать стимулирование расширения конфликтов как выхода из кризиса перенакопления капитала, которое выгодно как для военной промышленности, так и для послевоенного восстановления экономики, а также нельзя забывать о том, что идет энергетическая война, передел рынков и путей транспортировки товаров, капиталов и т. д.

 

В. Усиление участия Греции в военном конфликте в регионе

Что касается последствий для греческого народа и нашей страны, то надо учитывать, что кроме военного участия Греции в конфликте, ответственность за которое несет правительство НД, поддерживаемое всеми буржуазными оппозиционными партиями, военного участия, выраженного в политической и дипломатической поддержке Нетаньяху и преступного государства Израиль в целом, а также в отправке фрегатов, н-р, "Псара",  в использовании всех военных американских баз в стране и т.д., в стране также произойдут следующие процессы:

• Дальнейшее ухудшение ситуации из-за новых волн беженцев.
• Страшная дороговизна из-за роста цен на электроэнергию и т.д.
• «Неортодоксальная» война, как её называют. Для этого буржуазное государство и правительство после заседания Правительственного совета по иностранным делам и обороне Греции (KYSEA) уже принимают меры по охране военных объектов, усилению патрулирования и т. д.
• А также дальнейшее расширение военного сотрудничества с Израилем даже в строительстве военных систем ПРО, но и, в частности, продвижение плана по созданию «противоракетного щита», обсуждаемого Грецией с Францией и Израилем, особенно после визита летом в Израиль главы Генштаба национальной обороны Греции и презентации там системы ПРО, в работу которой ХАМАСу удалось внести дезорганизацию в первый день конфликта, о чем сообщили все СМИ и др.

Это также касается более глубокого вовлечения Греции в экономико-энергетическую войну. Например, сотрудничество  с Израилем в военной и оборонной сфере, использование греческих портов и транспортировка израильского СПГ в будущем, транзит электроэнергии через Грецию и т. д.

Безусловно, это касается и последствий войны: рост цен на нефть и природный газ, продукты питания, удар по туризму, обострение новых проблем народа.

Возможность резкого обострения классовой борьбы требует от нас повышения идейно-политической и организационной готовности и усиления деятельности наших сил.

В любом случае готовность достигается постоянной идейно-политической работой и планом по укреплению нашей работы в рабочем-народном движении.

Г. Целенаправленная идейно-политическая работа - это прямой ответ на различные идеологемы, используемые империалистической военной пропагандой

В данный период, после нападения ХАМАС на Израиль, появляются различные идеологемы и опасные обобщения, на которые необходимо давать ответ, вооружать знаниями членов и друзей партии, поскольку им приходится сталкиваться с пропагандой ежедневно.

Необходимо следить за использованием идеологем.

Некоторые доминирующие идеологемы:

• Отождествление ХАМАС с движением «Талибан» и безоговорочное неприятие борьбы палестинского народа.

Такая позиция, часто занимаемая руководящими кадрами СИРИЗА для оправдания своей приверженности США-НАТО и равенства между палачом и жертвой, обобщает все «исламские движения» на религиозной основе и отсекает их от всякого рода социальной, классовой, политической, культурной и исторической основы, отбрасывает всякий подход.

Так, например, они умалчивают, что целью движения ХАМАС является освобождение палестинских территорий, что в первые годы своего существования оно являлось выразителем интересов средних слоев Палестины и его массовый рост был следствием хронической неэффективности «светской» борьбы, антиоккупационной и социальной борьбы палестинского народа. Его появление (в 1987 году) и  последующее усиление были также связаны со свержением социализма. ХАМАС укрепило свои позиции за эти годы и теперь уже является выразителем интересов части палестинской буржуазии, считающей, что основным компонентом создания палестинского государства является сильная национальная армия. Реакционное же движение «Талибан» имеет известное происхождение и эволюцию, и не случайно США при выводе войск из Афганистана оставили ему огромный арсенал оружия.

• Также говорят: «Идет война цивилизаций, христианско-иудейская цивилизация противостоит мусульманской».

Сторонники этой точки зрения утверждают, что развитие событий определяется не классовой борьбой, а столкновением цивилизаций. Под цивилизацией одного народа они понимают «качество», которое определяется историей, языком, нравами и обычаями и, прежде всего, религией.

• Одни говорят: «Наши национальные интересы диктуют поддержку Израиля любой ценой».

Об этом говорят все буржуазные партии, поддерживающие стратегический союз Греции с США и Израилем, утверждая, что «этого требуют национальные интересы». Однако они скрывают, что эти «национальные интересы» в классовом обществе имеют соответствующее классовое отличие и в данном случае обслуживают буржуазию, ее интересы и стремления, толкая наш народ на опасный путь.

• Другие утверждают, что «создаётся антиимпериалистическая ось Иран - ХАМАС - "Хезболла" - Китай - Россия, которую нам, возможно, придётся поддержать наперекор США».

В основном эта позиция появляется на различных оппортунистических платформах. Сторонники этой позиции говорят о существовании капиталистических держав, которые являются «антиимпериалистическими» и «антифашистскими», скрывая тот объективный факт, что все эти капиталистические державы имеют свои собственные интересы и стремления и ведут геополитические игры за счет палестинского народа и других народов региона. Конечно, это совсем не означает, что, например, палестинцам недозволенно искать международные союзы и в таких капиталистических государствах и блоках держав, придерживающихся позиции в пользу создания независимого палестинского государства, прекращения оккупации Израилем палестинских территорий и т. д. Но все на этом заканчивается.

Мы говорим это потому, что наш верный анализ того, что такое империализм, то есть монополистический капитализм, не может толковаться односторонне, вызывая вопрос: должны ли буржуазные государства, такие как Палестина, искать международных и таких союзников на политическом-дипломатическом уровне, которые бы, даже временно, в данный момент усиливали бы их антиоккупационную борьбу за создание свободного, независимого государства?

Речь идет о вопросах, которые могут возникнуть сегодня хотя бы в узких кругах, например, почему мы поддерживаем одну сторону войны (т.е.палестинцев), ведь как Палестинская администрация, так и ХАМАС представляют части палестинской буржуазии, а их региональные и международные союзники тоже представляют интересы буржуазии в своих странах. На эти идеологемы газета «Ризоспастис» ежедневно успешно дает ответ и т. д.

Такие вопросы освещались в соответствующих статьях в газете «Ризоспастис» и журнале КОМЭП, и мы должны освежить нашу аргументацию, которая будет опровергать эти мнения, все эти идеологемы. Незнание истории и неопытность особо сказывается на молодежи, а также на людях старшего возраста, и эту проблему необходимо решать путем предоставления необходимой информации и данных для понимания палестинской проблемы и ее эволюции, также в сочетании с курдской проблемой и т. д.

 

Д. Усиленная идейно-политическая подготовка и контрнаступление предполагают одновременно проведение массовых выступлений и работу в рабочем-народном и особенно в молодежном движении

Необходимо открыть дискуссию на всех рабочих местах, во всех отраслях, в профсоюзах, университетах, школах, в городских кварталах, в городах и деревнях. Необходимо делать упор на позицию Греции и на то, что должен делать греческий народ перед лицом этого военного конфликта.

Мы выражаем нашу солидарность с палестинским народом, потому что государство Израиль и его правительство на протяжении десятилетий убивают его, палестинский народ страдает от политики, сопровождающейся убийствами сотен мирных жителей, настоящим геноцидом, оккупацией палестинских территорий, апартеидом и блокадами, как, например, в секторе Газа, тюремными заключениями, пытками и мн.др.

В то же время мы выражаем нашу солидарность с израильским народом, который также страдает от государства Израиль, от реакционного правительства Нетаньяху, которое постоянно втягивает его в военные конфликты, в бойню против соседних народов и, таким образом, он сам становится жертвой этой варварской политики.

Содержание требований и лозунгов можно резюмировать следующим образом:

• Мы подчеркиваем право палестинского народа на свободную и независимую Палестину в границах 1967 года со столицей в Восточном Иерусалиме.
• Возвращение всех палестинских беженцев в свои дома на основании соответствующих резолюций ООН.
• Немедленное освобождение всех палестинских и других политических заключенных, содержащихся в израильских тюрьмах.
• Отозвать фрегат «Псара» из этого региона и не заменять его другим военным кораблем, а также прекратить любое содействие США и Израилю.
• Прекратить всякое экономическое, политическое и военное сотрудничество с преступным государством Израиль и приступить к признанию палестинского государства на основе единогласного решения греческого парламента.

В частности, нам необходимо еще шире информировать греческий народ и молодежь о том, что народ Палестины является пешкой в геополитической шахматной игре, которая может привести к генерализации войны и явно связана с усилиями буржуазных классов региона улучшить свою позицию в империалистической пирамиде, и это может быть связано или уже связано с  крупным межимпериалистическим конфликтом за первенство в империалистической системе.

В этом контексте необходимо организовывать массовые митинги, протесты, концерты солидарности и т.д. В зависимости от развития событий должна меняться динамика борьбы и акций протестов.

Мы должны откликнуться на просьбу палестинского посольства о помощи по сбору продуктов питания, одежды, предметов первой необходимости, лекарств и т.д. Оказывать давление на компетентные органы, чтобы они нашли способы транспортировки гуманитарной помощи до места назначения.

И наконец, сегодня мы должны вносить более решительный вклад в координацию сил коммунистического и рабочего движения на международном уровне.

Общие итоги, как указал ЦК КПГ на своем последнем заседании, партия и КМГ должны находиться в постоянной готовности, проявлять бдительность, следить за всеми политическими событиями и вмешиваться в них.

---

 

Sobre el conflicto militar entre Israel y Palestina y los acontecimientos en la región

Artículo del Secretario General del CC del KKE, Dimitris Koutsoumbas, en Rizospastis de 21-22 de octubre

 

El ataque terrestre de Israel contra la Franja de Gaza desencadenará una conflagración general en la región, así como más ampliamente, a nivel mundial. Este asunto se abordó acertadamente en la reciente cumbre del Comité Central del KKE. El Comité Central confirmó las posiciones públicas del Partido hasta hoy, los comunicados de la Oficina de Prensa, las intervenciones de los diputados en el parlamento griego y europeo, así como su acción en el movimiento de masas.

 

A. Las potencias regionales e internacionales – Estados capitalistas implicados en el conflicto en el Oriente Medio

 

Podemos agruparlas en las siguientes categorías:

Primera: Los partidarios abiertos de Israel: sobre todo EE.UU, Gran Bretaña, las principales potencias y en general los miembros de la OTAN excepto Turquía, además las principales potencias de la UE (Francia, Alemania) y en general los Estados miembros de la UE con diferenciaciones entre ellos (p.ej. reacción de España. Dinamarca, Luxemburgo ante el comunicado inicial sobre el bloqueo económico a la Autoridad Palestina, etc.). El gobierno griego un papel destacado en la región en este bloque euroatlántico.

Segunda: Estados capitalistas fuertes del bloque euroasiático que está en curso de formación, sobre todo Rusia y China, que mantienen una postura cautelosa por un lado, pero inclinándose hacia el apoyo a Palestina, para un Estado palestino independiente, con iniciativas para una solución diplomática y el fin de la guerra, promoviendo al mismo tiempo en la región sus propios intereses económicos y geopolíticos.

Tercera: Se trata de una serie de Estados fuertes, potencias regionales de la región que se han acercado a Israel o EE.UU y algunos son aliados tradicionales del “Occidente”, se oponen a la agresión de Israel y apoyan los palestinos, como árabes y musulmanes, pero además sus intereses se cruzan con otros o en esta fase chocan con otros.

Como Arabia Saudita, que ha roto el restablecimiento de sus relaciones con Israel, en las que EE.UU estaban invirtiendo mucho. De hecho, según una interpretación de los desarrollos, el ataque de “Hamás” contra Israel tenía precisamente este objetivo y servía no solo a una parte de los palestinos, que consideran que este restablecimiento traiciona su lucha, pero además a círculos en Arabia Saudita e Israel que no estaban de acuerdo con este desarrollo, así como a intereses de “terceras” potencias, por ejemplo las que se oponen a la llamada “Ruta India”, como China.

Además, otro caso es el de Turquía, de la que crece la posibilidad de congelar la normalización de las relaciones con Israel y el plan de transporte de gas natural israelí hacia Europa a través de Turquía, un plan que objetivamente reduciría el papel de la “Gazprom” rusa que ahora envía diariamente a la Unión Europa más de 40 billones m².

Además, Egipto, que recibirá la mayor parte de los refugiados palestinos, en caso de que el plan de Israel es su desarraigo masivo de Gaza, como ha insinuado Netanyahu en sus declaraciones, lo que preocupa a la burguesía de Egipto que ha ilegalizado a los “Hermanos Musulmanes” que están vinculados a “Hamás”.

Incluso los Emiratos Árabes Unidos, aliados estrechos de Israel y de EE.UU, después del ataque mortal e inhumano de Israel contra el hospital de Gaza, por primera vez desde el comienzo de la guerra, adoptaron una postura pública contra Israel.

Cuarto: Por último, un número de Estados de la región que probablemente están  implicados ya más activa y abiertamente que todos los demás, apoyan y ayudan a la resistencia palestina al estar en un conflicto continuo con Israel:

Como Irán que aunque afirma que no tiene nada que ver con este ataque, lo saluda y no excluye la posibilidad de ayudar “extra-oficialmente” en la preparación del ataque, así como tampoco excluye su implicación directa en caso de generalización del conflicto.

Además, Líbano, que Israel también ocupa territorios suyos. “Hezbolá” de Líbano que mantiene relaciones estrechas con Irán, ha iniciado hostilidades a pequeña escala, hasta ahora, contra Israel en el norte. Existe la posibilidad de que se implique en caso de generalización del conflicto.

O Siria, parte de cuyo territorio también está ocupado por Israel, que a vísperas del conflicto recibió un golpe a la ciudad de Homs donde murieron 100 graduados militares a la ceremonia de graduación.

 

B. La probabilidad de ampliación de los conflictos y las operaciones militares es muy alta a causa de una serie de factores

Entre estos factores cabe destacar los siguientes:

• Los diversos frentes abiertos en la región-polvorín, como el conflicto entre Azerbaiyán y Armenia, o aquí en los Balcanes entre Serbia y Kosovo. Por ejemplo, el desplazamiento de los armenios de Nagorno-Karabaj (con el consenso de Rusia e Irán) es un desarrollo que se considera que conducirá a la apertura de la nueva ruta comercial de China-Kazajstán-Azerbaiyán-Turquía que se considera particularmente crucial. Estos desarrollos han conducido al fortalecimiento del papel de Turquía en la región, mientras su burguesía negocia simultáneamente con EE.UU, China y Rusia. EE.UU la apoyan en el Cáucaso y Asia Central mientras limite la influencia rusa. Además Israel apoya Azerbaiyán, refuerza sus relaciones, lo cual provoca la preocupación de Irán.
• Las reacciones que se desencadenarán, si abre el segundo frente, entre Israel y Hezbolá de Líbano, y dada la concentración de muchas y potentes fuerzas militares como los dos portaaviones de EE.UU y tantas otras.
• Este desarrollo se produce mientras se consolida y se intensifica la guerra en Ucrania; además, en el momento en que estaban avanzando los llamados acuerdos de Abraham (de normalización de las relaciones de Israel con los países árabes sin resolver la cuestión palestina). EE.UU da mucha importancia a estos acuerdos, que aparte del fortalecimiento del papel de Israel como su apoyo geopolítico tradicional en la región, los vincula con planes más generales en su confrontación con China, en la batalla por las cuotas de mercado en el Oriente Medio y Europa (p.ej. la “Ruta india”, a través de los Emiratos-Arabia Saudita-Israel, una ruta antagónica a la “Ruta de la Seda” de China”).
• La agudización de las contradicciones que genera y desencadena la propia intervención en Gaza, como las opciones de Arabia Saudita, la presión de los refugiados en Egipto y posiblemente en otros países de la región, etc. Además, vemos que una región más amplia está en reordenamiento y Turquía está llevando a cabo operaciones contra los kurdos, y conflicto entre EE.UU y Siria, el ataque contra Siria (en la ciudad Homs con 100 muertos), después del bloqueo de la ruta comercial de mercancías chinas a través de Rusia.
• Además, no debemos pasar por alto incluso lque esta dirección para la expansión de los conflictos se favorece como salida para el capital sobreacumulado, y para la industria militar y los planes de reconstrucción posterior, la guerra de energía, el nuevo reparto de los mercados y de las rutas de transporte de mercancías, de capitales, etc.

 

C. La implicación de Grecia en el conflicto militar en la región es cada vez mayor

 

Particularmente para el pueblo griego y las consecuencias para nuestro país, tomamos en cuenta que: aparte de la ya gran implicación militar de Grecia con la responsabilidad del gobierno de la ND y el apoyo de todos los partidos burgueses de la oposición, una implicación que se expresa concretamente, junto con el apoyo político y diplomático a Netanyahu y en general al Estado-asesino de Israel, también con el envío de fragatas, p.ej. la fragata “Psará”, con la utilización de todas las bases estadounidenses en el país, etc, habrá desarrollos en el interior del país a continuación, como p.ej :

• el agravamiento de la cuestión de los refugiados
• El aumento de precios también a causa de la subida del precio de la Energía etc.
• La guerra no convencional como se denomina y para la cual el Estado y el gobierno burgueses ya están tomando medidas después de la reunion del Consejo de Gobierno de Asuntos Exteriores y Defensa, con la protección de objetivos, aumento de las patrullas.
• Pero también la propia cooperación militar con Israel que está en desarrollo incluso con la cooperación en la construcción de sistemas militares, y especialmente con la promoción del escudo antimisiles que está promoviendo Grecia con Francia e Israel, sobre todo después de la visita del Jefe del Estado Mayor de la Defensa a Israel en verano y la presentación del sistema allí, que, por supuesto, mientras tanto, "Hamás" consiguió desmantelar en el primer día del conflicto, como informaron todos los medios de comunicación, etc.

Además, tiene que ver con la implicación más profunda de Grecia en la guerra económica-energética. Por ejemplo, Israel y la industria militar griega, los puertos y el transporte de GNL israelí como un proyecto futuro, el transporte de electricidad, etc. Por supuesto, concierne además las consecuencias de la guerra, p.ej los  precios de petróleo y de gas natural, los altos precios en los alimentos, en el turismo, en la nueva agudización de muchos problemas populares.

La posibilidad de una agudización abrupta de la lucha de clases requiere que  mejoremos nuestro esfuerzo de dirigir la preparación y acción ideológica, política y organizativa de los militantes.

Por supuesto, la preparación se logra con la intervención ideológico-política continua y adecuada y con un plan de escalada de esta intervención en el movimiento obrero-popular.

 

D. Intervención ideológico-política adecuada significa una respuesta directa a las diversas fabricaciones ideológicas que inventa la propaganda de la guerra imperialista

 

En este período, a partir del ataque de “Hamás”, han surgido diversas fabricaciones ideológicas y generalizaciones peligrosas, a las que hay que responder, equipar a los miembros y amigos del Partido puesto que se ven obligados a enfrentarse a ellas diariamente. Por supuesto hace falta seguir los desarrollos.

Algunas de las principales son:

• La identificación de “Hamás” con los talibanes y el rechazo en total de la lucha del pueblo de Palestina.

Esta posición que se utiliza principalmente por cuadros de SYRIZA, para justificar su alineación con EE.UU y la OTAN y la equiparación del agresor con la víctima, generaliza todos los “movimientos islámicos” en base religiosa y los separa de toda base y enfoque social, de clase, política, cultural e histórica.

Así por ejemplo silencia el hecho de que “Hamás” tiene como fin liberar los territorios palestinos, que en los primeros años representaba a las capas medias de Palestina y su crecimiento masivo se produjo como consecuencia de la ineficacia crónica de la lucha de los “laicistas”, de la lucha contra la ocupación y la lucha  social del pueblo palestino. Su aparición (en 1987) y su fortalecimiento tenían y tienen que ver con el derrocamiento del socialismo. A continuación se ha ido desarrollando y ahora expresa a un sector de la burguesía palestina que considera que la fundación de un Estado palestino debe tener como componente clave el establecimiento de un ejército nacional fuerte. Al contrario, el “movimiento” reaccionario de los talibanes es de procedencia y desarrollo bien conocidos, y no es casualidad que EE.UU al marcharse de Afganistán le dejaron un enorme arsenal de armas.

• Además dicen: “Se está librando una guerra de civilizaciones, hay un choque entre la civilización judeo-cristiana y la civilización musulmana”.

Según este punto de vista los desarrollos no están determinados por la lucha de clases, sino por el choque de civilizaciones.  

Como civilización de un pueblo define la “cualidad” que está determinada por la historia, la lengua, las costumbres y tradiciones, y sobre todo la religión.

• Otros dicen: “Nuestros intereses nacionales exigen apoyar Israel a toda costa”.

Se utiliza por todos los partidos burgueses, que apoyan la alianza estratégica de Grecia con EE.UU e Israel, afirmando que “así dictan los intereses nacionales”. Sin embargo ocultan que estos “intereses nacionales” en la sociedad aclasista tienen un carácter de clase respectivo y en este caso sirven a la clase burguesa, sus intereses y aspiraciones, llevando al pueblo a caminos peligrosos.

• Otra opinión es que “se está creando un eje antiimperialista entre Irán-Hamás-Hezbolá-China-Rusia, al que quizás deberíamos apoyar contra EE.UU”.

Se promueve principalmente por sectores oportunistas. Destacan sobre todo que existen potencias capitalistas que son “antiimperialistas” - “antifascistas”, ocultando el hecho objetivo de que todas estas son potencias capitalistas que tienen sus propios intereses y aspiraciones que juegan sus juegos geopolíticos en detrimento del pueblo palestino y de otros pueblos de la región. Por supuesto, esto no significa en absoluto que no sea legítimo por ejemplo que los palestinos busquen alianzas internacionales también con Estados capitalistas y bloques de potencias que adoptan una posición a favor de un Estado palestino independiente, por la finalización de la ocupación del territorio palestino por Israel, etc. Pero hasta allí.

Lo decimos esto porque nuestro análisis correcto de lo que es el imperialismo, es decir el capitalismo monopolista, no puede ser interpretado de manera unilateral, llevando a una reflexión sobre si partidos burgueses, como Palestina, deberían buscar a escala internacional tal tipo de aliados a nivel político-diplomático que aunque sea solo coyunturalmente, por ahora, fortalezcan la lucha contra la ocupación, por el establecimiento de un Estado independiente y libre.

Y esto tiene que ver con preguntas que se pueden plantear, aunque sea marginalmente hoy en día, por qué, por ejemplo, apoyamos a un bando (los palestinos) si tanto la Autoridad Palestina como "Hamás" representan sectores de la burguesía palestina y sus aliados regionales e internacionales también representan intereses burgueses en sus países. Estas fabricaciones ideológicas son contestadas diariamente con éxito por "Rizospastis", etc.

Estas cuestiones han sido planteadas en artículos relevantes en "Rizospastis" y KOMEP y tenemos que utilizar de nuevo los argumentos que refutan estos puntos de vista, todas estas fabricaciones ideológicas. Especialmente en los grupos de edad más jóvenes y mayores, la ignorancia histórica y la inexperiencia tienen un efecto, una cuestión que debe abordarse proporcionando la información y los datos necesarios para comprender el problema palestino y su desarrollo, así como en relación con el problema kurdo, etc.

 

E. La preparación ideológico-política intensa y el contraataque presuponen al mismo tiempo una acción de masas continua y una ampliación del trabajo en el movimiento obrero-popular y especialmente en el movimiento juvenil

 

Hace falta abrir el debate en todos los centros de trabajo, en los sectores, los sindicatos, en las facultades, las escuelas, los barrios de las grandes ciudades, las ciudades y los pueblos del campo. Hacemos hincapié en la actitud de Grecia y en lo que debe hacer el pueblo griego frente a este conflicto militar.

Expresamos la solidaridad con el pueblo palestino porque el Estado de Israel y su gobierno llevan décadas asesinándolo con cientos de muertos, un verdadero genocidio, con la ocupación de territorios palestinos, con el apartheid y los bloqueos, como en Gaza, con encarcelamientos, torturas y mucho más.

Al mismo tiempo, expresamos nuestra solidaridad con el pueblo israelí que también sufre del propio Estado de Israel, del gobierno reaccionario de Netanyahu,  que lo arrastra continuamente a conflictos militares, a masacres contra pueblos vecinos y así se convierte él mismo en víctima de una política bárbara en su totalidad.

El contenido de las reivindicaciones y los lemas puede resumirse en lo siguiente:

• Destacamos el derecho del pueblo palestino a una Palestino libre e independiente en las fronteras de 1967, con Jerusalén Este como su capital.
• El retorno de todos los refugiados palestinos a sus hogares, sobre la base de las resoluciones respectivas de la ONU.
• La puesta en libertad inmediata de todos los palestinos y otros presos políticos de las cárceles israelíes.
• La retirada de la fragata “Psará” de la región y la no sustitución por otro barco militar y el cese de toda facilitación a EE.UU e Israel.
• El cese de toda cooperación económica, política y militar con el Estado-asesino de Israel y la promoción del reconocimiento del Estado palestino sobre la base de la resolución unánime del parlamento griego.

En particular, hace falta informar al pueblo y los jóvenes aún más ampliamente de que sobre las espaldas del pueblo palestino está en curso un juego geopolítico que puede llevar a la generalización de la guerra y, por supuesto, está vinculado al esfuerzo de las clases burguesas de la región por mejorar su posición en la pirámide imperialista y puede conectarse o ya está conectado con el gran conflicto interimperialista por la primacía en el sistema imperialista.

En este contexto, hace falta organizar movilizaciones de masas, protestas, conciertos de solidaridad, etc. Según el desarrollo de los acontecimientos habrá que evolucionar la dinámica de las luchas y las movilizaciones.

Hay que responder a la petición de la embajada palestina de recoger alimentos, ropa, artículos de primera necesidad, medicamentos, etc. Hay que ejercer presión a los responsables para que encuentren manera de transportarlos a su destino.

Por último, hay que contribuir hoy más decisivamente a la coordinación de las fuerzas del movimiento comunista y obrero internacional.

En resumen y en conclusión, como señaló el Comité Central en su última sesión, cabe poner todo el Partido y la Juventud Comunista de Grecia en alerta y vigilancia constantes, siguiendo todos los acontecimientos y interviniendo políticamente en ellos.

---

 

مقال لذيميتريس كوتسوباس

عن الصدام الإسرائيلي الفلسطيني والتطورات في المنطقة

مقال للأمين العام للجنة المركزية للحزب الشيوعي اليوناني، ذيميتريس كوتسوباس، نُشِرَ في عدد صحيفة ريزوسباستيس الصادر ليومي21 - 22 تشرين الأول/أكتوبر:

«من شأن الهجوم البري الإسرائيلي على قطاع غزة أن يُفعِّلَ اندلاعاً أشمل في المنطقة، و لكن و أيضاً على نطاق أوسع على مستوى العالم. و بنحو مُبرَّر شغلت هذه المسألة أيضاً الاجتماع الأخير للجنة المركزية للحزب الشيوعي اليوناني. وقد أكدت اللجنة المركزية على تموضعات الحزب العلنية حتى الآن، عبر بيانات صادرة عن مكتبها الإعلامي، و مداخلات نواب الحزب في البرلمان والبرلمان الأوروبي، و كذلك عبر نشاط الحزب ضمن الحركة الجماهيرية.

أ. القوى الإقليمية والدولية – الدول الرأسمالية المتورطة في الصدام في الشرق الأوسط

باﻹمكان إدراجها إجمالاً في الفئات التالية:

اﻷولى: القوى الداعمة علناً لإسرائيل: و هي بنحو رئيسي: الولايات المتحدة الأمريكية وبريطانيا العظمى والقوى القيادية بنحو عام من أعضاء الناتو باستثناء تركيا، وكذلك القوى القيادية في الاتحاد الأوروبي (فرنسا وألمانيا) و بنحو عام الدول الأعضاء في الاتحاد الأوروبي بتدرجات بينها (كمثال، رد فعل إسبانيا والدنمارك ولوكسمبورغ على الإعلان الأولي بشأن فرض حظر اقتصادي على السلطة الفلسطينية، وما إلى ذلك). هذا و تسعى الحكومة اليونانية إلى لعب دور نخبوي في المنطقة ضمن هذه الكتلة الأوروأطلسية.

الثانية: الدول الرأسمالية العاتية في تكتل القوى الأوراسية المتواجد قيد التشكُّل، وعلى رأسها روسيا والصين، التي تحافظ على موقف حذر مع الميول إلى دعم فلسطين من أجل إقامة دولة فلسطينية مستقلة، و على مبادرات للحل الدبلوماسي وإنهاء الحرب، مع ترويجها في الوقت ذاته لمصالحها  الخاصة الاقتصادية والجيوسياسية في المنطقة.

الثالثة: إننا هنا بصدد سلسلة من الدول العاتية - القوى الإقليمية في المنطقة التي تقاربت مع إسرائيل أو مع الولايات المتحدة و من ضمنها بعض الحلفاء التقليديين ﻠ"الغرب"، وهي التي تعبر عن رد فعلها على العدوانية الإسرائيلية وتدعم الفلسطينيين باعتبارهم عرباً ومسلمين، و لكن لأن مصالحها أيضاً تتقاطع مع مصالحٍ أخرى أو تتعارض في هذه المرحلة مع مصالح مختلفة.

حالها حال السعودية التي قطعت تطبيع علاقاتها مع إسرائيل، الذي كانت قد استثمرت فيه الولايات المتحدة أموراً كثيرة. حتى أن أحد تفسيرات التطورات يُفيد بأن هجوم "حماس" على إسرائيل كان ذي هذا الهدف بالضبط، و هو الذي لم يخدم فقط قسما من الفلسطينيين الذين يعتبرون أن هذا التطبيع "يخون" نضالهم، بل و يخدمُ أيضاً دوائر متواجدة في السعودية وإسرائيل لا تتفق مع هذا التطور، فضلاً عن خدمته مصالح قوى "ثالثة" كمثال القوى المناهضة لما يسمى "الطريق الهندي"، كما هي الصين.

كما و لدينا حالة أخرى هنا هي تركيا، التي تتزايد احتمالية تجميد تطبيع علاقاتها مع إسرائيل و تخطيط نقل الغاز الطبيعي الإسرائيلي عبر تركيا إلى أوروبا، هو تخطيط كان شأنه أن يُقلل بنحو موضوعي من دور شركة "غازبروم" الروسية، التي ترسل يومياً حتى الآن ما يزيد عن 40 مليار متر مكعب من الغاز إلى الاتحاد الأوروبي.

حتى و لدينا حالة مصر، التي ستستقبل العدد الأكبر من اللاجئين الفلسطينيين، في حال كانت خطة إسرائيل هي اجتثاثهم بنحو جماعي من غزة كما يلمح نتنياهو في تصريحاته، وهي واقعة تثير قلق الطبقة البرجوازية المصرية، التي كانت قد حظرت "جماعة الإخوان المسلمين" المرتبطة بحماس.

حتى أن الإمارات العربية المتحدة، الحليف المقرب من إسرائيل والولايات المتحدة، احتفظت بعد الغارة الإسرائيلية القاتلة وغير الإنسانية على المستشفى في غزة، بموقف مناهض لإسرائيل علناً للمرة الأولى منذ بداية الحرب.

الرابعة: و أخيراً، هناك عدد من دول المنطقة و التي يُحتمل أنها منخرطة سلفاً بنحو أكثر نشاطًا و علنية من جميع الدول الأخرى، و هي متواجدة في صدام مستمر مع إسرائيل و تدعم و تساعد المقاومة الفلسطينية في صراعها المستمر مع إسرائيل:

كإيران التي على الرغم من تصريحها بأن ما من علاقة لها بهذا الهجوم تحديدا، إلا أنها تحييه ولا يستبعد أنها ساعدت "بنحو غير رسمي" في التحضير للهجوم، تماما كما و لا يُستبعد على اﻹطلاق حصول تورطها المباشر في حال تعميم الصدام.

وأيضاً لبنان الذي تحتل إسرائيل أراض لهُ أيضاً. حيث شن حزب الله اللبناني - الذي يحتفظ بعلاقات وثيقة مع إيران - حتى الآن أعمالا عدائية على نطاق صغير مع إسرائيل في شمالها. و واقع هو احتمال تورطه في حالة تعميم الصدام.

 أو سوريا، التي تلقت عشية الأحداث ضربة في مدينة حمص، حيث قُتل نحو 100 من طلاب الكلية الحربية  إبان أدائهم اليمين أثناء حفل تخريجهم، و هي البلاد التي تحتل إسرائيل أيضاً أراضٍ لها.

ب. كبير للغاية هو احتمال توسع الصدامات والعمليات العسكرية نتيجة لعدد من العوامل

يتميز من بين هذه العوامل ما يلي:

• مختلف الجبهات المفتوحة في المنطقة – برميل البارود، كالصراع في أذربيجان – أرمينيا أو هنا في البلقان بين صربيا و كوسوفو. فعلى سبيل المثال، يُعَد تهجير الأرمن من ناغورنو كاراباخ (بموافقة روسيا وإيران) تطوراً من شأنه أن يؤدي إلى افتتاح طريق تجاري جديد بين الصين وكازاخستان وأذربيجان وتركيا، و هو الذي يعتبر ذي أهمية حاسمة بنحو خاص. وقد أدت هذه التطورات إلى زيادة دور تركيا في المنطقة، ساعة تفاوُضٍ طبقتها البرجوازية بنحو متزامن مع الولايات المتحدة والصين وروسيا. حيث تدعمها الولايات المتحدة في القوقاز وآسيا الوسطى، بقدر ما تحد تركيا من النفوذ الروسي هناك. و لدينا أيضاً دعم إسرائيل لأذربيجان، و تعزيز علاقاتهما، الذي هو أمر يقلق إيران.
• ردود الفعل المتسلسلة التي ستحدث إذا ما فُتحت الجبهة الثانية بين إسرائيل و "حزب الله" اللبناني، مع معطى  مفروغ من أمره هو حشد قوات عسكرية كثيرة و عاتية، كحضور حاملتي الطائرات الأمريكية و سواها الكثير.
• يقع التطور برمته في وقت نشهد فيه توطيد وتصعيد الحرب في أوكرانيا. يُضاف لذلك تقدُّمُ ما تسمى باتفاقيات أبراهام (تطبيع علاقات إسرائيل مع الدول العربية دون حل القضية الفلسطينية). حيث تحظى هذه الاتفاقيات بثقل كبير من جانب الولايات المتحدة، التي - بالإضافة إلى تعزيز مكانة إسرائيل باعتبارها دعامتها الجيوسياسية التقليدية في المنطقة -  تربط هذه الاتفاقيات أيضاً بخطط أوسع "ضد" الصين، ضمن المعركة الجارية على حصص الأسواق في الشرق الأوسط وأوروبا. (كمثال مشروع"الطريق الهندي" الذي يمر عبر الإمارات - السعودية - إسرائيل، والذي هو مُزاحِمٌ ﻠ"طريق الحرير" الصيني).
• تفاقم التناقضات التي يُسببها و يُفجرها التدخل في غزة ذاته، حالها حال خيارات السعودية، وضغوط اللاجئين على مصر وربما على بلدان أخرى في المنطقة، وما إلى ذلك. و بالإضافة إلى ذلك، فإننا نرى قيام عملية إعادة ترتيب تجري في منطقة أوسع، و أننا بصدد عمليات عسكرية لتركيا ضد الأكراد و صدام لها مع الولايات المتحدة في سوريا، والضربة التي جرت في سوريا (في مدينة حمص موقعة 100 قتيل)، بعد إغلاق الطريق التجاري للبضائع الصينية عبر روسيا. هذا و لا ينبغي أن يغيب عن انتباهنا تدعيم اتجاه توسيع الصراعات هذا، باعتباره منفذاً لرؤوس الأموال المتراكمة بنحو مفرط،. سواء بالنسبة للصناعة الحربية أو بالنسبة لخطط إعادة الإعمار بعد ذلك، كما و بالنسبة لحرب الطاقة و إعادة توزيع الأسواق وطرق نقل البضائع و رؤوس الأموال، و ما شاكلها.

ج. يتعاظمُ تورط اليونان في الصدام الحربي بالمنطقة

فيما يتعلق خاصة بالنسبة للشعب اليوناني والتأثيرات على بلادنا، فإننا نحتسب إجمالاً أنه: عدا التورط العسكري الكبير سلفاً لليونان بمسؤولية حكومة الجمهورية الجديدة و دعم من جميع الأحزاب البرجوازية المعارضة، و الذي هو تورط يتمظهر على وجه التحديد إلى جانب الدعم السياسي والدبلوماسي الإجمالي لنتنياهو ودولة إسرائيل القاتلة وإرسال فرقاطات، مثل "بسارا"، مع استغلال واستخدام جميع القواعد الأمريكية في البلاد، وما إلى ذلك، فستكون هناك تطورات داخل البلاد ضمن المسار و هي التي ستتمثَّل من باب الذكر في:

• التفاقم اﻷبعد لمسألة اللاجئين.
• الغلاء الكبير نظراً لارتفاع أسعار الطاقة و ما شاكلها.
• ما يسمى الحرب "غير التقليدية"، والتي اتخذت الدولة البرجوازية والحكومة سلفاً تدابير بشأنها بعد اجتماع "المجلس الحكومي لشؤون الخارجية و الدفاع"، كحراسة الأهداف المحتملة وتكثيف الدوريات، وما إلى ذلك.
• ولكن أيضاً هناك التعاون العسكري مع إسرائيل بذاته، و هو الذي يستمر حتى عبر التعاون في بناء المنظومات العسكرية، كما و أيضاً بنحو خاص عبر الترويج لإقامة "الدرع الصاروخي" الذي تناقشه اليونان مع فرنسا وإسرائيل، خاصة بعد زيارة رئيس أركان وزارة الدفاع اليوناني في الصيف إلى إسرائيل وعرض منظومة الدرع هناك، و هي التي تمكنت "حماس" بالطبع من تعطيلها منذ اليوم الأول للصدام، كما ذكرت جميع وسائل الإعلام، و سوى ذلك من اﻷمور.

و يتعلق الأمر أيضاً بتورط اليونان بنحو أعمق في الحرب الاقتصادية - الطاقوية. كمثال تعاون الصناعة العسكرية اليونانية مع الإسرائيلية، و في مجال الموانئ ونقل الغاز الطبيعي المسال الإسرائيلي كخطة مستقبلية، ونقل الكهرباء، وما إلى ذلك.

 ومن المؤكد أن الأمر يتعلق أيضاً بعواقب الحرب، على سبيل المثال بأسعار النفط والغاز الطبيعي و غلاء السلع الغذائية و السياحة و بالتفاقم الجديد للعديد من المشاكل الشعبية.

إن احتمال التفاقم الفجائي للصراع الطبقي يتطلب رفع مستوى محاولتنا الإرشادية من أجل الجهوزية والنشاط الأيديولوجي والسياسي والتنظيمي لقوانا.

و بالتأكيد فإن تحقيق الجهوزية يجري من خلال التدخل الأيديولوجي السياسي الصائب و المتواصل و المترافق أيضاً مع خطة التصعيد في الحركة العمالية الشعبية.

 د. إن التدخل الأيديولوجي السياسي الصائب يعني تقديم الرد المباشر على مختلف البِدع التي اصطنعتها دعاية الحرب الإمبريالية

خلال الفترة الممتدة منذ هجوم "حماس" للآن، تظهر بِدَعٌ مختلفة وتعميمات خطيرة، تتطلَّبُ الرد، من أجل تسليح أعضاء الحزب وأصدقائه، ما داموا مجبرين و على أساس يومي على مجابهتها. و من الضروري للغاية متابعة تطور هذه البدع و التعميمات.

يتمثل بعض هذه اﻷخيرة المهيمن في:

• مطابقة "حماس" مع حركة طالبان مع الرفض اﻹجمالي لصراع الشعب الفلسطيني

يقوم هذا التموضع الذي يستخدمه إلى أقصى حد كوادر سيريزا من أجل تبرير تجنُّدهم مع الولايات المتحدة وحلف شمال الأطلسي و المساوة بين الضحية والجلاد، باعتماد تعميم يشمل سائر"الحركات الإسلامية" على أساس ديني مع عزلها عن كافة أسسها و مقارباتها الاجتماعية و الطبقية و السياسية والثقافية والتاريخية.

و بهذا النحو يصمُتُ هذا التموضع عن واقعة كون هدف "حماس" هو تحرير الأراضي الفلسطينية، وأنها كانت في سنواتها الأولى تمثِّلُ تعبيراً عن الشرائح الوسطى في فلسطين، و أن نموها الجماهيري كان نتيجة لعدم النجاعة المزمن لصراع "العلمانيين" و صراع الشعب الفلسطيني الاجتماعي و المناهض للاحتلال . حيث كان ظهورها (عام 1987) وتعزيزها ذي علاقة بإسقاط الاشتراكية. لقد تطورت حماس ضمن المسار وهي تعبِّرُ الآن عن قطاع من الطبقة البرجوازية الفلسطينية الذي يعتقد أن إنشاء دولة فلسطينية يجب أن يتضمَّنَ مكوناً رئيسياً يتمثل في تشكيل جيش وطني قوي. و على النقيض من ذلك، فإن "حركة" طالبان الرجعية هي معروفة المنشأ والتطور، و لم يكُن من قبيل المصادفة قيام الولايات المتحدة بترك ترسانة ضخمة من الأسلحة لها في أفغانستان.

• يقولون أيضاً: «تخاضُ حربُ للحضارات. إننا بصدد صدام بين الحضارة المسيحية - اليهودية والحضارة الإسلامية».

يزعم هذا الرأي أن تحديد التطورات لا يكون عبر الصراع الطبقي، بل عبر صدام الحضارات. و يحدِّدُ كحضارة شعب ما "نوعيتها" التي تتحدد من تاريخه و لغته و أخلاقه و عاداته، و بنحو رئيسي من دينه.

• ويقول آخرون: «إن مصالحنا الوطنية تفرضُ علينا دعم إسرائيل بأي ثمن».

تُستخدم هذه البدعة من قبل جميع الأحزاب البرجوازية التي تدعم التحالف الاستراتيجي لليونان مع الولايات المتحدة وإسرائيل، بزعمٍ مفادهُ أن "المصالح الوطنية تقتضي ذلك". لكنها و مع ذلك، تُخفي أن هذه "المصالح الوطنية" في المجتمع الطبقي هي ذات علامة طبقية مقابلة، وهي في هذه الحالة تخدم الطبقة البرجوازية ومصالحها ومساعيها، و تجرُّ شعبنا إلى دروب خطيرة.

• يُسوَّق لوجهة نظر أخرى مفادها «يتم إنشاء محور مناهض للإمبريالية مكون من إيران - حماس - حزب الله - الصين - روسيا، وهو الذي قد يتعين علينا دعمه ضد الولايات المتحدة».

يُعرضُ هذا الرأي بنحو رئيسي من مختلف الفضاءات الانتهازية. التي تُبرزُ بنحو رئيسي رأياً يفيدُ بوجود قوى رأسمالية "مناهضة للإمبريالية" و"معادية للفاشية"، مُخفية للواقعة الموضوعية المتمثلة في كون جميع هذه القوى قوى رأسمالية لها مصالحها ومساعيها المنفصلة و التي تقوم بألاعيب جيوسياسية على ظهر الشعب الفلسطيني و غيره من شعوب المنطقة. و بطبيعة الحال، فإن هذا لا يعني على سبيل المثال، أن ليس من المشروع للفلسطينيين أن يبحثوا عن تحالفات دولية في مثل هذه الدول و في تكتلات القوى الرأسمالية، التي تتبنى موقفاً لصالح الدولة الفلسطينية المستقلة وإنهاء الاحتلال الإسرائيلي للأراضي الفلسطينية، وما إلى ذلك. و لكن دون تجاوزهم لهذا الحد.

إننا نقول هذا لأن تحليلنا الصحيح لماهية الإمبريالية، أي للرأسمالية الاحتكارية، لا يمكن تفسيره بنحو أحادي الجانب، مما يقود إلى تساؤل مفاده ما إذا كان ينبغي على دول برجوازية كدولة فلسطين أن تبحث عن حلفاء دوليين أيضاً كالمذكورين، على المستوى السياسي - الدبلوماسي الذي من شأنه – حتى ولو مؤقتاً - أن يعزز نضالها ضد الاحتلال من أجل إقامة دولة حرة مستقلة.

إن لهذا علاقة بالأسئلة التي يُحتملُ طرحها - ولو بشكل هامشي اليوم – و مفادها على سبيل المثال: لماذا ندعم طرفاً واحداً (الفلسطينيين) ما دامت السلطة الفلسطينية وحماس تمثلان قطاعات من الطبقة البرجوازية الفلسطينية، كما يمثل حلفاؤهم الإقليميون والدوليون أيضاً مصالح برجوازية في بلدانهم. إن الرد على هذه البِدع يجري بنجاح يومياً من قبل صحيفة "ريزوسباستيس" و ما شاكلها.

لقد أُبرزت مسائلُ مماثلة  في مقالات ذات صلة، نُشِرَت في صحيفة "ريزوسباستيس" و مجلة "كومونيستنيكي إبيثيوريسي"  ويجب علينا استعادة محاججتنا التي تهدم هذه الآراء و كافة هذه البدع. حيث يؤثر الجهل بالتاريخ وقلة الخبرة بشكل خاص على الشباب و أيضاً على الأكبر سِنَّاً، وهي مسألة تنبغي مواجهتها من خلال منح المعلومات و العناصر اللازمة لفهم المشكلة الفلسطينية وتطورها، وكذلك في ترابط مع المشكلة الكردية و ما إلى ذلك.

ه. إن تحقيق الإعداد الأيديولوجي السياسي الشديد والهجوم المضاد يشترطان تزامناً لقيام العمل الجماهيري المستمر مع توسيع نطاقه ضمن الحركة العمالية الشعبية وخاصة في نطاق الحركة الشبابية

هناك حاجة لفتح النقاش في جميع مواقع العمل و جميع قطاعات الإنتاج والنقابات والجامعات، والمدارس، وأحياء المدن الكبرى، والبلدات و قرى الريف. مع منح الثقل لموقف اليونان و ما ينبغي على الشعب اليوناني فعله تجاه هذا الصدام الحربي.

إننا نعرب عن تضامننا مع الشعب الفلسطيني لأن دولة إسرائيل وحكومتها تقتله منذ عقود، و سببت وقوع قتلى لا يحصون و إبادة جماعية فعلية واحتلال للأراضي الفلسطينية، و نظام فصل عنصري و حصار، كما هو الحال في غزة،  مع سجنها للفلسطينيين و تعذيبهم، وأكثر من ذلك بكثير.

و في ذات الوقت، نعرب عن تضامننا مع الشعب الإسرائيلي الذي يعاني هو أيضا من دولة إسرائيل ذاتها، و من حكومة نتنياهو الرجعية، التي تجره باستمرار نحو صدامات عسكرية وإلى ارتكاب مجازر بحق الشعوب المجاورة، و هو الذي يُصبح بالتالي  نفسه ضحية لسياسة بربرية إجمالية.

باﻹمكان تلخيص مضمون مطالبنا و شعاراتنا بالتالي:

• إبرازنا لحق الشعب الفلسطيني في فلسطين حرة مستقلة على حدود عام 1967 وعاصمتها القدس الشرقية.
• مع عودة كافة اللاجئين الفلسطينيين إلى ديارهم، بناءاً على قرارات الأمم المتحدة ذات الصلة.
• مع الإفراج الفوري عن جميع الأسرى الفلسطينيين وغيرهم من السجناء السياسيين المحتجزين في السجون الإسرائيلية.
• سحب الفرقاطة "بسارا" من المنطقة مع عدم استبدالها بسفينة حربية أخرى ووقف كافة التسهيلات الممنوحة للولايات المتحدة وإسرائيل.
• إيقاف كافة أشكال التعاون الاقتصادي – السياسي – العسكري مع دولة إسرائيل القاتلة، مع المضي قدماً في الاعتراف بالدولة الفلسطينية بناءاً على القرار الذي اتخذه البرلمان اليوناني بالإجماع.

وعلى وجه الخصوص، هناك حاجة إلى إعلام الشعب اليوناني والشباب على نطاق أوسع، أن هناك لعبة "شطرنج" جيوسياسي تجري "فوق ظهر" شعب فلسطين، أمرٌ يمكن أن يؤدي إلى تعميم الحرب و يرتبط بنحو واضح بمحاولات الطبقات البرجوازية في المنطقة ترقية موقعها في الهرم الإمبريالي، و هو ما يُحتمل أن يكون مرتبطاً أو هو مرتبطٌ سلفاً بالصدام الإمبريالي البيني الكبير الجاري على موقع الصدارة في النظام الإمبريالي.

و في هذه اﻷطر، هناك حاجة لتنظيم تظاهرات جماهيرية واحتجاجات وحفلات تضامنية وما إلى ذلك. و في تناسب مع تطور الأحداث ينبغي أن يتنامى أيضاً زخمُ النضالات والتحركات.

علينا الاستجابة مع طلب السفارة الفلسطينية، لجمع المواد الغذائية والملابس والمستلزمات الأساسية والأدوية وغيرها. و ممارسة الضغط على ذوي الصلاحيات من أجل إيجاد أساليب لشحنها نحو وجهتها.

و أخيراً، مطلوب منا اليوم أن نُسهم بنحو أكثر حسما في تنسيق قوى الحركة الشيوعية والعمالية على المستوى الدولي.

و بنحو إجمالي و كخلاصة - وفقاً لتأكيد اللجنة المركزية في اجتماعها الأخير - فإننا مدينون بوضع الحزب بأكمله والشبيبة الشيوعية اليونانية في حالة جهوزية و يقظة مستمرة، مع مراقبتنا لجميع التطورات و قيامنا بتدخلنا السياسي فيها.

ذيميتريس كوتسوباس

اﻷمين العام للجنة المركزية للحزب الشيوعي اليوناني»

---

 

 

DimitrisKutsumba’nın İsrail- Filistin savaş çatışması ve bölgedeki gelişmeleri hakkındaki açıklaması

 

Rizospastis gazetesinin 21-22 ekim hafta sonu gazetesindeki YKP Genel Sekreteri DimitrisKutsumbas’ın makalesi:

 

İsrail’in Gazze’ye karadan saldırması, bölgede genel bir ateş çemberi yaratsa da, aynı zamanda daha genel anlamda küresel bir savaş tehdidine de yol açacaktır. Bu konu,YKP’nin Merkez Komitesinin son toplantısını da meşgul etti. Merkez Komitesi bugüne kadar kamusal Partinin tutumunu, Basın Bürosunun açıklamalarını, Milletvekillerinin Meclis’te ve Avrupa Parlamentosu’ndaki konuşmalarını ve kitlesel hareketlerindeki faaliyetleriyle doğruladı.

 

1. Bölgesel ve uluslararası güçler- Orta Doğu’daki çatışmaya karışan kapitalist devletler

 

Bunları şu kategorilere ayırabiliriz: 

BİRİNCİ: İsrail’i açıkça destekleyenler: Özellikle ABD, Büyük Britanya, lider güçler ve genel olarak Türkiye dışında NATO’nun üyeleri, ayrıca AB’nin lider güçleri (Fransa, Almanya) ve genel olarak aralarında kademe bulunan AB’nin üye devletleri (örneğin İspanya, Danimarka, Lüksemburg’un Filistin Yetkililerine yönelik ilk ekonomik ambargo duyurusuna karşı  tepki koymuşlardı). Yunan hükümeti ise bu Avrupa-Atlantik bloğunda bölge için esnek bir rol oynamaya çalışmaktadır. 

İKİNCİ:  Dikkatli bir tutum sergileyen özellikle Çin ve Rusya gibi güçlenen Avrasya bloğunun güçlü kapitalist devletleri, bağımsız Filistin devleti için Filistin’i desteklemekte, diplomatik çözüm bulmak ve savaşın sona ermesi yönünde inisiyatiflerde bulunmakta ve bölgede aynı zamanda kendi ekonomik, jeopolitik çıkarlarını da korumaya çalışmaktadırlar. 

ÜÇÜNCÜ: ABD veya İsrail’e yaklaşan bölgedeki bölgesel güçler – bir sıra güçlü devletler söz konusu olmakta ve“Avrupa’nın” bazı ittifakları gelenekçi olup, İsrail saldırılarına tepki vermekte ve Arap ve Müslüman olarak Filistinlileri desteklemektedirler ancak aynı zamanda çıkarları başkalarıyla  kesişmekte ya da bu aşamada çıkarları uğruna başkalarıyla çatışmaktadırlar. 

ABD’nin çok yatırım yaptığı İsrail ile, Suudi Arabistan’ın ilişkilerini kesmesi örneği gibi. Gelişmelere bağlı olarak yapılan bir açıklamaya göre, “Hamas’ın” İsrail’e saldırısı tam da bu amaçla yapılmış ve bu sadece ilişkilerin kendi mücadelelerini “sattığına” inanan Filistinliler’ in bir kısmına değil, aynı zamanda Suudi Arabistan ve İsrail’de bu gelişmelere karşı çıkan çevrelere ve “üçüncü” güçlerin çıkarlarına da hizmet etmekteydi. Buna, Çin gibi sözde “HintYolu”na karşı çıkması örnek verilebilir. 

Ayrıca, buradaki ayrı bir başka örnek de İsrail ile ilişkilerinin normalleşmesinin durdurulma olasılığının ve AB’ne günde 40 milyar metreküpün üzerinde miktarda gaz gönderen Rus “Gazprom” ’un rolünü  azaltacak İsrail doğal gazının  Türkiye üzerinden Avrupa’ya getirilme tasarısı yapan Türkiye’dir. 

Filistin mültecilerini kitlesel olarak kabul edecek Mısır ise, Netanyahu’nun açıklamalarında ima ettiği gibi İsrail’in Gazze’de soykırım yapma durumu, “Hamas” ile bağlantısı olan  “Müslüman Kardeşleri”, yasadışı ilan eden Mısır’ın burjuva sınıfını endişelendirmektedir. 

İsrail ve ABD ile yakın ittifakı olan Birleşik Arap Devletleri ise, İsrail’in Gazze’deki hastaneye yaptığı ölümcül ve insanlık dışı saldırıdan sonra, savaşın başından beri ilk kez kamuoyu önünde İsrail karşıtı bir duruş sergiledi. 

DÖRDÜNCÜ: Son olarak, bölgedeki bazı devletler, halihazırda çatışmalara diğerlerinden daha aktif ve daha açık bir şekilde müdahil olup, İsrail ile sürekli çatışma içinde olan Filistin direnişini desteklemekte ve yardım etmektedirler: 

Bu saldırıyla ilişkisi olmadığını açıklayan amabunu memnuniyetle karşılayan ve saldırının hazırlanmasına “gayri resmi” olarak yardım ettiği de göz ardı edilemeyen İran’ın, tıpkı çatışmanın yayılması olayına doğrudan müdahalesinin tamamen imkansız olduğunun söylenmesi yanlış olur. 

Ayrıca, toprakları İsrail’in işgalinde olan Lübnan. İran ile yakın ilişkileri olanLübnan’ın “Hizbullah’ı”, Kuzey’de İsrail ile şu ana kadar küçük çaplı düşmanlıklar başlattı. Çatışmanın yayılması durumunda çatışmaya dahil olma olasılığı vardır. 

Olayların arifesinde, Humus şehrindedarbe alan, yemin töreni sırasında 100 harp akademi öğrencilerinin öldürüldüğü İsrail’in işgali altında olan Suriye de savaşa dahil olabilir.

 

1. Bir sıra faktörlerden dolayı askeri çatışmaların ve operasyonlarının yayılma olasılığı çok yüksektir

 

Bu faktörler arasında aşağıdakiler öne çıkmaktadır:

• Balkanlarda Sırbistan ve Kosova veya Azerbaycan - Ermenistan arasındaki çatışmalarda olduğu gibi bölgede çeşitli açık cepheler ve barut depoları vardır. Örneğin, Ermenilerin Dağlık Karabağ’dan sürülmesi (Rusya ve İran’ın rızasıyla), Çin- Kazakistan- Azerbaycan arasındaki yeni ticaret yolunun açılmasına yol açacağı düşünülen ve özellikle kritik kabul edilen bir gelişmedir. Bu gelişmeler, bölgede Türkiye’nin rolünü yükseltmeye sebep olurken, aynı zamanda Türkiye’nin burjuvazi sınıfı ABD, Çin ve Rusya ile pazarlık yapmaktadır. ABD, onu Rusya’nın etkisini sınırladığı sürece Kafkasya ve Orta Asya’da desteklemektedir. Aynı zamanda, İsrail’in Azerbaycan’ı desteklemesiilişkilerin güçlendirmekte ki bu, İran’ın endişelenmesine neden olmaktadır.
• İkinci cephe olarak İsrail- Lübnan “Hizbullah”ı açılırsa ve 2 ABD uçak gemisi ve daha birçokları gibi çok sayıda ve güçlü askeri güçlerin bir araya gelmesi durumunda tehlikelitepkiler meydana gelecektir.
• Tüm bu gelişmeler, Ukrayna’daki savaşın pekiştiği ve büyüdüğü bir dönemde gerçekleşmektedir. Ayrıca, özellikle Abraham anlaşmaları (Filistin Meselesini çözmeden İsrail’in Arap ülkeleriyle ilişkilerini normalleştirme) ilerlemekteydi. Bu anlaşmalar, İsrail’in bölgedeki geleneksel jeopolitik desteği olarak konumunu güçlendirmenin yanı sıra, onları Avrupa ve Orta Doğu’daki Pazar payı mücadelesinde Çin’e “karşı” geniş planlara bağlayan ABD tarafından büyük ağırlık verilmektedir. (Örneğin, Çin “Bir Yol Bir Kuşak” yoluna nazaran Arap Birleşik Devletleri- Suudi Arabistan- İsrail üzerinden yapılan rekabetçi bir yol olan “Hint Yolu”)
• Suudi Arabistan’ın tercihi gibi, Mısır’daki ve muhtemelen diğer bölge ülkelerindeki mülteci baskıları gibi Gazze’ye müdahalenin yol açmakta ve yayılan çatışmaların artmasına sebep olmaktadır. Ayrıca, daha geniş bir bölgenin yeniden düzenlendiği, Suriye’de Kürtlere yönelik Türk operasyonları ve ABD ile çatışmalar, Çin mallarının Rusya üzerinden ticaret yolunun kapatılmasının ardından Suriye’deki saldırıları (Humus şehrinde 100 ölü), görmekteyiz.
• Ayrıca, aşırı birikmiş sermayenin çıkış noktası olarak çatışmaların genişlemesine yönelik bu yöndeki istek de dikkatimizden kaçmamalıdır. Savaş endüstrisi ve sonrasındaki yeniden yapılanma planları için ise güç savaşı, malların ve sermayenin taşınması için pazarların ve yollar yeniden dağıtılmaktadır.

1. Yunanistan’ın bölgedeki savaş çatışmalarına katılımı artmaktadır

 

Özellikle Yunan halkı ve ülkeye etkileri açısından şunları söyleyebiliriz: Yunanistan’ın Yeni Demokrat hükümetinin sorumluluğu altında halihazırda büyük askeri müdahaleye katılımına ve muhalefetteki tüm sivil partilerin desteğine ek olarak, Netanyahu’nun siyasi ve diplomatik desteği ve kanlı devlet İsrail ve “Psara”fırkayteyni göndermesi ile  ülkedeki tüm Amerikan üslerinin değerlendirilmesi ve kullanılması ile birlikte ülke içinde de bu süreçte bu gibi gelişmeler yaşanacaktır:  

• Göçmen sorununun daha da kötüleşmesi
• Enerji gibi fiyatların artmasından kaynaklı pahalılık.
• “Alışılmışın dışında olan” savaş için burjuva devletin ve hükümetin, Milli Güvenlik Konseyi  toplantısından sonra hedefleri korumak, devriyeleri yoğunlaştırmak vb. yoluyla halihazırda önlemler almaktadır.
• Aynı zamanda, İsrail ile askeri sistemlerin inşasındaki işbirliğinin yanı sıra devam eden askeri işbirliği ve özellikle Yunanistan’ın Fransa ve İsrail ile özellikle de İsrail’in ziyaretinden sonra konuştuğu “füze karşıtı koruma kalkanı” özellikle Milli Savunma Genelkurmay Başkanlığının liderinin yazın İsrail’e yaptığı ziyaretten ve orada, sistemin tanıtımından sonra teşvik edilse de tüm medyanın haberine göre “Hamas”, çatışmanın ilk gününde bu sistemi bozmayı başarmış.

Ayrıca, Yunanistan’ın ekonomik-enerji savaşına da derin olarak müdahalesi de söz konusudur.  Örneğin, İsrail ve Yunanistan savaş endüstrisi, limanları, gelecek planı olarak İsrail LNG’sinin taşınması ve elektriğin taşınması. 

Bu kesinlikle savaşın sonuçlarıyla da ilgilidir. Örneğin, petrol ve doğalgaz fiyatlarında, gıda pahalılığında, turizmde ve çok daha  halkın yeni sorunlarının kötüleşmesi gibi durumlar görülmektedir. 

Sınıf mücadelesinin ani bir şekilde kötüleşmesi ihtimali, güçlerimizin ideolojik, politik ve örgütsel hazırlığı ve faaliyetlerine yönelik yol gösterici çabamızın geliştirilmesini gerektirmektedir. 

Her halükarda, hazırlıklı olma, uygun, sürekli, ideolojik- politik müdahale ve işçi halk hareketinde bir gerilimi artırma planıyla sağlanmaktadır. 

1. Uygun ideolojik-politik müdahale emperyalist savaşın propagandasının yarattığı çeşitli ideolojilere cevap anlamına gelmektedir

 

Bu süre zarfında, “Hamas”ın saldırısından sonra her gün belirli sorunlarla uğraşmak zorunda olan Partimizin üyeleri ve dostlarınaargüman verilmesive cevaplanması gereken çeşitli ideolojiler ve tehlikeli genellemeler ortaya çıkmaktadır.  Her halükarda, gelişmelerini takip etmemiz gerekmektedir. 

Bunlardan baskın olanları şunlardır:

 

• “Hamas”ın Taliban ile özdeşleştirilmesi ve genel olarak Filistin halkının mücadelesinin reddedilmesi

SYRİZA yetkililerinin ABD-NATO askerliğini ve kurban – mağdur denklemini haklı çıkarmak için aşırı derece kullandığı bu tutum, tüm “İslami Hareketleri” dini temelde genelleştirmekte ve onları her türlü toplumsal, sınıfsal,  siyasi, kültürel ve tarihsel temelden ve  yaklaşımdan koparmaktadır.

Böylece, “Hamas’ın” Filistin topraklarının özgürleştirilmeyi amaçladığını, ilk yıllarda Filistin’in orta sınıfı ifade ettiğini ve kitlesel gelişimin Filistin halkının“laik” mücadelenin işgal karşıtı ve toplumsal mücadelesinin sürekli etkisiz kalmasının bir sonucuydu. Bunun ortaya çıkışı (1987’de) ve güçlenmesi sosyalizmin yıkılışı ile de ilgiliydi. Zamanla gelişerekartık Filistin burjuvazisinin, bir Filistin devletinin kurulmasının, güçlü bir ulusal ordunun yaratılmasının temel bir bileşen olması gerektiğine inanan bir kesimini temsil etmeye başlamıştır. Tam tersine, Taliban’ın gerici “hareketinin” kökeni ve gelişimi bilinmektedir ve ABD’nin ona devasa bir cephanelik bırakması da tesadüf değildir.

• Ayrıca, “kültür savaşının başladığını ve Hristiyan-Yahudi kültürünün Müslümanlıkla çatışması” olduğunu söylüyorlar

Bu görüş, bu gelişmelerin sınıfsal mücadele tarafından değil kültürlerin çatışmaları tarafından belirlendiğini savunmaktadır. Bir halkın kültürü olarak tarihin, dilin, örf ve adetlerin ve her şeyden önce dinin belirlendiği “niteliği” tanımlamaktadır.

 

• Başkaları “milli çıkarlarımız ne pahasına olursa olsun İsrail’i desteklemeyi gerektiriyor” diyorlar

Yunanistan’ın ABD-İsrail ile  stratejik ittifakını destekleyen tüm burjuva partiler tarafından “milli çıkarlar bunu gerektiriyor” iddiasını savunmaktadır. Ancak, burjuvazi toplumdaki bu “milli çıkarlarına” karşılık gelen bir sınıf çatışmasının olmasına ve bu durumun da burjuvaziye, onun çıkarlarına ve arayışlarına hizmet ederek halkımızı tehlikeli yollara sürüklediğini gizlemektedirler.

 

• Yayılan bir başka görüş ise: “ABD’ye karşı desteklemek zorunda kalabileceğimiz İran- “Hamas”- “Hizbullah”- Çin- Rusya’dan oluşan anti-emperyalist bir taraf yaratma yönünde”

Bu görüş çoğunlukla çeşitli oportünist  alanlarda görülmektedir. Özellikle Filistin halkının ve bölgenin diğer halklarının arkasından  jeopolitik oyunlar oynayan, kendi ayrı çıkarları ve arayışları olan kapitalist güçler olduğu nesnel gerçeğini gizleyerek “antifaşist” - “antiemperyalist” kapitalist güçlerin olduğu görmektedirler. Elbette bu, Filistinliler’ in İsrail’in Filistin topraklarındaki işgali sonlandırmak için, bağımsız Filistin devletini benimseyen bu tür kapitalist devletler ve güç bloklarında uluslararası ittifaklar araması meşru değildir anlamına gelmemektedir. Bu ancak bir noktaya kadar geçerlidir.

Bunu söylüyoruz çünkü emperyalizmin yani tekelci kapitalizmin ne olduğuna dair doğru analizimiz, tek taraflı olarak yorumlanamaz, bu da Filistin gibi burjuva devletlerin siyasi alanda şimdilik özgür, bağımsız bir devletin kurulması için işgal karşıtı mücadelelerini güçlendirecek uluslararası ve politik-diplomatik düzeyde müttefikler araması gerekip gerekmediği sorusuna geçici de olsabir soruna yol açmaktadır. 

Ve bunun bugün marjinal da olsa sorulabilecek sorularla ilgisi var çünkü örneğin hem Filistin Yetkilileri hem de “Hamas”, Filistin burjuvazisinin bazı kesimlerini temsil ettiğinden ve onların bölgesel ve uluslararası müttefikleri de kendi ülkelerindeki burjuva çıkarlarını temsil ettiğinden, bir tarafı (Filistinliler’i) destekliyoruz. Bu ideolojilere her gün “Rizospastis” gazetesinde başarıyla yanıt verilmektedir. 

Bu tür konular, “Rizospastis” gazetesinde ve aylık Komünist İnceleme” dergisinde (KOMEP) ilgili yazılarda vurgulanmıştır ve bu görüşleri, tüm bu ideolojileri yerle bir eden argümanları geri getirmemiz gerekmektedir. Tarihsel bilgisizlik ve deneyimsizlik genellikle gençleri ve yaşlıları etkilemekte; Filistin sorununu, onun gelişimini anlamak için gerekli bilgi ve kanıtların sağlanması ve Kürt sorunu gibi sorunları da birlikte ele almamız gerekmektedir.

 

1. Yoğun ideolojik- politik hazırlık ve karşı saldırı, aynı zamanda sürekli kitlesel faaliyetler, işçi sınıfı ve özellikle gençlik hareketinde eylemlerin artmasınıgerektirmektedir

 

Kırsal kasabalarda, köylerde, şehirlerde, büyük şehirlerin komşu mahallelerinde, okullarda, üniversitelerde alanlarında, sendikalarda, tüm sektörlerde tartışma konusu açıp konuşmamız gerekmektedir. Yunanistan’ın tutumuna ve Yunan halkının savaş çatışması karşısında ne yapması gerektiğini  ağırlık vermeliyiz. 

Filistin halkı ile  dayanışmamızı ifade ediyoruz çünkü İsrail devleti ve hükümeti Filistin’i onlarca yıldır onları yüzlerce ölüyle, gerçek soykırımla, Filistin topraklarının işgaliyle, ırkçılıkla ve Gazze’deki gibi ablukalarla, hapis cezasıyla, işkence ve çok daha fazla ve farklı yollarla katletmektedirler.

Aynı zamanda İsrail devletinden kendisini sürekli askeri çatışmalara, komşu halklara karşı katliamlar yapan ve böylece kendisini de bir terör saldırısının kurbanı haline getirentam bir barbar siyaseti uygulayan Netanyahu hükümetinin acısını çeken İsrail halkına da dayanışmamızı ifade ediyoruz. 

Talep ve sloganların içeriğini şu şekilde özetleyebiliriz: 

• Filistin halkının 1967 sınırlarında, başkenti Doğu Kudüs olmak üzere özgür ve bağımsız bir Filistin hakkına sahip olduğunun vurgulanması.
• BM’nin ilişkin kararları doğrultusunda tüm Filistin göçmenlerinin evlerine dönmesi
• Tüm Filistinliler’in ve İsrail hapishanesinde tutulan diğer siyasi tutukluların hemen serbest bırakılması
• “Psara” fırkayteyninin bölgeden çekilmesi ve yerine başka bir savaş gemisinin gelmemesi, ABD ve İsrail’in attıkları adımların kolaylaştırılmasının durdurulması
• Katil devlet İsrail ile her türlü ekonomik- politik- askeri işbirliğinin durdurulması ve Yunan Parlamentosu’nun oybirliğiyle aldığı karara dayanarak Filistin devletinin tanınmasına devam edilmesi.

Özellikle, Yunan halkını ve gençliği geniş çaplı olarak Filistin halkının “sırtından”, genel bir savaşa yol açabilecek jeopolitik bir “satranç ” oyunu oynadıklarını ve bu, açıkça bölgedeki burjuva sınıfların emperyalist piramit içindeki konumlarını yükseltme çabasıyla bağlantılı olduğunu ve emperyalist sistemdeki üstünlük uğruna emperyalist içi büyük çatışmayla bağlantılı olduğunu duyurmamız gerekmektedir.

Bu çerçevede, kitlesel mitingler, protestolar, dayanışma konserleri düzenlenmelidir. Olayların gelişimine bağlı olarak, mücadele ve faaliyetlerin de gelişmesi gerekmektedir.

Filistin büyükelçiliğinin yiyecek, giyecek, ilaç, temel ihtiyaçların toplanması talebine yanıt vermemiz gerekmektedir. Gidecekleri yere ulaşım yolları bulmaları için yetkililere baskı yapılmalıdır.

Son olarak, komünist ve işçi hareketi güçlerinin uluslararası düzeyde beraber hareket etmesi konusunda daha kararlı bir şekilde katkıda bulunmamız gerekmektedir.

 

GENEL VE SONUÇ OLARAK, Merkez Komitesinin son toplantısında vurguladığı gibi, tüm gelişmeleri ve bunlara siyasi müdahalesi izleyerek, tüm Partiyi ve Yunanistan Komünist Gençlik Örgütünü sürekli hazır ve dikkatli olmasını sağlamalıyız.

---

 

Për konfliktin e luftës Izrael - Palestinë dhe zhvillimet në rajon

 

*Nga Dhimitri Kucuba,

Sekretar i Përgjithshëm i KQ të

 Partisë Komuniste të Greqisë (KKE)

 

Sulmi tokësor i Izraelit në Rripin e Gazës do të ndezë një shpërthim të përgjithshëm në rajon, por edhe më gjerësisht, në nivel global. Me këtë çështje, me të drejtë diskutoi edhe mbledhja e fundit e KQ të Partisë Komuniste të Greqisë (KKE). KQ konfirmoi qëndrimet e deritanishme publike të Partisë, në njoftimet e Zyrës së Shtypit, në ndërhyrjet e deputetëve tonë në Parlament dhe Euro-parlament, si dhe në veprimtarinë e saj në lëvizjen masive.

1. Fuqitë rajonale dhe ndërkombëtare - shtetet kapitaliste të përfshira në konfliktin e Lindjes së Mesme

Përafërsisht mund t'i klasifikojmë ato në kategoritë e mëposhtme:

E PARA: Përkrahësit e hapur të Izraelit: Kryesisht SHBA-të, Britania e Madhe, fuqitë udhëheqëse dhe në përgjithësi anëtarët e NATO-s përveç Turqisë, gjithashtu fuqitë udhëheqëse të BE-së (Franca, Gjermania) dhe në përgjithësi shtetet anëtare të BE-së me gradime ndërmjet tyre (p.sh. reagimi i Spanjës, Danimarkës, Luksemburgut ndaj deklaratës fillestare për një embargo ekonomike ndaj Autoritetit Palestinez, etj.). Një rol elitar për rajonin në këtë bllok euroatlantik synon të luaj qeveria greke.

E DYTA: Shtetet e fuqishme kapitaliste të bllokut në zhvillim e sipër të fuqive euro-aziatike, kryesisht Rusia dhe Kina, të cilët po mbajnë një qëndrim të kujdesshëm, por të prirur drejt mbështetjes së Palestinës, për një shtet të pavarur palestinez, me iniciativa për zgjidhje diplomatike dhe përfundimin e luftës, duke promovuar në rajon në të njëjtën kohë interesat e tyre të veçanta ekonomike, gjeopolitike.

E TRETA: Behet fjalë për një sërë shtetesh të fuqishme - fuqi rajonale të rajonit që i afroheshin Izraelit apo SHBA-ve dhe disa janë aleatë tradicionalë të  "Perëndimit", reagojnë ndaj agresionit të Izraelit dhe mbështesin Palestinezët, si arabë dhe myslimanë, por edhe pse interesat e tyre kryqëzohen me të tjera ose bien ndesh në këtë fazë me të tjerat.

Si p.sh Arabia Saudite, e cila ndërpreu rivendosjen e marrëdhënieve me Izraelin, në të cilën SHBA-të investuan shumë. Madje, sipas një interpretimi të zhvillimeve, sulmi i «Hamas-it» ndaj Izraelit kishte pikërisht këtë synim dhe i shërbeu jo vetëm një pjese të Palestinezëve, të cilët konsiderojnë se ky restaurim “po e shet” luftën e tyre, por edhe qarqeve në Arabinë Saudite dhe Izrael që nuk u pajtuan me këtë zhvillim, si dhe interesat e fuqive të "treta", p.sh. nga ata që kundërshtojnë të ashtuquajturën «rrugë Indiane», siç është Kina.

Gjithashtu, një rast tjetër këtu është Turqia, nga e cila po rritet mundësia e ngrirjes së normalizimit të marrëdhënieve me Izraelin dhe planit për transportimin e gazit natyror izraelit përmes Turqisë në Europë, një plan që objektivisht do të ulte rolin e «Gazprom-it» rus, i cili edhe sot dërgon në BE çdo ditë mbi 40 miliardë metra kub.

Gjithashtu, Egjipti, i cili do të pranojë masën kryesore të refugjatëve Palestinezë, në rast se plani i Izraelit është që t'i çrrënjosë ata masivisht nga Gaza, siç lë të kuptohet Netanyah-u me deklaratat e tij, fakt që shqetëson klasën borgjeze egjiptiane, e cila ka nxjerrë jashtë ligjit «Vëllazërinë Myslimane», të cilët lidhen me «Hamas-in».

Madje dhe Emiratet e Bashkuara Arabe, aleatë të ngushtë të Izraelit dhe SHBA-ve, pas goditjes vdekjeprurëse dhe çnjerëzore të Izraelit në spitalin e Gazës, për herë të parë që nga fillimi i luftës, mbajtën një qëndrim publik kundër izraelit.

E KATËRTA: Së fundi, një numër shtetesh në rajon, ndoshta tashmë të përfshira në mënyrë më aktive dhe më të hapur se të gjithë të tjerët, mbështesin dhe ndihmojnë rezistencën palestineze duke qenë në konflikt të vazhdueshëm me Izraelin:

Ashtu dhe Irani, i cili edhe pse deklaron se nuk ka lidhje konkretisht me këtë sulm, e mirëpret atë dhe nuk përjashtohet që të ketë ndihmuar "jo-zyrtarisht" në përgatitjen e këtij sulmi, ashtu si dhe përfshirja e tij e drejtpërdrejtë në rastin e një përgjithësimi të konfliktit nuk përjashtohet aspak.

Gjithashtu, Libani, tokat e të cilit mbahen të pushtuara nga Izraeli. «Hezbollah-u» i Libanit, i cili mban lidhje të ngushta me Iranin, deri më tani, ka nisur sulme ushtarake në shkallë të vogël me Izraelin në veri. Ekziston mundësia e përfshirjes së tij në rast të përgjithësimit të konfliktit.

Ose Siria, e cila në prag të ngjarjeve mori një goditje në qytetin Homs, ku u vranë rreth 100 ushtarë në shkollën ushtarake në kohën e betimit të tyre dhe që territoret e së cilës (Sirisë) mban të pushtuara Izraeli.

1. Mundësia e zgjerimit të konflikteve dhe operacioneve ushtarake është shumë e lartë për një sërë faktorësh

Ndër këto faktorë, veçohen këta:

• Frontet e ndryshme të hapura në rajonin-fuçi baruti, si konflikti në Azerbajxhan - Armeni apo këtu në Ballkan, Serbi dhe Kosovë. Për shembull, zhvendosja e armenëve nga Nagorno-Karabak-u (me pëlqimin e Rusisë dhe Iranit) është një zhvillim që konsiderohet të çojë në hapjen e një rruge të re që kalon Kinë-Kazakistan-Azerbajxhan-Turqi, e cila konsiderohet shumë kritike. Këto zhvillime kanë çuar në një rritje të rolit të Turqisë në rajon, ndërkohë që klasa borgjeze e saj po bën pazare njëkohësisht me SHBA-të, Kinën dhe Rusinë. SHBA-të e mbështesin Turqinë në Kaukaz dhe Azinë Qendrore, për sa kohë që ajo kufizon ndikimin rus. Kemi gjithashtu mbështetjen e Izraelit ndaj Azerbajxhanit - forcimin e marrëdhënieve të tyre, gjë që ngjall shqetësimin e Iranit.
• Reagimet zinxhir që do të shkaktohen nëse hapet fronti i dytë mes Izrael dhe «Hezbollah-ut» të Libanit dhe duke pasur parasysh grumbullimin e forcave të shumta dhe të fuqishme ushtarake, si 2 aeroplanmbajtëset amerikane e kaq shumë të tjera.
• I gjithë ky zhvillim po bëhet në një kohë kur kemi konsolidimin dhe përshkallëzimin e luftës në Ukrainë. Për më tepër, po ndoll ndërkohë që po përparonin edhe marrëveshjet e ashtuquajtura të «Marrëveshjet e Abraham-it» (për normalizimin e marrëdhënieve të Izraelit me vendet arabe pa zgjidhjen e çështjes palestineze). Në këto marrëveshje SHBA-të japin një rëndësi të madhe, e cila, përveç forcimit të pozitës së Izraelit, si mbështetje tradicionale gjeopolitike e tyre në rajon, i lidhin ato edhe me planet më të gjera «kundër» me Kinën, në betejën për aksionet/pjesë të tregut në Lindjen e Mesme dhe Europë. (p.sh. «rruga indiane», nëpërmjet Emirateve - Arabisë Saudite - Izraelit, rrugë konkurruese në lidhje me «Rrugën e Mëndafshit» kinez).
• Theksimin e kontradiktave që shkakton dhe do të ndizet nga vetë ndërhyrja në Gaza, si zgjidhjet e Arabisë Saudite, presioni i refugjatëve ndaj Egjiptit dhe ndoshta edhe ndaj shteteve të tjera të rajonit etj. Përveç kësaj, shohim se një rajon më i gjerë po riorganizohet dhe kemi operacione të Turqisë kundër Kurdëve dhe konflikt me SHBA-të në Siri, goditjen në Siri (në qytetin Homs me 100 të vdekur), pas bllokimit të rrugës tregtare kineze përmes Rusisë.
• Gjithashtu, nuk duhet t'i shpëtojë vëmendjes as primi i këtij drejtimi për zgjerimin e konflikteve, si një rrugëdalje për kapitalin e mbi-akumuluar. Si për industrinë e luftës ashtu edhe për planet e rindërtimit më pas, lufta energjetike, rindarja e tregjeve dhe e rrugëve të transportit të mallrave, kapitalit etj.

1. Po rritet përfshirja e Greqisë në konfliktin e luftës në rajon

Sidomos për popullin grek dhe efektet në vendin tonë, konsiderojmë se: Përveç përfshirjes tashmë të madhe ushtarake të Greqisë nën përgjegjësinë e qeverisë së ND dhe mbështetjen e të gjitha partive borgjeze të opozitës, një përfshirje e cila shprehet konkretisht, së bashku me mbështetjen politike dhe diplomatike të Netanyahu-t dhe të shtetit-vrastar të Izraelit në tërësi dhe me dërgimin e fregatave, p.sh. të fregatës «Psara», me shfrytëzimin dhe përdorimin e të gjitha bazave ushtarake amerikane në Greqi etj., do të ketë edhe zhvillime brenda vendit në një kurs, si p.sh. do të jetë:

• Përkeqësimi i mëtejshëm i çështjes së Refugjatëve
• Shtrenjtësi e madhe edhe për shkak të rritjes së çmimit të Energjisë etj.
• Luftë me «mjete të ndryshme» siç quhet ajo, për të cilin shteti borgjez dhe qeveria e Greqisë tashmë po marrin masa pas mbledhjes së KYSEA-s (Këshillit Qeveritar për Punët e Jashtme dhe Mbrojtjen), me mbrojtje të objektivave, duke intensifikuar patrullimet etj.
• Por edhe vetë bashkëpunimi ushtarak me Izraelin, i cili po vijon edhe me bashkëpunimin në ndërtimin e sistemeve ushtarake, por edhe veçanërisht promovimi i «mburojës kundër raketave» që Greqia po diskuton me Francën dhe Izraelin, sidomos pas vizitës së kreut të GEETHA (kreut të Shtabit të Përgjithshëm të Mbrojtjes Kombëtare) në muajt e verës në Izrael dhe prezantimit të sistemit atje, që të cilin, natyrisht, “Hamas-i” ndërkohë arriti dhe e çorganizoi atë ditën e parë të konfliktit, siç raportojnë të gjitha mediat, etj.

Gjithashtu, ka të bëjë edhe me përfshirjen më të thellë të Greqisë në luftën ekonomiko-energjetike. P.sh. Izraeli dhe industria ushtarake greke, portet dhe transporti i LNG-së (Gazit të Lëngshëm) izraelit si plan i ardhshëm, transporti i energjisë elektrike, etj.

Sigurisht që ka të bëjë edhe me pasojat e luftës, p.sh. në çmimet e naftës dhe gazit natyror, me shtrenjtësinë në ushqime, në turizëm, në rëndimin e ri të shumë problemeve popullore.

Mundësia e mprehjes së menjëhershme e luftës klasore kërkon një përmirësim të përpjekjes sonë udhëheqëse për gatishmërinë dhe veprimin ideologjik, politik dhe organizativ të forcave tona.

Në çdo rast, gatishmëria arrihet me ndërhyrjen e saktë ideologjike-politike të vazhdueshme dhe me një plan përshkallëzimi në lëvizjen punëtore-popullore.

Ç. Ndërhyrje e saktë ideologjiko-politike do të thotë përgjigje të drejtpërdrejtë ndaj ideologjive të ndryshme të shpikura nga propaganda e luftës imperialiste

Gjatë kësaj kohe, që nga sulmi i «Hamas-it» e deri më sot, lindin opsione të ndryshme dhe përgjithësime të rrezikshme, të cilat duhet t'u jepet përgjigje, të pajisen anëtarët dhe miqtë e Partisë meqenëse ata janë të detyruar të përballen përditë me to. Është absolutisht e nevojshme t'i ndiqni ato në zhvillimin e tyre.

Disa opsione dominuese nga ato janë:

• Identifikimi/barazimi i «Hamas-it» me Τalebanët dhe refuzimi i përgjithshëm i luftës së popullit të Palestinës.

Ky qëndrim, i cili përdoret në masën më të madhe nga zyrtarët e SYRIZA-s, për të justifikuar rekrutimin e tyre me SHBA-NATO dhe ekuacionin e kriminelit me viktimën, përgjithëson të gjitha «lëvizjet islame» mbi baza fetare dhe i shkëput ato nga çdo lloj qasjeje dhe baza shoqërore, klasore, politike, kulturore dhe historike.

Pra p.sh. ata heshtin faktin se «Hamas-i» synon të çlirojë territoret palestineze, se në vitet e para shprehte shtresat e mesme të Palestinës dhe rritja masive e Hamas-it ishte pasojë e paefektshmërisë kronike të luftës së “kosmikëve”, e luftës anti-pushtuese dhe luftës sociale të popullit Palestinez. Shfaqja e Hamas-it (në vitin 1987) dhe forcimi i saj lidheshin dhe lidhen me përmbysjet e socializmit. Ajo ka evoluar gjatë kohës dhe tani përfaqëson një pjesë të klasës borgjeze palestineze e cila beson se krijimi i një shteti palestinez duhet të ketë si komponent kyç krijimin e një ushtrie të fortë kombëtare. Përkundrazi, "lëvizja" reaksionare e Talebanëve ka një origjinë dhe zhvillim të njohur dhe jo rastësisht SHBA-të i lanë ata me një arsenal të madh armësh.

• Thonë gjithashtu: «Po zhvillohet një luftë mes kulturash/qytetërimeve, kemi një përplasje mes kulturës kristiano-hebre me atë myslimane».

Kjo pikëpamje mbështet se zhvillimet nuk përcaktohen nga lufta klasore, por nga përplasja e kulturave/qytetërimeve. Si kulturë e një populli përcakton "cilësinë", e cila përcaktohet nga historia, gjuha, moralin dhe zakonet dhe, kryesisht, fenë.

• Të tjerë thonë: «Interesat tona kombëtare imponojnë mbështetjen e Izraelit me çdo kusht».

Kjo përdoret nga të gjitha partitë borgjeze, të cilat mbështesin aleancën strategjike të Greqisë me SHBA-Izraelin, duke pretenduar se «interesat kombëtare e imponojnë këtë». Por, ata fshehin se këto «interesa kombëtare» në shoqërinë klasore kanë një shenjë klasore përkatëse dhe në rastin konkret i shërbejnë klasës borgjeze, interesave dhe synimeve të saj, duke e zvarritur popullin tonë në shtigje të rrezikshme.

• Një mendim tjetër që po thonë është se «po krijohet një bosht anti-imperialist Irani – «Hamas» – «Hezbollah» – Kinë – Rusi, të cilin ndoshta duhet ta mbështesim kundër SHBA-ve».

Ky opsion shfaqet kryesisht nga terrene të ndryshme oportuniste. Ata kryesisht shfaqin opsionin se ekzistojnë forca kapitaliste që janë "anti-imperialiste" - "antifashiste", duke fshehur faktin objektiv se të gjithë këta janë forca kapitaliste, që kanë interesa dhe synimet e tyre të veçanta duke luajtur lojëra gjeopolitike në kurrizin e popullit Palestinez dhe popujve të tjerë të rajonit. Natyrisht, kjo nuk do të thotë aspak se p.sh. nuk është legjitime për palestinezët që të kërkojnë aleanca ndërkombëtare edhe me shtete të tilla kapitaliste dhe bllok forcash, të cilat përvetësojnë qëndrimin për një shtet të pavarur palestinez, për t'i dhënë fund pushtimit izraelit të territoreve palestineze etj. Por vetëm kaq.

Ne e themi këtë sepse analiza jonë e saktë se çfarë është imperializmi, pra kapitalizmi monopol, nuk mund të interpretohet në mënyrë të njëanshme, duke çuar në pikëpyetje, nëse duhej të synojnë shtetet borgjeze, si Palestina, të kërkojnë aleatë ndërkombëtarë të tillë në nivel politikë - diplomatik që, qoftë edhe përkohësisht, për momentin ende do të forconte luftën e tyre anti-pushtuese për krijimin e një shteti të lirë e të pavarur.

Dhe kjo ka të bëjë me pyetjet që mund të bëhen, qoftë dhe në mënyrë margjinale sot, se pse p.sh. ne mbështesim njërën palë (Palestinezët) meqenëse Autoriteti Palestinez dhe «Hamas-i» përfaqësojnë pjesë të klasës borgjeze të Palestinës dhe aleatët e tyre rajonalë dhe ndërkombëtarë përfaqësojnë gjithashtu interesat borgjeze në shtetet e tyre. Këtyre opsioneve u përgjigjen me sukses çdo ditë gazeta «Rizospasti» etj.

Çështje të tilla janë theksuar në artikujt tematik në gazetën «Rizospasti» dhe revistën KOMEP (Inspektimi Komunist) dhe ne duhet të rikthejmë argumentimin, që i rrëzon këto opinione, të gjitha këto ideologjira. Veçanërisht në moshat e reja dhe te të moshuarit bën efekt injoranca ndaj historisë dhe mungesa e përvojës, një çështje që duhet trajtuar duke ofruar informacionin dhe provat e nevojshme për të kuptuar problemin palestinez dhe evoluimin e tij, si dhe në lidhje me çështjen Kurde etj.

1. Përgatitja intensive ideologjiko-politike dhe kundërsulmi presupozon njëkohësisht veprimtari të vazhdueshme masive dhe hapjen e punës në lëvizjen punëtore-popullore dhe veçanërisht në atë rinore

Debati duhet të hapet në të gjitha vendet e punës, në të gjitha degët e industrisë, në shoqatat punëtore, në terrenet universitare, në shkolla, lagjet e qyteteve të mëdha, në qytetet dhe fshatrat rurale. Ti japim peshë qëndrimit të Greqisë dhe asaj që duhet të bëjë populli grek përballë këtij konflikti lufte.

Ne i shprehim solidaritetin tonë popullit Palestinez sepse shteti i Izraelit dhe qeveria e tij po e masakrojnë për dekada të tëra, me male të vdekurish, me gjenocid të vërtetë, me pushtimin e territoreve palestineze, me aparteid dhe bllokada, si në Gaza, me burgime, tortura dhe shumë të tjera.

Ne shprehim solidaritetin tonë në të njëjtën kohë me popullin izraelit që edhe ai po vuan nga vetë shteti i Izraelit, nga qeveria reaksionare e Netanyah-ut, e cila e zvarrit vazhdimisht popullin në konflikte luftarake, në masakra kundër popujve fqinjë dhe kështu bëhet vetë viktimë e një politikë totale barbare.

Përmbajtja e kërkesave dhe sloganeve mund të përmblidhet si më poshtë:

• Theksojmë të drejtën e popullit Palestinez për një Palestinë të lirë dhe të pavarur në kufijtë e vitit 1967, me kryeqytet Jeruzalemin Lindor.
• Kthimin e të gjithë refugjatëve Palestinezë në strehët e tyre, bazuar në rezolutat përkatëse të OKB-së.
• Lirimin e menjëhershëm të së gjithë të burgosurve Palestinezë dhe të burgosurve të tjerë politikë që mbahen në burgjet izraelite.
• Të tërhiqet nga zona e fregatës greke «Psara» dhe të mos zëvendësohet me asnjë luftanije tjetër, si dhe të ndalohen të gjitha lehtësimet ndaj SHBA-ve dhe Izraelit.
• Të ndërpritet çdo bashkëpunim ekonomik - politik - ushtarak me shtetin vrastar Izrael dhe të procedohet njohja e shtetit palestinez, bazuar në vendimin unanim të marrë nga Parlamenti i Greqisë.

Në veçanti, duhet të informojmë edhe më gjerë, popullin dhe rininë greke se “mbi kurrizin” e popullit të Palestinës po luhet një “shah” gjeopolitik, i cili mund të çojë në përgjithësimin e luftës dhe se kjo është e lidhur qartë me përpjekjet e klasave borgjeze në rajon për të përmirësuar pozitën e tyre në piramidën imperialiste dhe se kjo mund të lidhet ose është tashmë e lidhur me konfliktin e madh ndër-imperialist për epërsinë në sistemin imperialist.

Në këtë kuadër duhen organizuar demonstrata masive, protesta, aktivitete solidariteti etj. Varësisht dhe nga zhvillimi i ngjarjeve, duhet të evoluojë edhe dinamika e betejave dhe mobilizimeve.

Ti përgjigjemi kërkesës së ambasadës palestineze, për grumbullim të ushqimeve, veshmbathjeve, për nevojat e para, ilaçeve etj. Të ushtrohet presion mbi autoritetet për të gjetur mënyra transporti për në destinacionin e tyre.

Së fundi, sot kërkohet që të kontribuojmë më me vendosmëri në bashkërendimin e forcave të lëvizjes komuniste e punëtore në nivel ndërkombëtar.

NË PËRGJITHËSI DHE SI KONKLUZION, siç theksoi KQ në Mbledhjen e tij të fundit, duhet të vëmë në gatishmëri dhe vigjilencë të vazhdueshme gjithë Partinë dhe Rininë Komuniste të Greqisë (KNE), me monitorimin e të gjitha zhvillimeve dhe duke bërë ndërhyrje politike në to.

_______

* Artikulli i Sekretarit të Përgjithshëm të KQ të Partisë Komuniste të Greqisë (KKE), Dhimitri Kucuba, është botuar në gazetën, Organ i KQ të KKE «Rizospasti», në fundjavën 21-22 tetor.

---

 

 За израелско-палестинския военен конфликт и събитията в региона

 

Статия наГенералния Секретар на Централния Комитет на Kомунистическата Партия на Гърция (КПГ) Димитрис Куцубас във вестник „РИЗОСПАСТИС“ от 21 до 22 октомври

 

Сухопътната атакана Израел в Ивицата Газа ще разпали всеобщо избухване в региона, но и още по-генерално, в световен мащаб. Този въпрос основателно бе разискван на неотдавнашното заседание на Централния Комитет  на КПГ. ЦК потвърди досегашните публично исказани позиции на партията и съобщенията от пресцентъра, изказванията на комунистите депутати в гръцкия парламент и в Европарламента, както и действията на партиата в масовото народно движение.

А. Регионалните и международни сили - капиталистически държави, участващи в конфликта в Близкия изток

Можем грубо да ги класифицираме в следните категории:

ПЪРВΑ: Откритите поддръжници на Израел: Основно САЩ, Великобритания, водещите сили и като цяло членовете на НАТО с изключение на Турция, също така и водещите сили на Европейския Съюз (Франция и Германия) и като цялостн страните членки на ЕС с градации между тях (напр. реакцията на Испания, Дания, Люксембург на първоначалното обявяване на икономическо ембарго на палестинската власт и др.). Гръцкото правителство се стреми да играе елитна роля в региона, в този евроатлантически блок.

ВТОРА: Силни капиталистически държави от формиращия се евразийски блок от сили, главно Русия и Китай, които поддържат внимателнапозиция, клонейки към подкрепа на Палестина, за независима палестинска държава, с инициативи за дипломатическо решение и край на войната, прокарвайки същевременно в региона своите собствени икономически и геополитически интереси.

ТРЕТА: Това са редица мощни държави - регионални сили, които в последните години се сближиха с Израел и САЩ и са традиционно съюзници на "Запада".Те реагират на агресията на Израел и подкрепят палестинците, в качеството им на араби и мюсюлмани, но също така и защо интересите им се срещат или влизат в конфликт на този етап с интересите на други сили.

Такава енапример Саудитска Арабия, която прекъсна възстановяването на отношенията си с Израел, в която процедура САЩ инвестираха много сили. Всъщност, според едно от тълкуванията на последните събития, атаката на "Хамас" срещу Израел е имала точно тази цел ислужи не само на тази част от палестинците, които смятат че това възстановяване е "продажба" на тяхната борба, но и на кръгове в Саудитска Арабия и Израел, които не са съгласни с това развитие, както,в крайна сметка,и на интересита на "трети" сили, например онези които се противопоставят на т. нар. „Индийски път“, както е Китай.

Също така, друг такъв пример е Турция, коятозасилваперспективата за замразяване на нормализирането на отношенията и с Израел и плановете за транспортиране на израелския природен газ през Турция до Европа. План, който обективно би намалил ролята на руския "Газпром", който дори и на този момент изпраща ежедневно над 40 милиарда кубически метра към ЕС.

В същата насока е и Египет, който ще се наложи да приеме главната маса от палестински бежанци, в случай че планът на Израел е да ги изтласка масово от Газа, както намеква Нетаняху в изявленията си, факт който тревожи египетската буржоазия, която е поставила извън закома свързаните с “Хамас” “Мюсюлмански братя”.

Дори и Обединените арабски емирства, близки съюзници на Израел и САЩ, след смъртоносния и нечовешки удар на Израел по болницата в Газа, за първи път от началото на войната, заеха публично антиизраелска позиция.

ЧЕТВЪРТА: И накрая, редица държави в региона, които вероятно вече участват по-активно и по-открито от всички останали, подкрепят и подпомагат палестинската съпротива и са в постоянен конфликт с Израел.

Както е Иран, който, макар и да декларира, че няма нищо общо с тази конкретна атака, я приветства и не е изключено да е подмогнал "неофициално" в подготовката и, катоизобщо не се изключва и прякото му участие в евентуалнотогенерализиране на конфликта.

Също така и Ливан, чиито земи Израел е окупирал. Ливанската “Хизбула”, която поддържа тесни връзки с Иран, досега е предприела само ограничени военни действия срещу Израел. Реална е обаче перспективата за участието и в случай на генерализиран сблъсак.

Или пък Сирия, която в навечерието на събитията бе атакувана от Израел във военната академия в град Хомс, където около 100 млади офицери бяха убити по време на полагането на клетва. Територии на Сирия също така са окупирани от Израел.

Б. Възможността за разширяване на военните конфликти и операции е много висока поради редица фактори

Сред тези фактори се открояват следните:

• Различните действащи конфликти иконфронтация в региона – барутен погреб, като е конфликтътмежду Азербайджан и Армения или тук на Балканите между Сърбия и Косово. Например изселването на арменците от Нагорни Карабах (със съгласието на Русия и Иран) е развитие, за което се смята, че ще доведе до отварянето на нов търговски път от Китай-Казахстан-Азербайджан-Турция, който се счита за особено критичен. Тези развития доведоха до увеличаване на ролята на Турция в региона, докато същевременно нейната буржоазна класа се пазари със САЩ, Китай и Русия едновременно. САЩ я подкрепят в Кавказ и Централна Азия, с цел да успее да ограничи руското влияние там. Виждамеобаче и подкрепата на Израел към Азербайджан и укрепването на отношенията им, факт който тревожи Иран.
• Верижните реакции, които ще бъдат предизвикани, ако вторият фронт на Израел с ливанския "Хизбула" бъде отворен на фона на съсреодоточаването на много и доста мощни военни сили, както са двата американски самолетоносачи и още много други.
• Цялото развитие се случва в един момент, в който имаме консолидация и ескалация на войната в Украйна. Освен това, докато така наречените споразумения на Авраам (нормализиране на отношенията на Израел с арабските страни без разрешаване на палестинския въпрос) напредваха. Тези споразумения,на които САЩ придават голяма тежест, са в допълнение към укрепването на позицията на Израел като негова традиционна геополитическа опора в региона, и са свързани с по-широките им планове за борба срещу Китай в “битката” за пазарните дялове в Близкия изток и Европа (напр. „Индийският път“ през Емирствата – Саудитска Арабия – Израел, конкурентнаалтернатива по отношение на китайския „Път на коприната“).
• Изострянето на противоречията, породени и предизвикани от атаката срещу Газа, плановете и перспективите на Саудитска Арабия, натиска на бежанците в Египет и евентуално в други страни от региона. Освен това виждаме, че един широк регион се пренарежда, провеждат се турски операции срещу кюрдите, наблюдаваме конфликта със САЩ в Сирия, удара в Сирия в град Хомс със 100те убити, блокирането на търговския път на китайски стоки през Русия.
• Също така, не би трябвало да избегне от нашете внимание и тласъкът в посоката на разширяване на конфликтите, като изход за свръхнатрупаните капитали. Както и перспективите за военната промишленост, за плановете за възстановяванетона региона след това, за енергийната война, за преразпределението на пазарите и пътища за транспортиране на стоките, капиталите и т.н.

В. Нараства участието на Гърция във военния конфликт в региона

Специално за гръцкия народ и относно последствиятазастраната ни, ние считаме, че в допълнение към вече голямото военно обвързване на Гърция с определяща роля на правителството на “Нова Демокрация” и подкрепата на всички буржоазни партии от опозицията, участие което е конкретно изразено в този конфликт, заедно с политическата и дипломатическа подкрепа на Нетаняху и на държавата-убиец Израел изцяло чрез изпращането на фрегати, както и с използванет на всички американски бази в страната, ще предизвикат развитие и вътре в страната ни в насоки, като например следните:

• По-нататъшното влошаване на проблема с бежанците,
• Повишаването на скъпотията за народа поради повишаването на цената на нергията и др.,
• „Неортодоксалната“ война, както я наричат, за която буржоазната държава и правителството вече вземат конкретни мерки насочени към повишена охрана на различни възможни цели, чрез засилване на патрулите и т.н.,
• Но също и военното сътрудничество с Израел, което се задълбочава със съвмeстното изграждане на военни системи, и по-специално с насърчаването на тъй наречения „антиракетен щит“, който Гърция обсъжда с Франция и Израел особено след посещението на ръководителя на гръцкия Генерален Щаб през лятото в Израел и представянето на системата там. Система която "Хамас" успя да дезорганизира още на първия ден от конфликта, както беше съобщено от всички медии,
• Става въпрос и за по-дълбокото участие на Гърция в икономическо-енергийната война. Например израелската и гръцката военна промишленост, пристанищата и транспортът на израелския втечнен газ(LNG) като бъдещ план, транспортът на електроенергия и др.

Със сигурност ще имаме последствия от войната които ще се отразятна цените на петрола и природния газ, в поскъпването на храните, в туризма, в новото изостряне на много народни проблеми.

Възможността за рязко изостряне на класовата борба изисква повишаването на нашите ръководни усилия за идейно-политическата и организационната готовност и действия на нашите сили.Така или иначе, готовността се постига с подходяща продължителна идейно-политическа намеса и с план за засилване на работническото и народно движение.

Г. Подходяща и уместна идеологическо-политическа намеса означава пряк отговор на различните идеологеми, измислени от империалистическата военна пропаганда

През този последен период, от атаката на "Хамас" и насам, възникват различни идеологеми и опасни обобщения, на които трябва да се отговори, за да се въоръжат членовете и приятелите на партията ни, тъй като те са принудени да се сблъскват и да ги опровергават ежедневно. Абсолютно необходимо е да следим за развитието им.

Доминиращи са:

• Отъждествяването на "Хамас" с талибаните и цялостното отхвърляне и забрана на борбата на палестинския народ

Тази позиция, която се използва в най-голяма степен от представителите на социалдемократическата партия СИРИЗА, за да оправдаят своето подравняванесъс САЩ и НАТО и уравновиловката на жертвата с насилника, обобщава всички „ислямски движения“ на религиозна основа и ги отделя от всякакъв вид социална, класова, политическа, културна и историческа основа и подход.

Така напр. премълчава, че "Хамас" има за цел да освободи палестинските земи, че в началния си период е представлявала средната класа на Палестина и че масовиати растеж е следствие надългогодишнта неефективност на борбата на "светските" сили, на антиокупационната и социална борба на палестинския народ. Нейната поява (през 1987 г.) и укрепването и са свързани и с антиреволюционните поврати в страните на социализма. В своето развитие тя се промени и сега представлява сегмент от палестинската буржоазия, който вярва, че създаването на палестинска държава трябва да има като ключов компонент създаването на силна национална армия. Реакционното талибанско „движение“ е с известен произход и развитие, и не беше случайно, че САЩ му наследиха едно голямо оръжейно богатство.

• Казват още, че се „Води се война на цивилизациите, че имаме сблъсък на християнско-еврейската цивилизация с мюсюлманската“

Този възглед твърди, че историческото развитието не се определя от класовата борба, а от сблъсъка на цивилизациите. Като култура на един народ той определя "качеството", което се определя от историята, езика, нравите и обичаите и най-вече от религията.

• Други казват: „Нашите национални интереси налагат да подкрепим Израел на всяка цена“

Използват го всички буржоазни партии, които подкрепят стратегическия съюз на Гърция със САЩ и Израел, като твърдят, че "националните интереси го налагат". Крият обаче, че тези „национални интереси” в едно класово общество имат съответен класов знак и в конкретния случай служат на буржоазията, на нейните интереси и домогвания, че повличат народа ни по опасни пътеки.

• Една друга позиция, която се прокарва е, че се създава "антиимпериалистическа ос между Иран - "Хамас" - "Хизбула" - Китай - Русия, която ни налага да я подкрепим срещу САЩ".

Покарва се основно от различни опортюнистически сили. Те основно изповядват, че съществуват капиталистически сили, които са същевременно "антиимпериалистически" и "антифашистки", прикривайки обективния факт, че всички те в същност са капиталистически сили, които имат свои собствени отделни интереси и домогвания, играейки геополитически игри на гърба на палестинския народ, но и други народи от региона. Разбира се, това не означава, че напр. не е легитимно палестинците да търсят международни съюзи и в такива капиталистически държави и силови блокове, които възприемат позицията за независима палестинска държава, за прекратяване на израелската окупация на палестинските територии и т.н. Но до там, нищо повече.

Казваме го това, защото нашият правилен анализ за това какво е империализъм, т.е. монополистическият капитализъм, не може да се тълкува едностранно, което да води до въпрос дали една буржоазна държава като Палестина трябва да търси и такива съюзници на политическо - дипломатическо ниво, които, дори временно, ще засилват антиокупационната борба за създаване на свободна и независима държава.

И това е свързано с въпроси, които могат да бъдат зададени, маргинално днес, защо напр. ние подкрепяме едната страна (конкретно палестинците) от кофликта, тъй като както Палестинската власт на Западния бряг, така и Хамас в Газа представляват части от палестинската буржоазия и техните регионални и международни съюзници също представляват буржоазните интереси в своите страни. На тези идеологеми ежедневно отговаря успешно вестник „РИЗОСПАСТИС“. Такъв вид въпроси бяха подчертани в съответни статии в “РИЗОСПАСТИС” и в идеологическия орган на КПГ “КОМУНИСТИЧЕСКИ ОБЗОР” и ние трябва да поставим наново аргументацията, която оборва тези възгледи, всички тези идеологеми. Незнанието на историята и липсата на социален опит засягат особено по-младите, но и по-възрастните хора, и това е проблем, който трябва да бъде решен чрез предоставяне на необходимата информация и доказателства за правилното разбиране на палестинския проблем и неговото развитие, както, разбира се, и във връзка с кюрдския проблем и други такива.

Д. Интензивната идейно-политическа подготовка и контраатака предполага същевременно непрекъснати масови дейности и разрастване на нашата дейност в работническото и особено младежкото движение

Трябва да сеповдигне дейноста и диалогътпо всички работни места, във всички отрасли, профсъюзи, университетски аудитории, училища, по градовете и селата. Придаваме особенна тежест на позицията на Гърция, но и на въпроса какво трябва да прави гръцкият народ срещу този военен конфликт.

Изразяваме нашата солидарност с палестинския народ, защото държавата Израел и нейното правителство го убива десетилетия наред, със хекатомбижертви, истински геноцид, с окупация на палестинските земи, с апартейд и блокади, като в Газа, със затвори, изтезания и много други.

Изразяваме същевременно нашата солидарност и с израелския народ, който също страда от същата държава Израел, от реакционното правителство на Нетаняху, което постоянно го въвлича във военни конфликти, в кланета срещу съседните му народи и по този начин самият той става жертва на тази варварска политика.

Съдържанието на исканията и лозунгите може да се обобщи в следните:

• Надигаме и подчертаваме правото на палестинския народ за свободна и независима Палестина в границите от 1967 г., със столица Източен Йерусалим.
• Връщане на всички палестински бежанци по домовете им, въз основа на съответните резолюции на ООН.
• Незабавното освобождаване на всички палестински и други политически затворници, държани в израелските затвори.
• Да бъде ​​изтеглена незабавно фрегатата "Псара" от района и да не бъде заменена с друг воен кораб, да се спрат всякакви улеснения към САЩ и Израел.
• Да спре всякакво икономическо-политическо-военно сътрудничество с държавата-убиец Израел и да бъдепризната палестинската държава въз основа на единодушното решение на гръцкия парламент.

По-специално, трябва да информираме още по-широко гръцкия народ и младежта, че геополитическият „шахмат“, който се играе „на гърба“ на палестинския народ, може да доведе до генерализиране на войната, че ясно е свързан с усилията на буржоазните класи в региона да подобрятсвоите позициите в империалистическата пирамида и че може да се свърже или вече е може би свързан с големия вътрешноимпериалистически конфликт за надмощие в световната империалистическата система.

В този контекст трябва да бъдат организирани масови митинги, протестни демонстрации, концерти за солидарности и пр. В зависимост от развитието на събитията и в съответствие с тях трябва да се развива и динамиката на борбата и дейностите ни.

Да отговори на искането на палестинското посолство за събиране на храна, дрехи, стоки от първа необходимост, лекарства и др. Да окажем натиск върху властите за да намерят начини за транспортиранеи предаването им до местоназначението им.

И накрая, днес се изисква да допринесем още по-решително за координирането на силите на международното комунистическо и работническо движение.

КАТО ЗАКЛЮЧЕНИЕ, както посочва Центраният Комитет на последното си заседание, ние трябва да поставим цялата партия и Kомунистическата Младеж на Гърцияв състояние на постоянна бдителност, с постоянно следене и анализ на развитието и готовностза политическа намеса и дейност.