Statement by TKP Central Committee on Öcalan's Letter

https://www.tkp.org.tr/en/agenda/statement-by-tkp-central-committee-on-ocalans-letter/

To Our People,

The Communist Party of Turkey is closely monitoring recent developments, which have accelerated following statements by MHP (Nationalist Movement Party) leader Devlet Bahçeli, intensified with the jihadist group HTS (Hay'at Tahrir al-Sham) taking control of Damascus with the support of various countries in Syria, and entered a new phase with the written statement from Abdullah Öcalan. Our party’s authorized committees are evaluating this process in all its dimensions. Today, we would like to share some of our observations:

1. The cessation of the conflicts—referred to as the "silencing of the guns"—is a development that cannot be opposed. These conflicts have led to the estrangement of citizens based on ethnic origins, dragged them into a bloody confrontation, divided the working people, and distanced them from real solutions to Turkey’s problems. TKP views calls for peace and any resulting agreements reached or to be reached in this regard as a positive step.
2. However, it is crucial to examine the objectives, basis, and methods of the ongoing process. The statements and positions of the involved parties, as well as our observations on the ground, do not allow us to share the optimism expressed by some circles.
3. First and foremost, the claim that this process is driven by Turks and Kurds is inaccurate. The key players are the political power or the People's Alliance (ruling alliance led by AKP), and the PKK and its affiliates, which have called for self-termination. A process shaped by certain class, ideological, and political preferences cannot represent all Turkish and Kurdish people. In this context, the phrase “Turkish-Kurdish fraternity,” especially used by government circles, does not reflect reality.
4. The notion that "if Turks and Kurds form an alliance, Turkey will become the most significant power in the region”—an argument put forward a decade ago—is once again being promoted by those involved in the process. However, Turkey’s problems will not be solved by maneuvering within regional power struggles; on the contrary, such moves will only create new challenges. TKP warns that, as in the past, any attempt to advance Turkey’s regional ambitions through a Neo-Ottomanist perspective will come at great cost. The expansionist and conquest-driven strategies that have been openly advocated in the media for months will lead only to disaster for our country and our people. Instead of making claims beyond our borders, we must build an independent, sovereign, and prosperous country within our own territory—where all citizens live in freedom and equality.
5. Similarly, efforts to establish “democracy and fraternity” in Turkey based on religion are extremely dangerous. None of the issues in the public sphere can be resolved through religious references. In fact, many of Turkey’s current problems stem from the erosion of secularism and the influence of religious sects, which feeding off the country just as monopolies do. While  TKP firmly upholds freedom of belief and worship as an inalienable human right, we also emphasize that religion must remain separate from politics and state affairs.
6. We are also struck by claims from ruling party circles that this process represents a major step forward for democracy in Turkey. The reality today is starkly different: extreme poverty and deep social inequality prevail, justice has been entirely eroded, and tyranny and unlawfulness have become the norm.
7. Contrary to what is implied in Öcalan's statement and often asserted by pro-government circles, the PKK is not a Marxist organization. At a time when the self-termination of this nationalist-based organisation is on the agenda, we will not remain indifferent to the government's cunning attempt to shift the responsibility for the past onto revolutionaries and socialism. Marxism is fundamentally incompatible with nationalism infused with liberalism or with having alliances with the United States or Israel.
8. The Communist Party of Turkey is determined to ensure the fraternity of the oppressed, the poor strata, and the working class by fighting against imperialism, exploitation, monopolies, and the rule of religious sects. We seek to unite the vast majority of Turks, Kurds, and all others—regardless of ethnic origin—who have been deprived of this country’s wealth, not through heroic references to the past but through the realities of today.

Communist Party of Turkey
Central Committee

Comunicado del Comité Central de TKP acerca de la carta de Öcalan

A nuestro pueblo,

El Partido Comunista de Turquía sigue de cerca el proceso que ha cobrado impulso con las declaraciones del líder del Partido del Movimiento Nacionalista (MHP), Devlet Bahçeli, que se ha profundizado con la toma de Damasco por parte del grupo yihadista HTS apoyado por varios países en Siria, y que ha alcanzado una nueva fase con el llamado escrito enviado por Öcalan. Los órganos competentes de nuestro partido están evaluando todos los aspectos de esta situación. En este punto, sentimos la necesidad de compartir con la opinión pública una parte de nuestras conclusiones: 

1. Es un desarrollo al que nadie puede oponerse que lleguen a su fin los enfrentamientos armados –o como unos dicen “que se vayan a callar las armas”– que han dividido al pueblo trabajador por razones étnicas, arrastrado al pueblo trabajador a una confrontación sangrienta y alejado a los problemas de soluciones reales. El TKP otorga un significado favorable a los llamamientos, acuerdos alcanzados o por alcanzarse en esta dirección.
2. Sin embargo, lo fundamental es examinar los objetivos, la base y los instrumentos del proceso en curso. Las declaraciones de las partes involucradas, sus posturas y actitudes, además de nuestras observaciones sobre el terreno nos impiden compartir el optimismo de ciertos sectores.
3. En primer lugar, la afirmación de que los sujetos de este proceso son los turcos y los kurdos no es cierta. Los actores con capacidad de decisión en este proceso son el gobierno o la Alianza Popular por un lado y el PKK y sus estructuras vinculadas que han sido llamada a disolverse por el otro. Un proceso dirigido por preferencias de clase, ideológicas y políticas no puede englobar a todos los turcos y kurdos. En este sentido, la expresión “hermandad turco-kurda,” que se repite con frecuencia en los círculos gubernamentales, no refleja la realidad.
4. La tesis de que “si turcos y kurdos forman una alianza, Turquía se convertirá en la potencia más importante de la región,” que ya se planteó hace una década, vuelve a ser impulsada por las partes involucradas en el proceso actual. Los problemas de Turquía no podrán resolverse mediante maniobras en la competencia y los conflictos regionales; al contrario, esto generará nuevos problemas. Como en el pasado, el TKP advierte a nuestro pueblo de que intentar aumentar las ambiciones regionales de Turquía desde una perspectiva neo-otomanista traerá graves consecuencias. Es evidente que las estrategias expansionistas y de conquista, defendidas abiertamente en algunos medios de comunicación desde hace meses, solo traerán destrucción para nuestro país y nuestro pueblo. En lugar de hacer reclamaciones territoriales fuera de nuestras fronteras, debemos construir un país independiente, soberano y próspero en nuestro propio territorio, asegurando que nuestros ciudadanos vivan en igualdad y libertad. 
5. De manera relacionada, los intentos de establecer “democracia y hermandad” sobre una base religiosa en Turquía son extremadamente peligrosos. Ningún problema en el ámbito público puede resolverse mediante referencias religiosas. Al contrario, muchos de los problemas que enfrenta Turquía hoy surgen de la demolición del laicismo y de la explotación del país por parte de las órdenes religiosas, al igual que los grandes grupos empresariales. Nuestro partido, al tiempo que defiende la inviolabilidad de la libertad de creencia y culto como un derecho humano fundamental, reafirma la necesidad de separar la religión de los asuntos del Estado y de la política.
6. Observamos con asombro las afirmaciones desde sectores del gobierno de que este proceso representa un gran avance democrático para Turquía. Lo que vemos en Turquía hoy es una pobreza profunda, una enorme desigualdad social, la desaparición total del sentido de justicia y la consolidación de la tiranía y la arbitrariedad como norma. 
7. Al contrario de lo que sugiere la declaración de Öcalan y de lo que reiteran con frecuencia los círculos cercanos al gobierno, el PKK no es una organización marxista. En un contexto en el que se discute la disolución de esta organización, que tiene sus bases en el nacionalismo, que el gobierno intente cargar la responsabilidad del pasado sobre los revolucionarios y el socialismo es algo que no dejaremos pasar por alto. El nacionalismo fusionado con el liberalismo, la alianza con Estados Unidos o con Israel, bajo ningún concepto, son compatibles con el marxismo.
8. El Partido Comunista de Turquía está decidido a garantizar la unidad de los oprimidos, los pobres y los trabajadores de este país a través de la lucha contra el imperialismo, la explotación, el sistema de los monopolios y las órdenes religiosas. Ya sean turcos, kurdos o de cualquier origen, alcanzaremos la unidad de la gran mayoría de este país, que ha sido privada de las riquezas de su propia tierra, no con referencias épicas al pasado de hace mil años, sino con las realidades de hoy.

Comité Central del TKP

Заявление Центрального комитета КПТ по поводу письма Оджалана

Народу,

Коммунистическая партия Турции внимательно следит за процессом, который набрал обороты после заявлений председателя Националистической партии Девлета Бахчели, ускорился после взятия Дамаска джихадистской группировкой Хайят Тахрир аш-Шам, поддерживаемой рядом стран, и перешел на новый этап после письменного призыва Оджалана, и уполномоченные комитеты нашей партии оценивают этот вопрос во всех его измерениях. Сегодня мы считаем необходимым поделиться частью этих оценок с общественностью:

1. Прекращение конфликтов, которые стали причиной отчуждения граждан Турции от друг друга по этнической принадлежности, втягивания их кровавую разборку и отдалили народ от реального решения проблемы «замалчивание оружия», как его называют, – это событие, которому нельзя противиться. КПТ придает положительное значение призывам, сделанным в этом направлении, и достигнутым или планируемым соглашениям.
2. Однако следует подчеркнуть цели, основания и средства настоящего процесса. Заявления сторон, их позиция и результаты наших наблюдений на местах не позволяют нам разделить оптимизм некоторых кругов.
3. Прежде всего, утверждение о том, что субъектами этого процесса являются турки и курды, не соответствует действительности. Те, кто имеет право голоса в этом процессе, – это власти Турции или союз партии Эрдогана с националистической партией, а также РПК и связанные с ней организации, которые были призваны к роспуску. Процесс, обусловленный классовыми, идеологическими и политическими предпочтениями, не может охватывать всех турок и курдов. В этой связи выражение «турецко-курдское братство», оглашаемое в особенности в правящих кругах, не отражает истины.
4. Тезис о том, что «если турки и курды объединятся, то Турция станет самой важной державой в регионе», прозвучавший около десяти лет назад, сегодня вновь поднимается сторонами, которые являются участниками процесса. Проблемы Турции не могут быть решены путем вмешательства в региональную конкуренцию и конфликты; напротив, вмешательство станет причиной новых проблем. КПТ предупреждает наш народ, что сегодня, как и в прошлом, попытки Турции усилить свои региональные притязания с неоосманистской перспективой приведут к большим потерям. Очевидно, что экспансионистские, завоевательные стратегии, которые уже несколько месяцев открыто отстаиваются в некоторых средствах массовой информации, не приведут ни к чему, кроме разрушения для нашей страны и нашего народа. Вместо того чтобы требовать прав за пределами наших границ, мы должны создать независимую, суверенную и процветающую страну на нашей собственной территории и обеспечить свободную жизнь наших граждан в условиях равенства. 
5. Кроме того, крайне опасны попытки установить в Турции «демократию и братство» на религиозной основе. Ни одна проблема в публичной сфере не может быть решена с опорой на религиозные ориентиры. Напротив, некоторые проблемы сегодняшней Турции связаны с попранием секуляризма и сектами, высасывающими кровь из страны, подобно крупным корпорациям. Подчеркивая, что свобода вероисповедания и богослужения является неприкосновенным правом человека, наша партия считает необходимым еще раз заявить, что религия должна быть исключена из политики и государственных дел.
6. Нас также удивляют заявления правящих кругов о том, что этот процесс является большим достижением для демократии в Турции. Когда мы смотрим на сегодняшнюю Турцию, мы видим, что в ней царят глубокая нищета и огромное социальное неравенство, что чувство справедливости полностью исчезло, а деспотизм и беззаконие стали правилом.
7. В отличие от того, что подразумевается в заявлении Оджалана и что часто утверждается в кругах, близких к правительству, РПК не является марксистской организацией. Сейчас, когда на повестке дня стоит вопрос о роспуске этой организации, сформированной по националистическим мотивам, мы не останемся равнодушными к стремлению правительства обвинить революционеров и социализм во всех грехах прошлого. Марксизм несовместим с национализмом, переплетенным с либерализмом, с союзом с США или Израилем.
8. Коммунистическая партия Турции полна решимости обеспечить братство угнетенных, бедных и трудящихся в этой стране путем борьбы против системы империализма, эксплуатации, концернов и сект. Мы добьемся единства подавляющего большинства турок, курдов, независимо от их происхождения, которые были лишены богатств этой страны, не с помощью ссылок на тысячелетнюю давность, а исходя из реалий сегодняшнего дня.

Коммунистической Партии Турции

Центральный комитет 

بيان اللجنة المركزية للحزب الشيوعي التركي بشأن رسالة أوجلان

إلى شعبنا

إن الحزب الشيوعي التركي يتابع عن كثب العملية التي اكتسبت زخماً مع تصريحات رئيس حزب الحركة القومية دولت باهتشلي، سيطرت هيئة تحرير الشام الجهادية المدعومة من العديد من الدول في سوريا على دمشق، والتي دخلت مرحلة جديدة مع الدعوة الخطية التي وجهها أوجلان، واللجان المفوضة في حزبنا تقوم بتقييم القضية بكل أبعادها. واليوم، نشعر بالحاجة إلى مشاركة بعض هذه التقييمات مع الجمهور:

تنفير مواطنينا في تركيا بسبب أصولهم العرقية، وجرهم إلى مواجهة دموية، وتقسيم الشعب الكادح,إن توقف النزاعات التي صرفت الانتباه عن الحل الحقيقي للمشاكل، و”سكوت المدافع“، حسب المصطلح، هو تطور لا يمكن معارضته. ويعطي الحزب الشيوعي التركي معنى إيجابيًا للدعوات التي تم إجراؤها، والاتفاقات التي تم التوصل إليها أو التي سيتم التوصل إليها في هذا الاتجاه.

ومع ذلك، ما ينبغي التأكيد عليه هو،على أهداف العملية ووسائلها. إن تصريحات ومواقف الأطراف المشاركة في العملية حتى الآن، والاستنتاجات التي استخلصناها من ملاحظاتنا في الميدان، تمنعنا من مشاركة بعض الأوساط تفاؤلها.

 أولاً، إن الادعاء بأن الفاعلين في هذه العملية هم الأتراك والأكراد غير صحيح. الجهات التي لها دور في هذه العملية هي السلطة السياسية أو تحالف الشعب، بالإضافة إلى حزب العمال الكردستاني والتشكيلات التابعة له، التي دُعي إلى حلها. لا يمكن لعملية مدفوعة بتفضيلات طبقية وأيديولوجية وسياسية أن تشمل جميع الأتراك والأكراد. وفي هذا السياق، فإن تعبير ”الأخوة التركية الكردية“، خاصة في الأوساط الحاكمة، لا يعكس الحقيقة.

قبل نحو عشر سنوات، طُرحت أيضًا أطروحة مفادها أنه “إذا تحالف الأتراك والأكراد، ستصبح تركيا القوة الأهم في المنطقة”، واليوم، يتم طرح هذه الفكرة مرة أخرى من قبل الأطراف المعنية بالعملية. لن تُحلّ مشاكل تركيا من خلال القيام بتحركات في الخصومات والصراعات الإقليمية، بل على العكس، ستُخلق مشاكل جديدة. كما في الماضي، تحذّر الحزب الشيوعي التركي اليوم أيضًا شعبنا من التكاليف

الباهظة لمحاولة تركيا تعزيز طموحاتها الإقليمية من منظور عثماني جديد. من الواضح أن الاستراتيجيات التوسعية والغزو التي تم الترويج لها بشكل علني في بعض وسائل الإعلام منذ شهور، لن تؤدي إلا إلى الدمار لبلدنا وشعبنا. بدلاً من المطالبة بحقوق خارج حدودنا، يجب أن نبني دولة مستقلة وذات سيادة ومزدهرة داخل أراضينا، وأن نضمن لمواطنينا العيش بحرية في المساواة. 

وفي سياق متصل، فإن محاولات إقامة ”الديمقراطية والأخوة“ في تركيا على أساس ديني هي أيضًا خطيرة للغاية. لا توجد مشكلة في المجال العام يمكن حلها بالمرجعيات الدينية. على العكس، فإنَّ جزءًا من المشاكل التي تعاني منها تركيا اليوم ناتج عن الدوس على مبدأ العلمانية، وعن استنزاف الوطن من قِبَل الطوائف الدينية تمامًا كما تفعل الشركات الاحتكارية. يؤكد حزبنا على أن حرية المعتقد وممارسة الشعائر الدينية حق إنساني لا يمكن المساس به، لكنه يرى ضرورة التأكيد مجددًا على وجوب فصل الدين عن شؤون السياسة والدولة.

 كما أننا مندهشون أيضًا من ادعاءات الدوائر الحاكمة بأن هذه العملية تعد إنجازًا كبيرًا للديمقراطية في تركيا. عندما ننظر إلى تركيا اليوم، نرى أن الفقر المدقع والتفاوت الاجتماعي الهائل يسودها، وأن الإحساس بالعدالة قد اختفى تمامًا، وأن الاستبداد والخروج على القانون أصبحا هما السائدان.

وعلى عكس ما ينطوي عليه تصريح أوجلان وما يتردد في الأوساط المقربة من الحكومة، فإن حزب العمال الكردستاني ليس منظمة ماركسية. في وقت يتصدر فيه موضوع حل هذه المنظمة التي تشكلت على أسس قومية، لن نبقى صامتين أمام حيلة السلطة في إلقاء مسؤولية الماضي على عاتق الثوار والاشتراكية. القومية المتداخلة مع الليبرالية، والتحالف مع الولايات المتحدة أو إسرائيل، لا يمكن أن تتماشى بأي حال مع الماركسية.

حزب العمال التركي مصمم على تحقيق أخوة المضطهدين والفقراء والعاملين في هذا البلد من خلال النضال ضد الإمبريالية والاستغلال ونظام الشركات والجماعات الدينية. سواء كان من الأتراك أو الأكراد أو أي أصل آخر، سنصل إلى وحدة الغالبية الكبيرة من الشعب المحروم من ثروات هذا البلد ليس من خلال الإشارات الحماسية التي تعود إلى ألف عام مضت، بل من خلال الحقائق الحالية.

اللجنة المركزية للحزب الشيوعي التركي

Stellungnahme des Zentralkomitees der TKP zum Brief von Öcalan

An unser Volk,

Die Kommunistische Partei der Türkei verfolgt aufmerksam die jüngsten Entwicklungen, die sich nach den Erklärungen des Vorsitzenden der MHP (Partei der Nationalistischen Bewegung) Devlet Bahçeli beschleunigt haben, sich mit der Übernahme der Kontrolle über Damaskus durch die dschihadistische Gruppe HTS (Hay’at Tahrir al-Sham) mit Unterstützung verschiedener Länder in Syrien intensiviert haben und mit der schriftlichen Erklärung von Abdullah Öcalan in eine neue Phase eingetreten sind. Die zuständigen Gremien unserer Partei bewerten diesen Prozess in all seinen Dimensionen. Heute möchten wir Ihnen einige unserer Beobachtungen mitteilen

1. Das Ende der Konflikte, das so genannte „Schweigen der Waffen“, ist eine Entwicklung, der man sich nicht widersetzen kann. Diese Konflikte haben zu einer Entfremdung der Bürger:innen aufgrund ihrer ethnischen Herkunft geführt, sie in eine blutige Konfrontation hineingezogen, die arbeitende Bevölkerung gespalten und sie von wirklichen Lösungen für die Probleme der Türkei entfernt. Die TKP betrachtet die Friedensappelle und die in diesem Zusammenhang getroffenen bzw. zu treffenden Vereinbarungen als einen positiven Schritt.
2. Es ist jedoch wichtig, die Ziele, Grundlagen und Methoden des laufenden Prozesses zu untersuchen. Die Erklärungen und Standpunkte der Beteiligten sowie unsere Beobachtungen vor Ort erlauben es uns nicht, den von einigen Kreisen geäußerten Optimismus zu teilen.
3. Die Behauptung, dieser Prozess werde von Türken und Kurden vorangetrieben, ist zunächst unzutreffend. Die Hauptakteure sind die politische Macht bzw. die Volksallianz (Regierungsbündnis unter Führung der AKP) sowie die PKK und ihre Mitgliedsorganisationen, die zur Selbstauflösung aufgerufen haben. Ein Prozess, der von bestimmten klassenbezogenen, ideologischen und politischen Präferenzen geprägt ist, kann nicht das gesamte türkische und kurdische Volk repräsentieren. In diesem Zusammenhang spiegelt der Begriff „türkisch-kurdische Brüderlichkeit“, der insbesondere von Regierungskreisen verwendet wird, nicht die Realität wider.
4. Die These, dass „die Türkei zur wichtigsten Macht in der Region wird, wenn Türken und Kurden ein Bündnis eingehen“ – ein Argument, das bereits vor zehn Jahren vorgebracht wurde – wird von den an diesem Prozess Beteiligten erneut vertreten. Die Probleme der Türkei können jedoch nicht durch Manöver in regionalen Machtkämpfen gelöst werden, im Gegenteil, solche Manöver schaffen nur neue Herausforderungen. Die TKP warnt davor, dass wie in der Vergangenheit jeder Versuch, die regionalen Ambitionen der Türkei durch eine neo-osmanische Perspektive voranzutreiben, einen hohen Preis haben wird. Die seit Monaten in den Medien offen propagierten Expansions- und Eroberungsstrategien können für unser Land und unser Volk nur in die Katastrophe führen. Statt Ansprüche jenseits unserer Grenzen zu erheben, müssen wir ein unabhängiges, souveränes Land in Wohlstand auf unserem eigenen Territorium aufbauen, in dem alle Bürger:innen in Freiheit und Gleichheit leben.
5. Auch die Bestrebungen, in der Türkei „Demokratie und Brüderlichkeit“ auf religiöser Grundlage zu etablieren, sind äußerst gefährlich. Keines der Probleme im öffentlichen Raum kann mit religiösen Bezügen gelöst werden. Tatsächlich sind viele der heutigen Probleme der Türkei auf die Aushöhlung des Laizismus und den Einfluss religiöser Sekten zurückzuführen, die das Land wie Monopole ausbeuten. Die TKP verteidigt die Glaubens- und Religionsfreiheit als unveräußerliches Menschenrecht, betont aber auch, dass Religion von Politik und staatlichen Angelegenheiten getrennt bleiben muss.
6. Wir sind auch erstaunt über die Behauptungen aus Kreisen der Regierungspartei, dieser Prozess sei ein großer Schritt für die Demokratie in der Türkei. Die Wirklichkeit sieht heute ganz anders aus: Es herrschen extreme Armut und tiefe soziale Ungleichheit, das Recht ist völlig ausgehöhlt, Tyrannei und Gesetzlosigkeit sind zur Normalität geworden.
7. Die PKK ist keine marxistische Organisation, wie die Erklärung Öcalans suggeriert und von regierungsnahen Kreisen oft behauptet wird. In einer Zeit, in der die Selbstauflösung dieser nationalistisch geprägten Organisation auf der Tagesordnung steht, wird uns der listige Versuch der Regierung, die Verantwortung für die Vergangenheit auf die Revolutionäre und den Sozialismus abzuwälzen, nicht gleichgültig sein. Der Marxismus ist grundsätzlich unvereinbar mit einem liberal durchsetzten Nationalismus oder mit Bündnissen mit den USA oder Israel.
8. Die Kommunistische Partei der Türkei ist entschlossen, die Brüderlichkeit der Unterdrückten, der armen Schichten und der Arbeiterklasse durch den Kampf gegen Imperialismus, Ausbeutung, Monopole und die Herrschaft religiöser Sekten zu sichern. Wir streben danach, die große Mehrheit der Türken, Kurden und alle anderen – unabhängig von ihrer ethnischen Herkunft -, die um die Reichtümer dieses Landes betrogen wurden, nicht durch heroische Verweise auf die Vergangenheit, sondern durch die Realitäten von heute zu vereinen.

Kommunistische Partei der Türkei
Zentralkomitee

DICHIARAZIONE DEL COMITATO CENTRALE TKP sulla LETTERA DI ÖCALAN 

Al nostro popolo

Il Partito Comunista di Turchia sta monitorando da vicino i recenti sviluppi, che si sono accelerati a seguito delle dichiarazioni del leader del MHP (Partito del movimento nazionalista) Devlet Bahçeli, in questa fase storica in cui il gruppo jihadista HTS (Hay’at Tahrir al-Sham) prendendo il controllo di Damasco in Siria con il sostegno di vari paesi in Siria, e in cui si apre una nuova fase con la dichiarazione scritta da Abdullah Öcalan. I comitati del nostro partito stanno valutando questo processo in tutte le sue dimensioni. Oggi, vorremmo condividere alcune delle nostre osservazioni:

1. La cessazione dei conflitti – la “messa a tacere delle armi “- è uno sviluppo al quale non ci si può opporre. Questi conflitti hanno portato all’allontanamento dei cittadini sulla base delle origini etniche, li hanno trascinati in un confronto sanguinoso, hanno diviso la classe lavoratrice e l’hanno allontanata dalle soluzioni reali ai problemi della Turchia. Il TKP ritiene che la richiesta di pace e gli eventuali accordi raggiunti o da raggiungere a tale riguardo costituiscano un passo positivo.
2. È tuttavia fondamentale esaminare gli obiettivi, le basi e i metodi del processo in corso. Le dichiarazioni e le posizioni delle parti interessate, così come le nostre osservazioni sul campo, non ci consentono di condividere l’ottimismo espresso da alcuni ambienti.
3. In primo luogo, l’affermazione che questo processo è guidato da turchi e curdi è inesatta. I protagonisti sono il potere politico o l’Alleanza del popolo (l’alleanza di governo in Turchia guidata dall’AKP), e il PKK e i suoi affiliati, che hanno chiesto l’autoscioglimento. Un processo plasmato da determinate preferenze di classe, ideologiche e politiche non può rappresentare tutto il popolo turco e curdo. In questo contesto, la frase “fraternità turco-curda”, usata soprattutto dai circoli governativi, non riflette la realtà.
4. L’idea che “se i turchi e i curdi formano un’alleanza, la Turchia diventerà la potenza più significativa nella regione” -un argomento avanzato dieci anni fa – è ancora una volta promossa da coloro che sono coinvolti nel processo. Tuttavia, i problemi della Turchia non saranno risolti manovrando all’interno delle lotte di potere regionali; al contrario, tali mosse creeranno solo nuove sfide. Il TKP avverte che, come in passato, qualsiasi tentativo di promuovere le ambizioni regionali della Turchia attraverso una prospettiva neo-ottomana avrà un costo elevato. Le strategie espansionistiche e di conquista che sono state apertamente sostenute nei media per mesi porteranno solo al disastro per il nostro paese e la nostra gente. Invece di avanzare pretese oltre i nostri confini, dobbiamo costruire un paese indipendente, sovrano e prospero all’interno del nostro territorio, dove tutti i cittadini vivono in libertà ed uguaglianza.
5. Allo stesso modo, gli sforzi per stabilire “democrazia e fratellanza” in Turchia basati sulla religione sono estremamente pericolosi. Nessuna delle questioni nella sfera pubblica può essere risolta attraverso riferimenti religiosi. Infatti, molti dei problemi attuali della Turchia derivano dall’erosione del secolarismo e dall’influenza delle sette religiose, che si nutrono del paese proprio come fanno i monopoli. Mentre il TKP sostiene fermamente la libertà di credo e di culto come un diritto umano inalienabile, sottolineiamo anche che la religione deve rimanere separata dalla politica e dagli affari dello stato.
6. Siamo anche colpiti dalle affermazioni dei circoli del partito al governo che questo processo rappresenta un importante passo avanti per la democrazia in Turchia. La realtà oggi è molto diversa: prevalgono l’estrema povertà e le profonde disuguaglianze sociali, la giustizia è stata completamente erosa e la tirannia e l’illegalità sono diventate la norma.
7. Contrariamente a ciò che è implicito nella dichiarazione di Öcalan e spesso affermato da circoli filo-governativi, il PKK non è un’organizzazione marxista. In un momento in cui l’autodistruzione di questa organizzazione nazionalista è all’ordine del giorno, non rimarremo indifferenti al furbo tentativo del governo di spostare la responsabilità per il passato sui rivoluzionari e sul socialismo. Il marxismo è fondamentalmente incompatibile con il nazionalismo infuso di liberalismo o con l’avere alleanze con gli Stati Uniti o Israele.
8. Il Partito Comunista della Turchia è determinato a garantire la fraternità degli oppressi, delle classi povere e della classe operaia combattendo contro l’imperialismo, lo sfruttamento, i monopoli e il dominio delle sette religiose. Cerchiamo di unire la grande maggioranza dei turchi, curdi e tutti gli altri – indipendentemente dall’origine etnica – che sono stati privati della ricchezza di questo paese, non attraverso riferimenti eroici al passato ma attraverso le realtà di oggi.

Comitato centrale del Partito comunista di Turchia

Verklaring van het centrale comité van de Communistische Partij van Turkije

De Communistische Partij van Turkije (TKP) volgt nauwlettend het zogenaamde “versoepeling” proces dat versneld werd door de verklaringen van MHP-leider Devlet Bahçeli. Wat escaleerde met de inname van Damascus door de door verschillende landen gesteunde jihadistische HTŞ in Syrië, en dat een nieuwe fase bereikte met de schriftelijke oproep van Öcalan(27 februari 2025). De bevoegde organen van onze partij evalueren de situatie in al haar facetten.

Op het punt waar we nu zijn aangekomen, voelen we de behoefte om een deel van deze evaluaties met het publiek te delen.

1. Het beëindigen van de conflicten is een ontwikkeling waar niemand tegen kan zijn. Deze conflicten leiden ertoe dat onze burgers in Turkije van elkaar vervreemden vanwege hun etnische afkomst en in een bloedige afrekening worden meegesleurd. De arbeidersklasse wordt hiermee verdeeld en de werkelijke oplossing van de problemen uit het zicht raakt – oftewel, zoals wordt gezegd, “het zwijgen van de wapens” –  De TKP kent daarom een positieve betekenis toe aan oproepen in deze richting en aan de overeenkomsten die zijn bereikt of nog zullen worden bereikt.
2. Tegelijkertijd is het van cruciaal belang om de doelen, de basis en de middelen van het lopende proces onder de loep te nemen. Op basis van de verklaringen van de betrokken partijen, hun houding en onze waarnemingen op het terrein, komen we tot de conclusie dat we de optimistische verwachtingen van bepaalde kringen niet kunnen delen.
3. Allereerst is de bewering dat dit proces draait om Turken en Koerden onjuist. De werkelijke actoren in dit proces zijn de politieke machthebbers van de Volksalliantie (Cumhur İttifakı) aan de ene kant en de PKK en daaraan gelieerde organisaties aan de andere kant , waarvoor ontbinding wordt geëist,. Een proces dat wordt gestuurd door klassen-, ideologische en politieke keuzes kan niet alle Turken en Koerden omvatten. In dit kader weerspiegelt de vaak door regeringskringen gebruikte uitdrukking “Turks-Koerdische broederschap” niet de werkelijkheid.
4. De stelling “Als Turken en Koerden een alliantie vormen, zal Turkije de belangrijkste macht in de regio worden”, welke ongeveer tien jaar geleden werd verkondigd, wordt vandaag opnieuw naar voren gebracht door de partijen die de gesprekspartners in het proces zijn. De problemen van Turkije kunnen niet worden opgelost door stappen te zetten in regionale rivaliteiten en conflicten; integendeel, er worden nieuwe problemen gecreëerd. Net als in het verleden waarschuwt de TKP het volk dat de pogingen van Turkije om zijn regionale aanspraken uit te breiden met een neo-Ottomaans perspectief grote kosten met zich mee zal brengen. Het is duidelijk dat de expansionistische, veroverende strategieën die in sommige media al maanden openlijk worden verdedigd, alleen maar tot vernietiging van ons land en ons volk zullen leiden. In plaats van rechten op te eisen buiten onze grenzen, moeten we een onafhankelijk, soeverein en welvarend land creëren binnen ons huidige eigen grondgebied en ervoor zorgen dat onze burgers vrij in gelijkheid kunnen leven.
5. Ook pogingen om “democratie en broederschap” in Turkije te vestigen op religieuze basis zijn uiterst gevaarlijk. Geen enkel probleem in de publieke sfeer kan worden opgelost met religieuze verwijzingen. Integendeel, sommige van de huidige problemen in Turkije komen voort uit de uitsluiting van het secularisme en de sekten die als conglomeraten het bloed uit het land zuigen. Terwijl we benadrukken dat vrijheid van geloof een onschendbaar mensenrecht is, voelt onze partij de noodzaak om te herhalen dat religie buiten de politiek en staatszaken gehouden moet worden.
6. We zijn ook verbaasd over de beweringen van de heersende kringen dat het proces een grote vooruitgang is voor de democratie in Turkije. Als we vandaag naar Turkije kijken, zien we een land dat gekenmerkt wordt door diepe armoede en enorme sociale ongelijkheid, waar het rechtsgevoel volledig verdwenen is en tirannie en wetteloosheid de regel zijn geworden.
7. In tegenstelling tot wat de verklaring van Öcalan suggereert en wat vaak wordt beweerd door kringen die dichtbij de regering zijn, is de PKK geen marxistische organisatie. Nu de ontbinding van deze op nationalisme gebaseerde organisatie op de agenda staat, zullen wij niet onverschillig blijven ten aanzien van de valse intentie van de regering om revolutionairen en het socialisme de schuld te geven van het verleden. Marxisme is onverenigbaar met een nationalisme dat verweven is met liberalisme, met een alliantie zoals met de VS of Israël.
8. De Communistische Partij van Turkije is vastbesloten de broederschap van de onderdrukten, de armen en de arbeiders in dit land te verzekeren door de strijd tegen het imperialisme, de uitbuiting, het conglomeraat en de sektarische orde. We zullen de eenheid van de overgrote meerderheid van het volk van Turkse, Koerdische en nog anderen ongeacht hun afkomst bereiken, die zijn beroofd van de rijkdommen van dit land, niet met heldhaftige verwijzingen naar duizend jaar geleden, maar met de realiteit van vandaag.

Het Centrale Comité van de TKP