CP of Greece, Aspects of the ideological–political struggle in the ranks of the international communist movement

1/25/22 11:32 AM
  • Greece, Communist Party of Greece Ar En Es Ru Tr Europe Communist and workers' parties

 

Article by the International Relations Section of the CC of the KKE

about the recent international teleconference of the CPs

 

Recently, in conditions of an ongoing 5th wave of the pandemic, an Extraordinary Teleconference of the International Meeting of Communist and Workers’ Parties was held under the responsibility of the CP of Greece (KKE) and the CP of Turkey (TKP). The developments confirm that bourgeois governments were not able to tackle the coronavirus pandemic to the benefit of the workers. Moreover, the restrictions on travelling from one country to another hindered in-person meetings. This negative development is rooted in the enormous deficiencies in the public healthcare systems as a result of the anti-popular policy followed by governments serving the capital. This constitutes a policy of commercialization and privatization of health, support of the profitability of monopoly groups, as well as a refusal to meet the demand put forward by the Communist Parties for the vaccine and medicine patent waiver, which would contribute to faster vaccination and the prevention of new coronavirus variants.

Under these conditions, the Communist and Workers’ Parties, which continue struggling for the life and rights of the working class and the other popular strata, must exchange views and experiences about their activity through different means. In the past years, several similar activities took place. The extraordinary international teleconference, which demanded a special and well-prepared way of conduct for the participation of Parties in different time zones, helped exchange views around crucial issues of the developments.

Once again, the close cooperation between the KKE and TKP for the success of this effort is an apt example of proletarian internationalism.

 

The main issues discussed in the meeting

The contributions of the Parties highlighted aspects of their activity, as well as the approaches of each Party on the main international and domestic developments. They expressed solidarity with the CP of Cuba and the Cuban people overall, who have been struggling for decades against the blockade of the imperialists. They also expressed solidarity with the people of Palestine who fight for their rights.

All contributions are published on the SOLIDNET website, together with the text of Joint Actions that was approved and includes joint and converging actions that the CPs will develop in 2022. These actions concern workers’–people’s rights, the reinforcement of public healthcare systems, against anti-communism and the distortion of the historical contribution of the USSR and socialism, utilizing milestone anniversaries such as the founding of the USSR on 30 December 1922 as well as solidarity actions with communists and other militants who face persecution and bans, actions against imperialist wars and interventions, NATO, and other imperialist military alliances, foreign bases, for the highlighting of the necessity, timeliness, and realism of socialism as the only alternative solution to capitalism.

All the above have been published in SOLIDNET, Rizospastis, and 902.gr in Greek, together with the introductory speeches of the General Secretaries of the KKE and TKP, comrades D. Koutsoumbas and K. Okuyan.

 

The imprint of the ideological–political struggle within the International Communist Movement

Certainly, crucial ideological–political issues continue affecting the international communist movement. Besides, international meetings are attended by parties such as the French CP or the CP of Spain, which played a leading role in the opportunist current of the so-called “eurocommunism”, and other parties that participate in the “pillar” of the current opportunist European centre, the so-called “Party of the European Left” (PEL) and the “left” group in the European Parliament – GUE/NGL, which, as we had assessed, has slid into a kind of PEL representation in the European Parliament. Even the parties that have rejected Marxism–Leninism as well as the hammer and sickle and incriminate the construction of socialism in the USSR.

 

The struggle on the issue of participation in bourgeois governments

The issue of participation or support of CPs in “left” and “progressive” governments emerging in the context of managing capitalism, continues to be a crucial point in the ideological–political confrontations. First of all, for the reason that the Parties following this political stance with various ideological constructs, such as the “humanization” of capitalism, the “democratization” of the EU, the “stages to socialism”, and the so-called rupture with right-wing policy, foster illusions about managing capitalism, whitewash the dirty role of social democracy, and focus their criticism on a form of bourgeois management, i.e. neoliberalism. Such forces overlook and disparage the laws governing the capitalist economy and the de facto and irrevocably reactionary character of the bourgeois state, which cannot be negated with any kind of bourgeois management formula. These forces defer the struggle for socialism for the “long-term prospect” and in practice assume enormous responsibilities to the peoples as they renounce the arduous daily work of mobilizing social forces that have an interest in clashing with monopolies and capitalism.

Thus, we see that they focus on governmental solutions of management, even voting for the military expenditure for NATO’s needs and the imperialist missions (e.g. in the Sahel belt) or replace the demand for the disentanglement of the country from NATO with a vague demand for its “dissolution”. The result of this policy is revealed in Spain, where the CP of Spain is participating in a government that is managing the pandemic in a barbarous and anti-popular manner, is taking new anti-labour measures based on EU directions, and is even taking measures to undermine Cuba, while it consistently participates in NATO plans.

 

The confusion over the notion of imperialism

The same forces actually approach imperialism not by using Leninist criteria, that is, as capitalism in its monopoly stage, but simply as aggressive foreign policy. Thus, they overlook that in our era monopolies, capitalist states, and their unions clash for raw materials, energy, mineral wealth, transport routes of commodities, and market shares. Even worse, some Parties reject that competition among monopolies is the base for the sharpening of contradictions internationally.

For those Parties, the issue focuses on the aggressive foreign policy of the USA, NATO, or some other great powers, which they selectively interpret as “imperialist aggression” and suggest the so-called “multi-polar world”. However, the position that restrains capitalism in the USA as well as the position adopting the existence of many international “poles”, where one will control the other, resulting in a “peaceful world” is totally disorientating for the peoples. It obscures reality. It fosters illusions that there can be “non-aggressive” imperialism, a so-called “pro-peace” capitalism.

The KKE and other parties have criticized similar views developed in the past century both by opportunist forces in Europe and the CPSU, especially after its opportunist turn in its 20th congress, where the line of “peaceful competition” between the two social-political systems prevailed.

 

The “anti-fascist” cooperation with bourgeois forces

Confusions arise in some parties by the fact that the capitalist system in various cases plays the card of the system’s bullies, i.e. various fascist groups, and utilizes them for the promotion of various plans of the bourgeois classes, as in Ukraine. Even some forces, which acknowledge that fascism is the creation of capitalism, tend to detach this issue from the struggle against capitalism and are led to the notion of an “anti-fascist” collaboration with bourgeois forces or their support.

Today, the assessment reached by the KKE from the study of the History of the Second World War is becoming crucial for the current international developments; that war was imperialist and unjust to both the capitalist fascist forces and the capitalist “democratic” countries, which also committed great crimes against humanity, such as the Hiroshima and Nagasaki nuclear bombings; that the war was only just for the USSR and the partisan and people’s liberation movements in the occupied countries, where the communists played a leading role.

This position is directly linked to today when inter-imperialist contradictions are manifested in Ukraine; when the US, NATO, and the EU utilize fascist forces in Ukraine for their geopolitical machinations and on the other hand capitalist Russia promotes the interests of its own monopolies. It is clear that the USA, the imperialist unions of NATO and the EU, and the bourgeois classes that have formed them, bear heavy responsibilities for the developments. At the same time, the bourgeoisie of Russia bears heavy responsibilities for the current situation as well. All those who make it up today played a leading role in the dissolution of the USSR. December marked 30 years since its dissolution. Then, the concern of Yeltsin and the social and political forces that followed him was to dismantle the USSR, and he did not care at all e.g. what would become of Crimea, of the millions of Russians and Russian-speakers that would end up outside Russia, of all those people. It is, therefore, more than provocative to see politicians who then supported Yeltsin in dismantling the USSR, today constantly accusing Lenin of the dissolution of the USSR and call us on an “anti-fascist struggle” in Ukraine.

 

The approach of China today

Furthermore, of crucial importance is the issue of the ideological–political confrontation over what socialism is. There are numerous Parties that distort the notion of socialism. Some years ago, we faced various theories about “socialism of the 21st century” or “socialism of well-being”, as various social democratic governments in Latin America were called, which attempted to manage the capitalist system with “radical” slogans and measures to mitigate the extreme poverty of the people. Today, attention is focused on China, which claims to construct “socialism with Chinese characteristics”. However, what is being constructed there has nothing to do with socialism or the principles and scientific laws of socialist construction. Socialism means socialization of the means of production, workers’ power, and central planning. None of the above exists in China today, where Chinese monopolies determine the developments and promote their choices, which, among other things, lead to huge social inequalities and injustices, through the CP of China.

The issue has not only a theoretical aspect but directly a political one, connected with the struggle between the USA and China for supremacy in the imperialist system.

 

The issue of struggle for supremacy in the imperialist system

This issue is not simple, as life has shown that in similar cases, when the supremacy in the imperialist system was disputed, we were led in great, generalized war conflicts, with the involvement of dozens of countries and a huge death toll for the clashing capitalist interests.

Today, the USA, which remains the greatest political–economic and military imperialist power in the world, feels China breathing down its neck. Due to the law of uneven capitalist growth of capitalism, we see Chinese monopolies occupying prominent positions in the global capitalist market as well as the export of commodities and capital.

Unfortunately, some CPs erroneously attempt to bring back schemes of the past and talk about a new “Cold War”, with the difference that they now place China in the USSR’s position against the US. However, the current situation has nothing to do with the USSR–USA confrontation, since today we are witnessing a confrontation based on the conflict among monopolies, thus, an inter-imperialist confrontation. The KKE with its position highlighted this difference. Other Parties, such as the CP of Mexico and the CP of Pakistan, highlighted the current capitalist character of China, while the Philippine Communist Party [PKP-1930] openly talked about China’s expansionary desire for hegemony against its neighbouring countries in the Pacific, a fact also used by the USA as a pretext to intervene in the area.

Under no circumstances are we dealing with an issue of struggle between capitalism and socialism, as falsely claimed by some parties, such as the CP of Brazil. It is inappropriate for communists to lead political campaigns, such as the one conducted by the CP of Canada for the release of the CFO of Huawei, Meng Wanzhou, daughter of the president of the Chinese monopoly whose personal fortune exceeds $ 3.4 billion, who was briefly detained due to the fierce clash among high-tech monopolies. It does not behove a CP to hold a mobilization for a businesswoman, whose bail reached $ 7.5 million, and even at a time when communists in dozens of countries are dragged to court (e.g. Ukraine, Poland), imprisoned (e.g. Swaziland), persecuted (e.g. Kazakhstan), killed in cold blood (e.g. Pakistan, India), and need our internationalist solidarity.

We should note, in parenthesis, that the KKE has sent MPs, MEPs, and other cadres to trials of persecuted communists and Parties in Ukraine, Poland, in the Baltic countries in the past; it has denounced murders and persecution against communists in other countries such as Pakistan, Kazakhstan, Sudan, India, Venezuela; it has raised such issues in the European Parliament.

 

On the issue of “unity”

There cannot be a contrived “unity” with forces disputing and revising the foundations of Marxism–Leninism, such as the principles of socialist revolution and construction, in the name of the notion “let’s stick to the things that unite us for now”. Such a unity, apart from the false and disorientating image that would convey to communists around the world, is also dangerous because half-truths are in essence lies. Moreover, it conceals the disagreements existing within the communist movement and impedes discussion to overcome them. In case communists do not have a clear picture of the contemporary imperialist world and only focus on USA–NATO or neo-liberalism or fascism, detaching all the above from the cause that gives rise to them, i.e. capitalism and the necessity for its overthrow, they will be lead to tragic choices.

The KKE, being aware of this situation and enlightening the people about it, is today leading the anti-imperialist movement in our country against US and NATO bases, the so-called “defence agreements” between Greece and the USA and France, the involvement of the Greek armed forces in missions abroad, for the disengagement from the NATO–EU imperialist unions, with the people in power. Taking all the above into consideration, the KKE struggles with all its might against the anti-popular policies of the ND government, SYRIZA, and the other bourgeois parties, as well as against the fascist criminal groups, seeking the formation of preconditions for the Social Alliance and the overthrow of capitalism, putting an end to the vicious circle of class exploitation and imperialist wars.

 

On the course of the revolutionary regroupment of the international communist movement

It is necessary to continue and openly conduct the ideological–political confrontation, to clarify issues. We do not agree with the exchange of epithets between the parties but seek to hold a substantial discussion. We also seek joint and convergent actions when they are feasible and particularly the expression of internationalist solidarity.

We support the existing forms of exchange of views and cooperation among the CPs, such as the International, regional, and thematic meetings of CPs.

We reinforce the most advanced forms of cooperation of the ICM, such as the “European Communist Initiative” (ECI) and the “International Communist Review” (ICR), for the formation of a communist pole which will struggle for the revolutionary regroupment and the unity of the communist movement, equipped with our world view, Marxism–Leninism.

The recent 21st Congress of our Party elaborated important criteria for our closer cooperation with the Communist Parties, which: a) Defend Marxism–Leninism and proletarian internationalism, the need to form a communist pole internationally. b) Struggle against opportunism and reformism, reject the centre-left management and any other variation of the strategy of stages. c) Defend the scientific laws of the socialist revolution and utilize them to assess the course of socialist construction, seek to research and draw lessons from problems and mistakes. d) Have an ideological front against erroneous perceptions on imperialism, particularly those detaching its military aggression from its economic content, against all imperialist alliances. e) Forge ties with the working class, seek to act within the trade union movement and the movements of the popular sections of the middle strata, seek to include the daily struggle for workers’– people’s rights in a contemporary revolutionary strategy for workers’ power.

The teleconference of the IMCWP, the ECI, and the ICR, which were also held in the past period, help our Party better study the precise condition of the ICM and all forms of cooperation, prioritizing its joint actions with other Parties based on the above criteria.

 

Published in Rizospastis on 22/01/22


Аспекты идейно-политического противоборства

в рядах международного коммунистического движения

Статья международного отдела ЦК КПГ, посвященная

недавней международной телеконференции компартий

 

 

Недавно, на фоне пятой волны пандемии, прошла внеочередная международная телеконференция коммунистических и рабочих партий, за проведение которой отвечали Компартия Греции и Компартия Турции. События подтверждают, что буржуазные правительства не смогли справиться с пандемией коронавируса, принимаемые ими меры не учитывали интересы трудящихся. Кроме того, ограничения на передвижение между странами усложнили проведение встреч в очном формате. Такое негативное развитие событий связано с огромными недостатками в системах общественного здравоохранения, накопленными в результате проведения антинародной политики правительствами, находящимися на службе капитала. Речь идет о политике коммерциализации и приватизации здравоохранения, поддержки прибыльности монополистических объединений, а также об отказе удовлетворить требование коммунистических партий об отмене патентов на вакцины и лекарства, что способствовало бы более быстрому процессу вакцинации и предотвращению новых мутаций коронавируса.

В этих условиях коммунистические и рабочие партии, продолжающие бороться за жизнь и права рабочего класса и других народных слоев, должны обмениваться мнениями и опытом своей деятельности посредством использования других форм. За последние годы было проведено достаточно много таких мероприятий. Внеочередная международная телеконференция коммунистических и рабочих партий, потребовавшая особого и продуманного подхода к ее проведению, с учетом разных часовых поясов участников встречи, позволила им обменяться мнениями по актуальным вопросам международных событий.

Еще одним практическим примером пролетарского интернационализма стало налаженное тесное сотрудничество между Компартией Греции и Компартией Турции для достижения успеха в проведении встречи.

 

Основные вопросы, затронутые на встрече

В ходе выступлений представители партий осветили аспекты своей деятельности, а также подход к основным международным и внутренним событиям. Была выражена солидарность с Коммунистической партией Кубы, в целом с кубинским народом, который на протяжении многих десятилетий борется против блокады, введенной империалистами. Была выражена солидарность с палестинским народом, который борется за свои права.

Все выступления представителей партий были опубликованы на сайте SOLIDNET, как и утвержденный текст Совместных мероприятий, предусматривающий проведение совместной и сближающей компартии деятельности в 2022 году. Темы мероприятий будут касаться прав трудящихся и народа, укрепления систем общественного здравоохранения, борьбы с антикоммунизмом и искажением исторического вклада СССР и социализма, при этом будут использоваться годовщины – знаменательные даты, такие как образование СССР 30 декабря 1922 года, а также солидарность с коммунистами и другими активными борцами, сталкивающимися с преследованиями, запретами, деятельность против империалистических войн и интервенций, против НАТО и других империалистических военных союзов, иностранных военных базах, для демонстрации необходимости, актуальности и реалистичности социализма как единственной альтернативы капитализму.

Все эти материалы, а также вступительные речи генсеков КПГ и КПТ, товарищей Д. Куцумбаса и К. Окугяна, были подробно опубликованы как в SOLIDNET, так и в газете «Ризоспастис» на греческом языке и на портале 902.

 

Отпечаток идейно-политического противоборства

внутри международного коммунистического движения

Безусловно, международное коммунистическое движение продолжают волновать серьезные идеологические и политические вопросы. Ведь в международных встречах принимают участие такие партии, как Французская коммунистическая партия или Коммунистическая партия Испании, сыгравшие ведущую роль в развитии оппортунистического течения так называемого «еврокоммунизма», а также другие партии, входящие в нынешний европейский оппортунистический центр, так называемую «Партию европейских левых» (ПЕЛ) и левую фракцию GUE/NGL в Европейском парламенте, которая, по нашему мнению, превратилась в своего рода представительство ПЕЛ в Европейском парламенте. Во встречах принимают участие даже партии, которые отказались от марксизма-ленинизма, серпа и молота и очерняют строительство социализма в СССР.

 

Борьба по вопросу об участии в буржуазных правительствах

Вопрос об участии компартий в «левых», «прогрессивных» правительствах, появляющихся на почве управления капитализмом, или об их поддержке, до сих пор остается ключевым моментом в идейно-политическом противоборстве. Прежде всего потому, что партии, которые придерживаются этой политической позиции и используют различные идеологемы, такие как «гуманизация» капитализма, «демократизация» ЕС или «стадии к социализму», так называемый «разрыв с правой политикой», сеют иллюзии по поводу управления капитализмом, оправдывают грязную роль социал-демократии и сосредотачивают свою критику на форме буржуазного управления, на неолиберализме. Такие силы игнорируют и недооценивают законы, управляющие капиталистической экономикой, и данный и необратимо реакционный характер буржуазного государства, который не может быть отменен никаким вариантом буржуазного управления. Эти силы относятся к борьбе за социализм как к «долгосрочной перспективе», и на деле несут огромную ответственность перед народом за отказ от кропотливой повседневной работы по сплочению общественных сил, заинтересованных в борьбе против монополий и капитализма.

Так, мы видим, что они либо сосредотачиваются на решениях правительственного управления, голосуя за военные расходы на нужды НАТО, империалистические миссии, например, в зоне Сахеля, либо заменяют требование о выходе страны из НАТО неопределенным и абстрактным требованием о его «роспуске». Куда ведет эта политика, мы видим на примере Испании, где Компартия Испании участвует в правительстве, которое во имя борьбы с пандемией принимает варварские и антинародные меры, в том числе новые антирабочие меры на основе директив ЕС, а также предпринимает меры по дестабилизации ситуации на Кубе и активно участвует в натовских планах.

 

Путаница вокруг понятия «империализм»

В основном те же самые силы рассматривают империализм не с точки зрения ленинских принципов, как капитализм на его монополистической стадии развития, а просто как агрессивную внешнюю политику. Таким образом, они закрывают глаза на то, что в нашу эпоху сталкиваются монополии, капиталистические государства и их союзы в борьбе за сырье, энергию, полезные ископаемые, пути транспортировки энергоресурсов, доли рынков. Хуже того, некоторые партии отрицают, что конкуренция между монополиями является основой обострения противоречий на международной арене.

Данные партии фокусируют свое внимание на агрессивной внешней политике США, НАТО или некоторых других могущественных держав, которую они односторонне трактуют как «империалистическую агрессию» и предлагают в качестве решения так называемый «многополярный мир». Однако позиция, ограничивающая империализм Соединенными Штатами Америки, также как позиция о том, что существование множества международных «полюсов», когда один полюс будет контролировать другой, в результате чего наступит «мир во всем мире», совершенно дезориентирует народы. Она скрывает реальность. Сеет иллюзии о том, что возможен и «неагрессивный» империализм, так называемый «мирный» капитализм.

КПГ и другие партии подвергли критике подобные взгляды, сформированные в прошлом веке под влиянием как оппортунистических сил в Европе, так и КПСС, особенно после ее оппортунистического поворота на XX съезде, когда возобладала линия на «мирное соревнование» двух общественно-политических систем.

 

«Антифашистское» сотрудничество с буржуазными силами

Путаницу среди некоторых партий вызывает тот факт, что капиталистическая система в тех или иных случаях использует своего цепного пса, различные фашистские силы для продвижения тех или иных буржуазных планов, как это было сделано на Украине. Даже некоторые партии, признающие, что фашизм является порождением капитализма, рассматривают этот вопрос в отрыве от борьбы с капитализмом, что ведет их к принятию позиции в отношении «антифашистского» сотрудничества с буржуазными силами или поддержки этих сил.

Сегодня решающее значение для понимания текущих международных событий приобретает оценка, сделанная КПГ на основе изучения истории Второй мировой войны. Что эта война была империалистической и несправедливой с обеих сторон, как со стороны капиталистических фашистских сил, так и со стороны капиталистических «демократических» стран, которые также совершили большие преступления против человечества, сбросив атомные бомбы на Хиросиму и Нагасаки. Что война была справедливой только со стороны СССР и партизанских, народно-освободительных движений в оккупированных странах, где ведущую роль играли коммунисты.

Эта оценка напрямую связана с сегодняшней ситуацией, когда, с одной стороны, на Украине обостряются межимпериалистические противоречия, когда США, НАТО, ЕС используют фашистские силы на Украине в своих геополитических целях, а с другой стороны, капиталистическая Россия продвигает интересы своих монополий. Очевидно, что США, империалистические союзы НАТО и ЕС, а также буржуазия, создавшая их, несут огромную ответственность за происходящее. В то же время и российская буржуазия несет огромную ответственность за сложившуюся ситуацию. Все, кто ее составляют сегодня, сыграли ведущую роль в распаде СССР. Недавно исполнилось 30 лет с момента его распада. Тогда Ельцин и последовавшие за ним общественно-политические силы спешили развалить СССР, их вообще не заботило то, где окажется Крым, сколько миллионов русских и русскоязычных окажется за пределами России, что станет с этими людьми. Поэтому более чем вызывающими являются заявления политиков, которые тогда поддерживали Ельцина в развале СССР, а сегодня постоянно обвиняют Ленина в его распаде, и призывают нас к «антифашистской борьбе» на Украине.

 

Понимание сегодняшнего Китая

Более того, решающим является вопрос идейно-политического противоборства по поводу того, что такое социализм. Есть немало партий, которые «называют мясо рыбой». Несколько лет назад также имели место различные теории о «социализме 21-го века» или «социализме благоденствия», как характеризовали свое правление различные социал-демократические правительства в Латинской Америке, пытавшиеся с помощью лозунгов, которые преподносились как «радикальные», и мер, направленных на уменьшение крайнего обнищания народа, управлять капиталистической системой. Сегодня внимание фокусируется на Китае, который, по утверждениям, строит «социализм с китайской спецификой», но то, что там строится, не имеет ничего общего с социализмом, с принципами и законами социалистического строительства. Социализм означает обобществление средств производства, власть в руках трудящихся, централизованное планирование. Ничего этого нет в сегодняшнем Китае, где китайские монополии определяют развитие экономики, продвигают через Коммунистическую партию Китая свои решения, которые среди прочего приводят к огромному социальному неравенству и несправедливости.

Вопрос имеет не только теоретическую, но и непосредственно политическую значимость, он связан с противоборством между США и Китаем за первенство в империалистической системе.

 

Вопрос противоборства за первенство в империалистической системе

Вопрос этот непростой, потому что, как показала жизнь, в подобных ситуациях, когда оспаривалось первенство в империалистической системе, нас втягивали в большие, широкомасштабные войны, в которые были вовлечены десятки стран, понесшие огромные людские потери ради прибыли враждующих между собой капиталистов.

Сегодня США остаются сильнейшей империалистической политико- экономической и военной силой на планете, они чувствуют, что Китай «дышит им в затылок». Вследствие действия закона неравномерного развития капитализма мы видим, как китайские монополии завоевывают важные позиции на мировом капиталистическом рынке, в экспорте товаров и капитала.

К сожалению, некоторые компартии ошибочно пытаются воссоздать прошлые схемы, говоря о новой «холодной войне», с той разницей, что на место СССР они ставят Китай, который ведет противостояние с США. Однако нынешняя ситуация не имеет ничего общего с противостоянием между СССР и США, так как сегодня мы имеем дело с противостоянием в рамках столкновения монополий, т.е. с межимпериалистическим противостоянием. КПГ в своих выступлениях подчеркивала эту разницу. И другие партии, такие как Компартия Мексики и Компартия Пакистана, отмечали нынешний капиталистический характер экономики Китая, в то время как Компартия Филиппин-1930 открыто говорила об экспансионистской политике Китая и его гегемонии по отношению к соседним странам Индо-Тихоокеанского региона, что также используется США в качестве предлога для вмешательства во внутренние дела региона.

Речь идет вовсе не о борьбе между капитализмом и социализмом, как ошибочно утверждают некоторые партии, например, Коммунистическая партия Бразилии. Неуместными являются политические кампании, возглавляемые коммунистами, подобные той, которую провела Компартия Канады, по освобождению финансового директора Huawei Мэн Ваньчжоу, арестованной властями Канады дочери главы этой китайской монополии, чье личное состояние превышает 3,4 млрд. долларов. Это задержание стало следствием жесткой конкуренции между высокотехнологичными монополиями. Коммунистической партии не подобает организовывать акции протеста в защиту предпринимательницы, которую освободили под залог в размере 7,5 млн. долларов, в то время когда сегодня в десятках стран мира коммунистов таскают по судам (на Украине, в Польше), заключают в тюрьмы (в Королевстве Свазиленд и т. д.), преследуют (н-р, в Казахстане), хладнокровно убивают (н-р, в Пакистане, Индии), и они нуждаются в нашей международной солидарности.

Здесь надо отметить, что КПГ посылала своих депутатов, депутатов Европарламента и других руководящих деятелей на судебные процессы над преследуемыми коммунистами и партиями, которые проходили на Украине, в Польше, а также ранее в странах Балтии, она осуждала убийства и преследования коммунистов в таких странах, как Пакистан, Казахстан, Судан, Индия, Венесуэла и других странах, поднимала все эти вопросы в Европейском парламенте.

 

К вопросу о «единстве»

В рядах МКД не может быть мнимого единства с силами, которые подвергают сомнению и пересматривают основы марксизма-ленинизма, например, принципы социалистической революции и социалистического строительства, с целью «сосредоточиться пока на том, что нас объединяет».

Такое «единство», помимо того, что оно дает коммунистам всего мира ложную и дезориентирующую картину, оно еще и опасно, потому что всегда половина правды — это целая ложь. Кроме того, оно скрывает существующие в коммунистическом движении разногласия и блокирует дискуссию, направленную на их преодоление. Если коммунисты не будут иметь перед собой всей картины современного империалистического мира и сосредоточатся только на США-НАТО, неолиберализме или фашизме, отрывая все это от капитализма - чрева, породившего их, и необходимости его свержения, то это приведет их к принятию трагических решений.

Зная об этой ситуации и информируя о ней народ, КПГ сегодня возглавляет антиимпериалистическое движение в нашей стране, выступающее против американо- натовских баз, подписания так называемых «оборонных соглашений» Греции с США и Францией, участия греческих вооруженных сил в военных операциях за рубежом, за выход из империалистических союзов НАТО и ЕС при взятии народом власти.

Учитывая все вышеизложенное, КПГ всеми силами борется против антинародной политики правительства НД, СИРИЗА и других буржуазных партий, а также с фашистскими преступными образованиями, ставя своей задачей создание условий для формирования социального союза, свержения капитализма, чтобы разорвать порочный круг классовой эксплуатации и империалистических войн.

 

О ходе революционной

реорганизации международного коммунистического движения

Необходимо продолжать вести идейно-политическую борьбу и делать ее более открытой, прояснять те вопросы, вокруг которых разворачивается дискуссия. Нас не устраивает обмен агрессивными эпитетами между партиями, мы стремимся к проведению существенной дискуссии. Мы также находимся в поиске совместной и сближающей нас деятельности там, где возможно ее проведение, и особенно в выражении международной солидарности.

Мы поддерживаем существующие формы обмена мнениями и сотрудничества между компартиями, такие как международные, региональные и тематические встречи компартий.

Мы развиваем самые передовые формы сотрудничества, существующие в рядах МКД, такие как «Европейская коммунистическая инициатива» (ЕКП) и «Международный коммунистический обзор» (МКО), для создания коммунистического полюса, который будет бороться за революционную реорганизацию и единство коммунистического движения, вооружённого нашим мировоззрением, марксизмом-ленинизмом.

Недавно прошедший 21-й съезд нашей партии выработал важные критерии более тесного сотрудничества КПГ с коммунистическими партиями, которые: а) защищают марксизм-ленинизм и пролетарский интернационализм, необходимость создания коммунистического полюса в международном масштабе; б) борются против оппортунизма, реформизма, отвергают левоцентристское управление капитализмом и любые варианты стратегии стадий к социализму; в) защищают закономерности социалистической революции и на их основе судят о ходе социалистического строительства, стремятся проводить исследования, осмысливать проблемы и ошибки, извлекать уроки из них; г) держат идеологический фронт против ошибочных представлений об империализме, в частности, представлений о том, что вооруженную военную агрессию можно рассматривать в отрыве от его экономического содержания, держат фронт против любого империалистического союза; д) развивают связи с рабочим классом, пытаются участвовать в профсоюзном движении, в движениях средних народных слоев, стремятся интегрировать повседневную борьбу за права рабочих и народа в современную революционную стратегию за рабочую власть.

Состоявшиеся в этот период международная телеконференция компартий, телеконференции ЕКИ и МКО позволили нашей партии лучше понять точное положение дел в международном коммунистическом движении, рассмотреть все формы сотрудничества на основе вышеизложенных критериев, приоритетов и ее совместной деятельности с другими партиями.

 

Статья опубликована в газете "Ризоспастис" от 22.01.22


 

Aspectos de la lucha ideológica y política en las filas del movimiento comunista internacional

 

Artículo de la Sección de Relaciones Internacionales del CC del KKE
sobre la reciente teleconferencia internacional de los Partidos Comunistas

 

Recientemente, mientras está en curso la quinta ola de la pandemia, se celebró una Teleconferencia Extraordinaria del Encuentro Internacional de Partidos Comunistas y Obreros bajo la responsabilidad del Partido Comunista de Grecia (KKE) y el Partido Comunista de Turquía (TKP). Los acontecimientos confirman que los gobiernos burgueses no han podido hacer frente a la pandemia del coronavirus en beneficio de los trabajadores. Además, las restricciones para viajar de un país a otro dificultan los encuentros en vivo. Este desarrollo negativo tiene sus raíces en las enormes carencias de los sistemas de salud públicos, como resultado de la política antipopular que han implementado todos los gobiernos que están al servicio del capital. Se trata de la política de comercialización y de privatización de la Salud, de apoyo a la rentabilidad de los grupos monopolistas, así como la negación de satisfacer la demanda de los partidos comunistas de eliminación de la patente de vacunas y medicamentos, lo cual contribuiría a acelerar la vacunación y prevenir nuevas mutaciones del coronavirus.

En estas circunstancias, los partidos comunistas y obreros que siguen luchando por la vida y los derechos de la clase obrera y las demás capas populares, deben intercambiar opiniones y experiencias de su acción por otros medios. En los últimos años ha habido varias actividades de este tipo. La teleconferencia internacional extraordinaria, que requería un modo especial y bien elaborado de realizarse, para que pudieran asistir partidos en diferentes zonas de hora, contribuyó al intercambio de opiniones sobre temas candentes de la actualidad.

Una vez más, la cooperación estrecha entre el KKE y el TKP por el éxito de este esfuerzo fue otro ejemplo práctico del internacionalismo proletario.

 

 

 

Los principales temas que abordó el encuentro

 

Las contribuciones de los partidos destacaron aspectos de su acción así como de la postura de cada partido a los principales desarrollos nacionales e internacionales. Los partidos expresaron su solidaridad con el Partido Comunista de Cuba, con el pueblo cubano en su conjunto, que lleva décadas luchando contra el bloqueo impuesto por los imperialistas. Además expresaron su solidaridad con el pueblo palestino que lucha por sus derechos.

Todas las intervenciones de los partidos están publicadas en la página web de SOLIDNET, así como las Acciones Conjuntas que fueron aprobadas y plantean acciones conjuntas y convergentes que serán desarrolladas por los partidos comunistas en el 2022. Estas acciones tienen que ver con derechos obreros-populares, el fortalecimiento de los sistemas de salud públicos, contra el anticomunismo y la distorsión de la contribución histórica de la URSS y del socialismo, celebrando aniversarios-hitos como la fundación de la URSS el 30 de diciembre de 1922, así como acciones de solidaridad con los comunistas y otros luchadores que están sufriendo persecuciones y prohibiciones, acciones contra las guerras e intervenciones imperialistas, contra la OTAN y otras alianzas militares imperialistas, contra las bases militares extranjeras, para promover la necesidad, vigencia y actualidad del socialismo como la única alternativa al capitalismo.

Todo ello así como los discursos introductorios del Secretario General del KKE, camarada D.Koutsoumba, y del Secretario General del TKP, camarada K.Okuyan, se han publicado tanto en el SOLIDNET como en el diario Rizospastis y en el portal 902.gr traducidos en griego.

 

 

El reflejo del debate ideológico-político

en el Movimiento Comunista Internacional

 

Por supuesto, asuntos ideológico-políticos importantes siguen atormentando al movimiento comunista internacional. Cabe decir que en los encuentros internacionales participan partidos como el Partido Comunista Francés o el Partido Comunista de España que jugaron un papel principal en la corriente oportunista del llamado “eurocomunismo”, así como otros partidos que participan en el “pilar” del centro oportunista europeo actual, el llamado “Partido de la Izquierda Europea” (PIE) y el GUE/NGL, el grupo europeo de “izquierdas” en el Parlamento Europeo, que como hemos evaluado ha llegado a funcionar como un tipo de representación del PIE en el Parlamento Europeo. Incluso participan partidos que han rechazado el marxismo-leninismo, la hoz y el martillo y echan la culpa a la construcción del socialismo en la URSS.

 

El debate sobre el tema de la participación en gobiernos burgueses

 

El tema de la participación o apoyo de parte de los partidos comunistas en gobiernos “de izquierdas”, “progresistas” que surgen en el terreno de gestión del capitalismo sigue siendo un punto clave en la controversia ideológico-política. En primer lugar, porque los partidos que tienen esta postura política con diversas construcciones ideológicas como la de la “humanización” del capitalismo, de la “democratización” de la UE o de las “etapas hacia el socialismo”, de la llamada “ruptura con la política de derechas” fomentan ilusiones acerca de la gestión del sistema. Están blanqueando el papel sucio de la socialdemocracia y centran su crítica en una forma de gestión burguesa, el neoliberalismo. Tales fuerzas ignoran y subestiman las leyes que rigen la economía capitalista y el carácter concreto e irreversiblemente reaccionario del Estado burgués que no es anulado por ninguna forma de gestión burguesa. Estas fuerzas remiten la lucha por el socialismo a la “perspectiva a largo plazo” y en la práctica asumen grandes responsabilidades ante los pueblos ya que niegan a llevar a cabo el arduo trabajo diario de agrupar fuerzas sociales que está en su beneficio chocar con los monopolios y el capitalismo.

Por lo tanto, vemos que se enfocan en soluciones gubernamentales de gestión votando incluso a favor de los gastos militares destinados para las necesidades de la OTAN, las misiones imperialistas p.ej en la zona de Sahel, o sustituyendo la demanda de retirada del país de la OTAN por la demanda de su “disolución” indefinida y abstracta. El resultado de tal política se puede ver en España donde el Partido Comunista de España participa en un gobierno que está gestionando la pandemia de manera bárbara y antipopular, está tomando nuevas medidas antiobreras en base a las direcciones de la UE, mientras que llega al punto de tomar medidas para socavar Cuba y por supuesto participa en los planes de la OTAN.

 

La confusión en torno al concepto del imperialismo

 

Básicamente son las mismas fuerzas que tratan el imperialismo no con criterios leninistas, es decir como capitalismo en su fase monopolista, sino meramente como una política exterior agresiva. Así, pasan por alto que en nuestra época están en conflicto monopolios, estados capitalistas y sus asociaciones por las materias primas, la energía, los recursos minerales, las rutas de transporte, las cuotas de mercado. Es aún más, ya que algunos partidos rechazan el hecho de que el antagonismo entre los monopolios es la base de la agudización de las contradicciones a escala internacional.

Sobre este tema, estos partidos enfocan en la política exterior agresiva de EE.UU, la OTAN u otras potencias fuertes, interpretando unilateralmente la “agresión imperialista” y proponen como solución el llamado “mundo multipolar”. Sin embargo, la posición que limita el imperialismo solo a EE.UU, así como la posición de que la coexistencia de muchos “polos” internacionales donde un polo controlará al otro, resultando en un “mundo pacífico”, es completamente desorientadora para los pueblos. Está ocultando la realidad. Está fomentando ilusiones de que puede haber un imperialismo “no agresivo”, un supuesto capitalismo “amante de la paz”.

El KKE y los demás partidos han criticado puntos de vista similares que se plantearon en el siglo pasado, tanto por fuerzas oportunistas en Europa, como por el PCUS, sobre todo después de su giro oportunista en su XX Congreso, cuando prevaleció la línea de la “competencia pacífica” de los dos sistemas sociopolíticos

 

La cooperación “antifascista” con fuerzas burguesas

Algunos partidos están confundidos por el hecho de que el sistema capitalista utiliza en varios casos el perro guardián del sistema, es decir diversas fuerzas fascistas y las utiliza para promover diversos planes de las clases burguesas, como ocurrió en Ucrania. Incluso algunas fuerzas que reconocen que el fascismo es “nacido y criado” en el capitalismo, tienden a apartar este asunto de la lucha contra el capitalismo; se conducen a la percepción de una cooperación “antifascista” con ciertas fuerzas burguesas o incluso a su apoyo.

Hoy, con respecto a los acontecimientos internacionales, se destaca la suma importancia de la evaluación del KKE como resultado del estudio de la Historia de la Segunda Guerra Mundial. De que esa guerra fue imperialista e injusta tanto para las potencias capitalistas fascistas como para los países capitalistas “democráticos”, que ellos también cometieron grandes crímenes contra la humanidad, como fue el bombardeo nuclear de Hiroshima y Nagasaki. Que esta guerra fue justa solo para la URSS y los movimientos guerrilleros y populares por la liberación, en los países ocupados, donde los comunistas jugaron un papel dirigente.

Esta posición está directamente relacionada con el presente, con la manifestación de las contradicciones interimperialistas en Ucrania, cuando EE.UU, la OTAN y la UE utilizan las fuerzas fascistas en Ucrania para sus planes geopolíticos, y por otro lado la Rusia capitalista promueve los intereses de sus propios monopolios. Es obvio que EE.UU, las alianzas imperialistas de la OTAN y la UE, así como las clases burguesas que las han constituido, tienen grandes responsabilidades con respecto a estos desarrollos. Al mismo tiempo, la burguesía de Rusia también tiene enormes responsabilidades con respecto a la situación actual. Todos ellos que actualmente pertenecen a ella, tuvieron un papel protagonista en la disolución de la URSS. Recientemente se ha celebrado el 30 aniversario de su disolución. Entonces, a Yeltsin y las fuerzas sociales y políticas que lo siguieron les importaba derribar la URSS; no les interesaba por ejemplo qué iba a pasar con Crimea, cuántos millones de rusos y rusohablantes se encontrarían fuera de las fronteras de Rusia, qué les iba a pasar a ellos. Así pues es una provocación ver a los políticos que entonces apoyaban a Yeltsin a derrocar la URSS, a denunciar hoy constantemente a Lenin por la disolución de la URSS y llamarnos a una “lucha antifascista” en Ucrania.

 

El enfoque de la China actual

Además, es de suma importancia la cuestión del enfrentamiento ideológico-político sobre qué es socialismo. Hay varios partidos que “llaman carne al pescado”. Hace unos años había varias teorías sobre el “socialismo del siglo XXI” o el “socialismo del buen vivir” como se denominaban varios gobiernos socialdemócratas en América Latina, que intentaron gestionar el sistema capitalista con consignas promocionadas como “radicales” y medidas de mitigación de la miseria extrema del pueblo. Hoy día la atención se centra en China que dice que está construyendo “el socialismo con características chinas”, pero lo que se está construyendo allí no tiene nada que ver con el socialismo, con los principios y las leyes científicas de la construcción socialista. El socialismo consiste en la socialización de los medios de producción, el poder obrero, la planificación central. Nada de esto existe en la China actual donde los monopolios chinos determinan los desarrollos, promueven a través del Partido Comunista de China sus decisiones, que entre otras cosas llevan a enormes desigualdades e injusticias sociales.

Este tema no tiene solo una dimensión teórica, sino además una dimensión directamente política, y está vinculado con la lucha por la supremacía en el sistema imperialista entre EE.UU y China.

 

La cuestión de la lucha por la supremacía en el sistema imperialista

 

Esta cuestión no es simple, porque se ha demostrado prácticamente que en condiciones similares, cuando la supremacía en el sistema imperialista se vio cuestionada, grandes confrontaciones militares tuvieron lugar, con la implicación de decenas de países, con numerosos muertos por las ganancias de los capitalistas en conflicto.

Hoy día, EE.UU que sigue siendo la mayor potencia política, económica y militar del imperialismo en el mundo, seguida de cerca por China. Debido a la ley de desarrollo desigual del capitalismo vemos que los monopolios chinos están ganando importantes posiciones en el mercado capitalista mundial, en la exportación de bienes y capitales.

Desafortunadamente, algunos partidos comunistas tratan erróneamente de utilizar de nuevo formas del pasado, hablando de una nueva “guerra fría”, con la diferencia que en la posición de la URSS frente a EE.UU, ahora ponen China. Sin embargo, la situación actual no tiene nada que ver con el enfrentamiento entre la URSS y EE.UU, ya que hoy existe un enfrentamiento en el terreno de conflicto de los monopolios, es decir un enfrentamiento intraimperialista. El KKE con su postura destacó esta diferencia, mientras que otros partidos como el Partido Comunista de México, el Partido Comunista de Pakistán, destacaron el carácter capitalista actual de China, mientras que el Partido Comunista Filipino-1930 habló abiertamente del hegemonismo expansivo de China contra los países vecinos del Pacífico lo cual se utiliza como pretexto por EE.UU para intervenir en la región.

No se trata, de ninguna manera, de un caso de confrontación entre el capitalismo y el socialismo como han argumentado erróneamente algunos partidos como el Partido Comunista de Brasil. No tiene sentido que los comunistas tomen la iniciativa en campañas políticas como la del Partido Comunista de Canadá para la liberación de la directora financiera de Huawei, Meng Wanzhou, hija del presidente del monopolio chino, cuya fortuna personal excede los 3.400 millones de dólares, que fue detenida durante algún tiempo a causa del duro conflicto entre los monopolios de alta tecnología. No es apropiado que un partido comunista organice una movilización para una empresaria, cuya fianza alcanzó los 7,5 millones de dólares, e incluso en un momento en que en decenas de países en todo el mundo hoy los comunistas se llevan a los tribunales (p.ej. Ucrania, Polonia), se detienen (p.ej. Swazilandia, etc.), están perseguidos (p.ej. Kazajistán), están asesinados a sangre fría (p.ej. Pakistán, India) y necesitan nuestra solidaridad internacionalista.

Cabe decir en este punto que el KKE ha enviado a diputados, eurodiputados y otros cuadros a los juicios de comunistas y partidos perseguidos, en Ucrania, Polonia, hace unos años en los países bálticos, ha denunciado asesinatos y persecuciones de comunistas en otros países como Pakistán, Kazajistán, Sudán, India, Venezuela y otros países, planteando tales cuestiones en el parlamento europeo.

 

Sobre la cuestión de la “unidad”

En las filas del Movimiento Comunista Internacional no puede haber una “unidad” artificial con fuerzas que cuestionen y revisen los “fundamentos” del marxismo-leninismo, como son los principios de la revolución y construcción socialistas en nombre de “quedar en lo que por ahora nos une”. Tal “unidad”, además de la imagen falsa y desorientadora que daría a los comunistas de todo el mundo, es también peligrosa, porque siempre “la mitad de la verdad es mentira”. Además, oculta los desacuerdos que existen en el movimiento comunista y obstaculiza la discusión para que se superen. Si los comunistas no tienen el cuadro completo del mundo imperialista y se enfocan solo en EE.UU-OTAN, o el neoliberalismo, o el fascismo, apartándolos de la “matriz” que los engendra –es decir el capitalismo y la necesidad de derrocarlo- serán conducidos a opciones trágicas.

El KKE, siendo consciente de esta situación e iluminando al pueblo sobre esta, está liderando actualmente el movimiento antiimperialista en nuestro país contra las bases de EE.UU y la OTAN, contra los supuestos “acuerdos de defensa” de Grecia con EE.UU y Francia, contra la implicación de las fuerzas armadas griegas en misiones más allá de las fronteras, para la retirada de las alianzas imperialistas de la OTAN y de la UE, con el pueblo en el poder. Teniendo en cuenta todo esto, el KKE concede todas sus fuerzas contra las políticas antipopulares del gobierno de la ND, de SYRIZA y de los demás partidos burgueses, así como la lucha contra las formaciones criminales fascistas, buscando crear las condiciones previas para la Alianza Social, el derrocamiento del capitalismo, para poner un fin al círculo vicioso de la explotación clasista y las guerras imperialistas.

 

Sobre el curso del reagrupamiento revolucionario

del movimiento comunista internacional

 

Es necesario continuar y profundizar aún más el debate ideológico-político, y aclarar las cosas. No estamos de acuerdo con el intercambio de caracterizaciones entre los partidos, sino pretendemos desarrollar una discusión sustancial. Además, buscamos realizar acciones conjuntas y convergentes en los temas que esto es posible, y particularmente expresar solidaridad internacionalista.

Apoyamos las formas existentes de intercambio de opiniones y cooperación entre los partidos comunistas, como son los encuentros internacionales, regionales y temáticos de los partidos comunistas.

Apoyamos las formas de cooperación más avanzadas del Movimiento Comunista Internacional como son la “Iniciativa Comunista Europea” (ICE) y la “Revista Comunista Internacional” (RCI) para la formación de un polo comunista que luchará por el reagrupamiento revolucionario y la unidad del movimiento comunista armados con nuestra cosmovisión, el marxismo-leninismo.

El reciente XXI Congreso de nuestro Partido elaboró importantes criterios para nuestra cooperación más estrecha con los partidos comunistas que: a) defienden el marxismo-leninismo y el internacionalismo proletario, la necesidad de formar un polo comunista internacional, b) se enfrentan al oportunismo, al reformismo, rechazan la gestión de centroizquierda y cualquier variación de la estrategia de etapas, c) defienden las leyes científicas de la revolución socialista con las que evalúan el curso de la construcción socialista, buscan investigar y sacar conclusiones de los problemas y los errores, d) tienen un frente ideológico contra percepciones erróneas sobre el imperialismo, particularmente las que separan su agresión militar bélica de su contenido económico, se enfrentan a toda alianza imperialista, e) desarrollan lazos con la clase obrera, tratan de actuar en el movimiento sindical, en los movimientos de los sectores populares de las capas medias, buscan integrar la lucha diaria por los derechos obreros y populares en una estrategia revolucionaria contemporánea por el poder obrero.

La teleconferencia internacional de los partidos comunistas, las teleconferencias de la Iniciativa Comunista Europea y de la Revista Comunista Internacional, que también se realizaron en el último período, ayudan a nuestro Partido a estudiar mejor la situación exacta del movimiento comunista internacional y de todas las formas de cooperación, destacando, en base a los criterios anteriormente mencionados, las prioridades y actividades conjuntas con otros partidos.

 

 

Publicado en el diario “Rizospastis” el  22/1/22


 

Uluslararası Komünist Hareketin Çizgisinde

İdeolojik–politik Mücadelenin Tarafları

KKE (YKP) Genel Merkez Uluslararası İlişkiler Bölümünün

Komünist Partilerin son uluslararası telekonferansı üzerine makalesi

 

Son zamanlarda, pandeminin 5. “dalgası”nın gelişim koşullarında, KKE (YKP) ve TKP’nin sorumluluğu altında Uluslararası Komünist ve İşçi Partileri Toplantısı’nın olağanüstü telekonferansı gerçekleştirildi. Gelişmeler, burjuva hükümetlerinin koronavirüs salgını ile işçilerin yararına olacak şekilde baş edemediklerini doğrulamaktadır. Ayrıca, ülkeden ülkeye seyahat kısıtlamaları canlı toplantıları zorlaştırmaktadır. Bu olumsuz gelişmenin temeli, sermayeye hizmet eden hükümetlerin halk karşıtı politikalarının sonucu olarak, sağlık sistemlerindeki büyük eksikliklere dayanmaktadır. Bu, sağlığın ticarileştirip özelleştirilmesinin, tekel gruplarının karlarının desteklenmesinin önünü açan ve komünist partilerin aşılamanın daha hızlı gerçekleşmesi ve koronavirüsün yeni mutasyonlarının önlenmesine katkıda bulunacak olan aşı ve ilaçlarla ilgili patentin kaldırılması için öne sürdüğü talebi yerine getirmeyi reddeden politikadır.

Bu koşullarda işçi sınıfının ve halkın diğer kesimlerinin yaşamları ve hakları için mücadeleye devam eden komünist ve işçi partileri, eylemleri hakkında başka yollarla görüş ve deneyim alışverişinde bulunmak zorundadırlar. Son yıllarda, bu tür çeşitli faaliyetler yürütülmüştür. Farklı zaman dilimlerinde bulunan partilerin de yer alabilmesi için özel ve iyi çalışılmış bir yürütme şekli gerektiren bu olağanüstü uluslararası telekonferans, gelişmelerin kritik konuları hakkında görüş alışverişinde bulunulmasına yardımcı oldu.

Bir kez daha, bu çabanın başarılı olması için Yunanistan ve Türkiye Komünist Partilerinin geliştirdiği yakın işbirliği, proleter enternasyonalizmin başka bir pratik örneği oldu.

 

Toplantı ile ilgili ana konular

 Partilerin tutumları, her partinin uluslararası ve yerel gelişmelere yaklaşımının yanı sıra eylemlerinin yönlerini de aydınlatmıştır. Emperyalistlerin ablukasına karşı yıllardır mücadele eden Küba Komünist Partisine ve bir bütün olarak Küba halkına karşı dayanışma dile getirildi. Hakları için savaşan Filistin halkına da dayanışma dile getirildi.

Partilerin tüm tutumları, 2022 yılında Komünist Partilerinin geliştirecekleri ortak ve eşgüdümlü eylemleri öngören onaylama metni ile birlikte SOLIDNET web sitesinde yayınlanmaktadır.Bu eylemler işçi–halk hakları, devlet sağlık sistemleri, SSCB’nin ve sosyalizmin tarihteki katkısının çarpırtılmasına, yıldönümlerinden faydalanarak (30 Aralık 1922 gibi), karşı gelmek, zulüm ve yasaklarla karşı karşıya kalan komünistler ve diğer militanlarla dayanışma eylemlerinin yanı sıra, NATO ve diğer emperyalist askeri ittifaklarda, yabancı askeri üslerde emperyalist savaşlara ve müdahalelere karşı eylemler, kapitalizme tek alternatif olan sosyalizmin gerekliliğini, güncelliğini ve gerçekçiliğini savunmak gibi konuları ele almakta.

Tüm bu detaylar ve KKE (YKP) Genel Sekreteri D. Kuçumbas, TKP Genel Sekreteri K. Okuyan yoldaşların açılış konuşmaları,hem SOLIDNET hem de Yunanca Rizospastis ve 902.gr’de yayınlanmıştır.

 

Uluslararası komünist hareketin içinde

İdeolojik–politik mücadele

Elbette, ciddi ideolojik–politik meseleler hâlâ uluslararası komünist hareketi kuşatıyor. Ayrıca uluslararası toplantılara, sözde “avrokomünizm”in oportünist akımında öncü rol oynayan Fransız KP’si ve İspanya KP’si gibi, mevcut oportünist Avrupa Merkez Solunun direği olan sözde “Avrupa Sol Partisi”ne katılan ve tahminize göre AB Parlementosunda temsilciliğini yapan AB Parlementosundaki GUE/NGL “sol” ittifakı gibiveMarksizm–Leninizmi reddetmiş olan, orak ve çekici ve SSCB sosyalist inşasını suçlayan partiler de katılıyor.

 

Burjuva yönetimlerine katılım konusundaki anlaşmazlık

Kapitalizmin yönetimi topraklarında ortaya çıkan “solcu”, “ilerici” hükümetlere Komünist Partilerin katılımı veya desteklemesi sorunu, ideolojik–politik tartışmalarda hâlâ bir odak noktasıdır. Bu siyasi duruşu çeşitli ideolojilerle izleyen partiler yönetim hakkında yanılsamalar oluştururken, sosyal demokrasinin kirli rolünü temize çıkararak kapitalizmin “insanlaşması”, AB’nin “demokratikleşmesi” ya da “sosyalizm aşamaları”, “sağcı siyasetle ters düşme” gibi yönetsel yanılsamalar oluşturup, eleştirilerini bir burjuva yönetim biçimi olan, neoliberalizme odaklıyor. Bu tür güçler, kapitalist ekonomiyi yöneten yasaları ve burjuva yönetiminin hiçbir karışımı tarafından geri alınmayan burjuva devletinin geri dönüşü olmayan gerici doğasını görmezden gelir ve küçümser. Yine aynı güçler, sosyalizm mücadelesinin uzun vadede geleceğini savunarak, pratikte tekellerle ve kapitalizmle çatışmaktan çıkarı olan toplumsal güçleri günlük mücadele vererek harekete geçirmeye yönelik zorlu süreçten vazgeçirerek halklara karşı büyük sorumluluklar üstlenmiş oluyor.

Böylece, NATO ihtiyaçları, emperyalist misyonlar için askeri harcamalara örn. Sahel bölgesi oy vererek hükümetyönetimi çözümlerineodaklandıklarını veya ya da ülkenin NATO’dan çıkması talebini belirsiz ve soyut bir “dağılma” talebiyle değiştirdiklerini görüyoruz. Bu tür politikaların nasıl sonuç verdiği, İspanya Komünist Partisi’nin salgını barbarca ve halk karşıtı bir şekilde yöneten, AB yönergelerine dayalı yeni halk karşıtı önlemler alan, hatta Küba’yı baltalamak için önlemler alan ve elbette NATO planlamasına sıkı sıkıya bağlı olan bir hükümette yer almasıyla, İspanya’da görülmektedir.

 

Emperyalizm kavramı hakkındaki karışıklık

Temelde Leninist kriterlere göre, emperyalizme tekel aşamasındaki kapitalizm olarak değil, sadece saldırgan bir dış politika olarak davranan güçlerle aynıdır.Böylece, günümüzde tekellerin, kapitalist devletlerin ve onların birlikleri, hammadde, enerji, maden zenginliği, taşıma yolları, pazar payları için çatıştığı gerçeğini gözden kaçırıyorlar.Daha da kötüsü, bazı partiler tekeller arasındaki rekabetin uluslararası çekişmenin artmasının temeli olduğunu reddediyor.

Bu partiler açısından mesele, ABD’nin, NATO’nun veya diğer bazı güçlü güçlerin tek taraflı olarak “emperyalist saldırganlığı” yorumlayan ve çözüm olarak sözde “çok kutuplu dünya”yı öneren saldırgan dış politikasına odaklanıyor.

Ancak emperyalizmi Amerika Birleşik Devletleri’nde sınırlayan ve birinin diğerini kontrol edeceği çok sayıda uluslararası “kutup”un varlığının “barışçıl bir dünya” ile sonuçlanacağı görüşü, halkı tamamen yanılsamalar ile karşı karşıya bırakıyor.

Gerçeği gizleyerek, “saldırgan olmayan” bir emperyalizm ve sözde “barışçıl” bir kapitalizm olabileceğine dair yanılsamalar oluşturuyor.

KKE ve diğer partiler, geçtiğimiz yüzyılda ve özellikle Sovyetler Birliği Komünist Partisi’nin iki sosyopolitik sistemin “barışçıl rekabet” çizgisinin hüküm sürdüğü 20. kongresindeki fırsatçı dönüşünden sonra oportünist güçler tarafından geliştirilen, Avrupa’daki benzer görüşleri her zaman eleştirdiler.

 

Burjuva güçleriyle “Anti-faşist” işbirliği

Ukrayna’da olduğu gibi kapitalist sistemin çeşitli durumlarda sistemin doğurduğu çeşitli faşist güçleri burjuva planlarını desteklemek için kullanması gerçeği bazı partilerde kafa karışıklığı oluşturuyor. Faşizmin kapitalizmin “zürriyeti” olduğunu kabul eden bazı güçler bile, bu konuyu kapitalizme karşı mücadeleden ayırma eğiliminde olmakta, burjuva güçlerle “anti-faşist” işbirliği veya destek algısına yol açmaktadır.

KKE’nin İkinci Dünya Savaşı Tarihi hakkında elde ettiği değerlendirme, günümüzde uluslararası gelişmelerde de önemini sürdürüyor. İkinci Dünya Savaşının hem kapitalist faşist güçler hem de Hiroşima ve Nagazakiye yapılan nükleer bombalamaları gibi insanlığa karşı büyük suçlar işleyen kapitalist “demokratik” ülkeler için emperyalist ve adaletsiz olduğu gerçeği bunlardan yalnızca bazıları. Savaş, yalnızca Komünistlerin öncü rol oynadığı işgal altındaki ülkeler, SSCB, partizan ve halk kurtuluş hareketlerinde adildi.

Bu tutum, ABD, NATO ve AB’nin Ukrayna’daki faşist güçleri jeopolitik planları için kullandığı ve diğer yandan kapitalist Rusya’nın kendi tekellerinin çıkarlarını savunduğu Ukrayna’da emperyalist içi çatışmaların ortaya çıktığı günümüzle doğrudan ilgilidir. ABD’nin, NATO’nun, AB’nin emperyalist birliklerinin ve onları oluşturan burjuva sınıflarının gelişmelerin büyük sorumluluğunu taşıdığı açıktır. Aynı zamanda, mevcut durumda Rusya burjuvazisinin de sorumlulukları büyüktür. Bugün Rusya burjuvazisini oluşturan herkes SSCB’nin dağılmasında öncü bir rol oynadı. SSCB’nin dağılmasından bu yana 30 yıl tamamlandı. Boris Yeltsin’in ve onu takip eden sosyal ve politik güçlerin arzusu SSCB’yi yıkmaktı. Kırım’ın nerede bulunacağını, kaç milyon Rus ve Rusça konuşanın Rusya sınırları dışındabulunacağını, bu insanlara ne olacağını hiç umursamadı. Bu nedenle, Yeltsin’in SSCB’yi yıkması destekleyen, bugün Lenin’i SSCB’nin dağılması için sürekli suçlayan ve bize Ukrayna’da “faşizm karşıtı mücadele” çağıran politikacıları görmek kışkırtıcıdır.

 

Günümüz Çin’inin yaklaşımı

Ek olarak, sosyalizmin ne olduğu konusunda ideolojik–politik çatışma belirleyici öneme sahiptir. “Siyaha beyaz diyen” partiler az değildir. Birkaç yıl önce de “21. yüzyılın sosyalizmi” veya “yaşam kalitesini artıran sosyalizm” ile ilgili çeşitli teoriler vardı,“radikal” olarak öne sürülen sloganlarla ve halkın aşırı yoksullaşmasını hafifletmeye yönelik önlemlerle kapitalist sistemi yönetmeye çalışan Latin Amerika’daki çeşitli sosyal demokrat hükümetlerin adlandırıldığı gibi. Bugün dikkat, “Çin özelliklerine sahip sosyalizm” inşa ettiğini iddia eden Çin’e odaklanıyor, ancak orada inşa edilenlerin sosyalizmle, sosyalist inşa ilkeleri ve yasalarıyla hiçbir ilgisi yok. Sosyalizm, üretim araçlarının sosyalleşmesi, proleter iktidar, merkezi planlama anlamına gelir.Bunların hiçbiri, Çin Komünist Partisi’nin aracılığıyla, Çin tekellerinin gelişmeleri belirlediği, diğer şeylerin yanı sıra büyük sosyal eşitsizliklere ve adaletsizliklere yol açan günümüz Çin’inde mevcut değildir. Mesele yalnızca teorik olmayıp, emperyalist sistemde ABD ile Çin arasındaki üstünlük rekabetiyle ile doğrudan bağlantılı bir siyasi boyutu var.

 

Emperyalist sistemde üstünlük için çekişme sorunu

Bu mesele basit değildir, çünkü yaşanılanlar, emperyalist sistemde birinciliğe meydan okunduğu benzer durumlarda, çarpışan kapitalistlerin kazancı için onlarca ülkeyi kapsayan büyük, genelleştirilmiş savaş mücadelelerine yönlendirilerek milyonlarca insan kurban edildi.

Bugün emperyalizmin gezegendeki en güçlü siyasi-ekonomik ve askeri gücü olmaya devam eden ABD, Çin’in “nefesiniensende” hissediyor. Kapitalizmin eşitsiz kapitalist gelişme yasası sayesinde Çin tekellerinin küresel kapitalist pazarda, emtia ve sermaye ihracatında önemli pozisyonlar kazandığını görüyoruz.

Ne yazık ki, bazı komünist partiler hatalı olarak, SSCB’nin ABD’ye karşı pozisyonuna şu anda Çin’i yerleştirdikleri farkıyla yeni bir “Soğuk Savaş” dan bahsederek geçmişi geri getirmeye çalışıyorlar. Fakat mevcut durumun SSCB–ABD çatışmasıyla hiçbir ilgisi yok, çünkü bugün tekellerin çatışması, yani emperyalist bir çatışma temelinde bir çatışmamız var. KKE konuşmasıyla bu farklılığa dikkat çekerken, Meksika KP, Pakistan KP gibi diğer partiler Çin’in mevcut kapitalist karakterini vurguladılar. Diğer yandan Filipin KP-1930 açıkça ABD’nin bölgeye müdahale etme bahanesi olarak da kullanılan Çin’in komşu Pasifik ülkelerine karşı gösterdiği yayılmacı hegemonizmi hakkında konuştu. Brezilya KP’si ve diğer bazı partilerin iddia ettiği gibi hiçbir şekilde kapitalizm ve sosyalizm arasında bir çatışma meselesi yoktur. Komünistlerin,Kanada KP’sininyüksek teknoloji tekellerinin şiddetli çatışması nedeniyle bir süredir tutuklu bulunan kişisel serveti 3,4 milyar doları aşan Huawei Çin tekelinin başkanının kızı olan CFO’su Meng Wanzhou'nun serbest bırakılması için devam ettirdiği ve bizi bilgilendirdiği kampanyalar gibi siyasi kampanyalarda öncülük etmeleri uygun değildir. Günümüz dünyasında onlarca ülkede komünistlerin mahkemelere sürüklendiği (örn. Ukrayna, Polonya) hapsedildiği (örn. Esvatini), zulüm gördüğü (örn. Kazakistan), soğukkanlılıkla öldürüldükleri (örn. Pakistan, Hindistan) ve enternasyonalist dayanışmamıza ihtiyaçları oldukları bu zamanlarda bir KP’nin mali garantisi 7,5 milyon dolara ulaşan bir işinsanını için seferberlik düzenlemesi uygun değildir.

Burada parantez açarak, KKE’nin milletvekillerini, AB Parlamentosu milletvekillerini ve diğer yöneticilerini Ukrayna’da, Polonya’da, eskiden Baltık ülkelerinde zulüm gören komünistlerin ve partilere görüşülen davalarına destek olmak üzere gönderdiğini, Pakistan, Kazakistan, Sudan, Hindistan, Venezuela ve diğer ülkeler gibi diğer ülkelerdeki komünistlere yönelik cinayetleri ve zulmü kınadığını ve bu tür sorunları Avrupa Parlamentosu kürsüsünden de dile getirdiğini söylemek istiyoruz.

 

“Birlik” sorusu üzerine

Uluslararası Komünist Hareket çizgisinde, sosyalist devrimin ilkeleri ve inşasıl, “şimdilik bizi birleştirende kalmak” gibiMarksizm–Leniniz’in “temellerini” sorgulayan ve revize eden güçlerle yapay bir “birlik” olamaz.Böyle bir “birlik”, dünyanın dört bir yanındaki komünistlere vereceği yanlış ve kafa karıştırıcı imajın yanı sıra tehlikelidir, çünkü“yarım bir hakikat tam bir yalandır”. Ayrıca komünist hareket içinde var olan farklılıkları gizler ve bunları aşmak için tartışmayı engeller. Eğer Komünistler modern emperyalist dünyanın bütün resmi olan kapitalizm ve onu devirme ihtiyacı olan bütün resmi görmeyip ve yalnızca ABD-NATO’ya, neoliberalizme veya faşizme odaklanırlarsa, bu durum trajik seçimlere yol açacaktır.

Bu durumun farkında olan ve halkı bu konuda aydınlatan KKE, bugün ülkemizde Amerikan ve NATO üslerine karşı anti-emperyalist harekette, Yunanistan’ın ABD ve Fransa ile yaptığı sözde “savunma anlaşmaları” na karşı, Yunan silahlı kuvvetlerinin yurtdışındaki operasyonlara katılımına karşı, proleter iktidarla birlikte NATO ve AB’nin emperyalist ittifaklarından kurtuluşu için öncülük ediyor.Yukarıdakilerin hepsini göz önünde bulunduran KKE, ND hükümetinin, SYRIZA’nın ve diğer burjuva partilerinin halk karşıtı politikalarına karşı cani faşist suç örgütlerine karşı, sosyal ittifak için koşulları yaratmaya çalışarak sınıf sömürüsünün ve emperyalist savaşların “kısır döngüsüne” son vermek üzere var güçüyle mücadele ediyor.

 

Uluslararası Komünist Hareketinde

devrimci yapılanmanın gidişatı

Sorunları açıklığa kavuşturmak için ideolojik–politik çatışmayı sürdürmeye ve daha açık hale getirmeye ihtiyaç var. Partiler arasındaki saldırgan tespitlerin değiş tokuşuna katılmıyoruz, ancak anlamlı tartışmalar arıyoruz.

Sorunları açıklığa kavuşturmak için ideolojik–politik çatışmayı sürdürmeye ve daha açık hale getirmeye ihtiyaç var. Partiler arasındaki saldırgan tespitlerin değiş tokuşuna katılmıyor, anlamlı tartışmalar arıyoruz. Ayrıca, özellikle enternasyonalist dayanışmanın ifade edildiği, gerçekleşebilecek ortak ve eşgüdümlü eylemler arıyoruz.

Komünist partilerin uluslararası, bölgesel ve tematik toplantıları gibi komünist partiler arasındaki mevcut görüş alışverişini ve işbirliğini destekliyoruz.

Dünya görüşümüz Marksizm–Leninizm’in yardımıyla komünist hareketin yenidendevrimci inşası ve birliği için savaşacak komünist kutbun yaratılması için, “Avrupa Komünistİnisiyatifi” ve “Uluslararası Komünist Dergi” gibi Uluslararası Komünist Hareketin en gelişmiş işbirliği biçimlerini destekliyoruz.

Partimizin 21. kongresi, Komünist partilerle daha yakın işbirliğimiz için önemli kriterler belirledi: A) Marksizm–Leninizm ve proleter enternasyonalizmi, uluslararası alanda komünist bir kutup oluşturma gerekliliğini desteklemek. B) Oportünizme, reformizme karşı çıkıp, merkez sol yönetimi ve “aşama” stratejisinin herhangi bir varyasyonunu reddetmek. C) Sosyalist devrimin yasalarını savunarak, onlarla birlikte sosyalist inşanın gidişatını yargılayıp, araştırmaya çalışıp, sorunlardan ve hatalardan ders çıkarmak. D) Emperyalizmin yanlış kavramlarına, herhangi bir emperyalist ittifaka karşı bir cepheye sahip olmak.Özellikle askeri savaş saldırganlığını ekonomik içeriğinden uzaklaştırmayan ideolojik bir cepheye sahip olmak.E) İşçi sınıfıyla bağlar geliştirip, sendikal hareket içinde olmaya çalışmak, orta tabakanınve halkın diğer kesimlerinin hareketlerinde yer almaya çalışmak, işçi sınıfının iktidarı için modern bir devrimci stratejiyle günlük mücadele ile halkın haklarını savunmak.

Komünist partilerin uluslararası telekonferansı, bu sırada gerçekleşmiş olan “Avrupa Komünist İnisiyatifi” ve “Uluslararası Komünist Dergi” telekonferansları, partimizin uluslararası komünist hareketin tam durumunu ve yukarıdaki kriterlere, önceliklerine ve diğer partilerle ortak ve eşgüdümlü eylemlerine dayanarak öncelik vererek her türlü işbirliğini daha iyi incelemesine yardımcı olmaktadır.

 

22 Ocak 2022 tarihinde Rizospastis gazetesinde yayımlanmıştır.

  


جوانب من الصراع الأيديولوجي السياسي المتمظهر في صفوف الحركة الشيوعية الأممية

مقال لقسم العلاقات الأممية للجنة المركزية للحزب الشيوعي اليوناني عن مؤتمر اﻷحزاب الشيوعية اﻷممي الأخير المنعقد عن بُعد

في ظروف "الموجة" الخامسة للوباء، أقيم مؤخراً عن بُعد مؤتمر استثنائي للقاء اﻷممي للأحزاب الشيوعية والعمالية، تحت مسؤولية الحزب الشيوعي اليوناني والحزب الشيوعي التركي. حيث تؤكد التطورات عدم تمُّكن الحكومات البرجوازية من مواجهة وباء الفيروس التاجي في صالح العمال. و بالإضافة إلى ذلك، فإن القيود المفروضة على السفر من بلد إلى آخر تُصعِّب قيام لقاءات مع حضور فعلي. إن جذور هذا التطور السلبي متواجدة في أوجه القصور الهائلة في أنظمة الصحة العامة، نتيجة للسياسة المناهضة للشعب التي تنتهجها الحكومات المتواجدة في خدمة رأس المال. حيث نشهد سياسة تسليع وخصخصة الصحة، و إسناد ربحية المجموعات الاحتكارية، وكذلك رفض تلبية مطلب الأحزاب الشيوعية لإلغاء براءة الاختراع على اللقاحات والأدوية، و هو ما كان سيسهم في حال تطبيقه في تسريع مسار التطعيم والوقاية من الطفرات الجديدة للفيروس التاجي.

في ظل هذه الظروف، يجب على الأحزاب الشيوعية والعمالية التي تواصل النضال من أجل حياة وحقوق الطبقة العاملة والشرائح الشعبية الأخرى، و أن تتبادل وجهات النظر والخبرات حول نشاطها، عبر وسائل أخرى. و كانت هناك العديد من هذه النشاطات في السنوات الأخيرة. هذا و كان المؤتمر الأممي الاستثنائي المنعقد عن بعد - الذي تطلَّب إنجازه أسلوباً خاصاً ومعالجة بنحو جيد، لكي تتمكن من المشاركة به أحزاب متواجدة في مناطق ذات توقيت مختلف- قد ساعد في تبادل الآراء حول مسائل حاسمة للتطورات.

و لمرة أخرى، كان التعاون الوثيق الذي طوره الحزب الشيوعي اليوناني و الحزب الشيوعي التركي من أجل إنجاح هذه المحاولة، أنموذجاً عملياً آخر على الأممية البروليتارية.

المواضيع الأساسية التي شغلت الاجتماع

أضاءت تموضعات اﻷحزاب جوانب نشاطها وكذلك مقاربة كل حزب للتطورات الدولية والمحلية الأساسية. و تم الإعراب عن التضامن مع الحزب الشيوعي الكوبي،و الشعب الكوبي ككل، و هو الذي يناضل منذ عقود ضد الحصار الإمبريالي. و أُعرِب عن التضامن مع الشعب الفلسطيني الذي يناضل من أجل حقوقه.

إن جميع مداخلات الأحزاب منشورة على موقع SOLIDNET الألكتروني، كما و منشور هو نص النشاطات المشتركة الذي أُقرّ في المؤتمر و هو الذي يَنصُّ على قيام نشاطات مشتركة ومتقاربة سيتم تطويرها من قبل الأحزاب الشيوعية عام 2022. و تتعلق هذه النشاطات بالحقوق العمالية الشعبية، وتعزيز أنظمة الصحة العامة، و مجابهة العداء للشيوعية وتشويه العطاء التاريخي للاتحاد السوفييتي والاشتراكية، و بانتهاز فرصة ذكرى مناسبات بارزة، كذكرى تأسيس الاتحاد السوفييتي في 30 كانون اﻷول \ديسمبر 1922، كما و إقامة فعاليات تضامنية مع الشيوعيين وغيرهم من المناضلين، ممن يواجهون الملاحقات والحظر، و فعاليات ضد الحروب والتدخلات الإمبريالية، و ضد الناتو والتحالفات العسكرية الإمبريالية الأخرى، و ضد وجود القواعد العسكرية الأجنبية، و من أجل إبراز ضرورة الاشتراكية و راهنيتها و موضوعيتها باعتبارها البديل الوحيد للرأسمالية.

و تم نشر كل هذا بالتفصيل، على موقع SOLIDNET و باللغة اليونانية في صحيفة "ريزوسباستيس" و بوابة 902 اﻹعلامية، بالإضافة إلى الكلمتين الاستهلاليتين للرفيقين اﻷمينين العامين للحزبين الشيوعيين: اليوناني و التركي، ذيميتريس كوتسوباس و كمال أوكويان.

تصوير الصراع الأيديولوجي السياسي الجاري داخل الحركة الشيوعية الأممية

بالتأكيد، لا تزال المسائل الأيديولوجية والسياسية الجادة تعصف بالحركة الشيوعية الأممية. و في كل حال، تشارك في اللقاء اﻷممي أحزاب كالحزب الشيوعي الفرنسي أو الحزب الشيوعي الإسباني، كانت قد لعبت دوراً قيادياً في التيار الانتهازي لما يسمى بـ "الشيوعية الأوروبية"، وكذلك، أحزاب أخرى تشارك في "عِمادِ" المركز الانتهازي الأوروبي الحالي المسمى "حزب اليسار الأوروبي" ومجموعة "اليسار" في البرلمان الأوروبي GUE/NGL التي كُنَّا قد قدرنا سابقاً أنها انزلقت إلى ضرب من تمثيل "حزب اليسار الأوروبي" في البرلمان الأوروبي. حتى و تشارك في اللقاء أحزاب كانت قد رفضت الماركسية اللينينية و رمز المطرقة والمنجل و ألقت اللوم على بناء الاشتراكية في الاتحاد السوفييتي.

الصراع حول مسألة المشاركة في الحكومات البرجوازية

لا تزال مسألة مشاركة أو دعم الأحزاب الشيوعية لحكومات "يسارية" و "تقدمية" تظهر فوق أرضية إدارة الرأسمالية، تشكِّل نقطة محورية في المواجهات الأيديولوجية-السياسية الجارية. و ذلك في المقام اﻷول، نظراً لأن الأحزاب التي تتبع هذا الموقف السياسي مع تبني بدع مختلفة "أنسنة" الرأسمالية و "دمقرطة" الاتحاد الأوروبي، أو "المراحل نحو الاشتراكية" و ما يسمى "القطيعة مع السياسة اليمينية"، هي أحزاب تقوم بزرع أوهام إدارية و "تغسل" الدور القذر للاشتراكية الديمقراطية و تركز نقدها على أحد صيغ الإدارة البرجوازية، أي الليبرالية الجديدة. حيث تتجاهل مثل هذه القوى وتقلل من شأن القوانين التي تحكم الاقتصاد الرأسمالي والطابع المعطى والرجعي الذي لا رجعة فيه للدولة البرجوازية، و هو الطابع الذي لا يُنقض عبر أي مزيج للإدارة البرجوازية. حيث تشير هذه القوى إلى الصراع من أجل الاشتراكية في "منظور طويل الأمد" وتتحمل في الممارسة مسؤوليات جسيمة تجاه الشعوب، ما دامت تتخلى عن العمل اليومي المجهد من أجل حشد القوى الاجتماعية، التي لها مصلحة في الصدام مع الاحتكارات والرأسمالية.

و بهذا النحو، نرى تركيز هذه اﻷحزاب على حلول إدارة حكومية، حتى مع تصويتها في صالح الإنفاق العسكري لاحتياجات الناتو، والبعثات الإمبريالية، المخصصة على سبيل المثال لتُرسل نحو منطقة الساحل، أو تركيزها على استبدال المطالبة بفك ارتباط بلادها عن الناتو بالمطالبة الغير المحددة و المجردة "تفكيك" هذا الحلف. هذا و يتكشف ما تصل إليه هذه السياسة في إسبانيا، حيث يشارك الحزب الشيوعي الإسباني في حكومة تدير الوباء بنحو بربري ومناهض للشعب، وتتخذ تدابير جديدة مناهضة للعمال على أساس توجيهات الاتحاد الأوروبي، بينما تصل حتى اتخاذ تدابير لتقويض كوبا، و ذلك بالتأكيد إلى جانب مشاركتها الثابتة في مخططات حلف شمال الأطلسي.

عن الالتباس القائم حول مفهوم الإمبريالية

إن هذه اﻷحزاب هي في الأساس ذات القوى التي تواجه الإمبريالية لا وفق المعايير اللينينية، كرأسمالية في مرحلتها الاحتكارية، بل باعتبارها ببساطة سياسة خارجية عدوانية. و على هذا النحو، فهي تتغاضى عن واقعة اصطدام الاحتكارات والدول الرأسمالية في عصرنا، و اصطدام اتحاداتها الجاري حول السيطرة على المواد الأولية والطاقة والثروة الباطنية وطرق شحن البضائع وحصص الأسواق. و بنحو أسوأ من ذلك، ترفض بعض اﻷحزاب القبول بأن المزاحمة الجارية بين الاحتكارات تشكِّل الخلفية لاحتدام التناقضات دولياً.

حيث تتركز المسألة بالنسبة لهذه الأحزاب على السياسة الخارجية العدوانية للولايات المتحدة أو الناتو أو لبعض القوى الأخرى العاتية، والتي تفسر"العدوانية الإمبريالية" من جانب واحد وتقترح قيام ما يسمى بـ "العالم متعدد الأقطاب" باعتباره حلاً. ومع ذلك، فإن الموقف الذي يَحصُرُ الإمبريالية بالولايات المتحدة، وكذلك الموقف القائل بأن وجود العديد من "الأقطاب" الدولية التي يتحكم أحدها بالآخر سيُنتج "عالماً سلمياً"، هو موقف مضلل تماماً للشعوب. هو موقف يخفي الواقع و يزرع أوهاماً قائلة بإمكانية وجود إمبريالية "غير عدوانية" و وجود رأسمالية مزعومة "مؤيدة للسلم".

لقد مارس الحزب الشيوعي اليوناني وأحزاب أخرى النقد تجاه وجهات نظر مماثلة، تم تطويرها في القرن الماضي و على حد السواء من قبل القوى الانتهازية في أوروبا و الحزب الشيوعي السوفييتي، خاصة بعد انعطافه الانتهازي المسجَّل في مؤتمره العشرين، عندما سيطر خط "المباراة السلمية" بين النظامين الاجتماعيين- السياسيين.

عن التعاون "المناهض للفاشية" مع القوى البرجوازية

ينشأ التباس لدى بعد اﻷحزاب من واقعة استدعاء النظام الرأسمالي "كلب حراسة زريبته" في حالات مختلفة، و هو المتمثل في مختلف القوى الفاشية التي يستخدمها للترويج لمختلف مخططات الطبقات البرجوازية، كما حدث في أوكرانيا. حتى أن بعض القوى التي تعترف أن الفاشية هي "نسل الرأسمالية و ربيبتها"، تميل إلى فصل هذه المسألة عن الصراع ضد الرأسمالية، وتنقاد نحو رؤية لتعاون "مناهض للفاشية" مع القوى البرجوازية أو لدعمها.

و فيما يخص التطورات الدولية الحالية، يبرز اليوم التقييم ذي اﻷهمية المحورية الذي خَلُص إليه الحزب الشيوعي اليوناني من خلال دراسة تاريخ الحرب العالمية الثانية. و هو أن تلك الحرب كانت إمبريالية وغير عادلة على حد السواء لكلا القوى الفاشية الرأسمالية والبلدان الرأسمالية "الديمقراطية"، التي ارتكبت أيضاً جرائم كبيرة ضد الإنسانية، كما كان القصف النووي لهيروشيما وناغازاكي. و أن الحرب كانت عادلة فقط لاتحاد الجمهوريات الاشتراكية السوفييتية و لحركات حرب الأنصار وحركات التحرير الشعبية في البلدان المحتلة، حيث لعب الشيوعيون دوراً قيادياً.

إن لهذا الموقف ارتباط مباشر باليوم، حيث تتجلى التناقضات الإمبريالية البينية في أوكرانيا، عند استخدام الولايات المتحدة وحلف شمال الأطلسي والاتحاد الأوروبي القوى الفاشية في أوكرانيا من أجل قيام ترتيباتهم الجيوسياسية، ومن ناحية أخرى، تضع روسيا الرأسمالية أولوية لمصالح احتكاراتها الخاصة. حيث من الجلي هو تحمُّل الولايات المتحدة و حلفي الناتو والاتحاد الأوروبي، اﻹمبرياليين وكذلك الطبقات البرجوازية المشكِّلة لهما، مسؤوليات جسيمة فيما يتعلق بالتطورات. و في الوقت نفسه، تتحمل الطبقة البرجوازية الروسية مسؤوليات هائلة عن الوضع الحالي. هذا و كان جميع أولئك الذين يشكلون الطبقة البرجوازية الروسية قد لعبوا دوراً قيادياً في تفكيك الاتحاد السوفيتي. الذي انقضت مؤخراً ذكرى مرور 30 عاماً على تفكيكه. و حينها كانت الرغبة الجامحة ليلتسين والقوى الاجتماعية والسياسية التي تبعته متمثلة في هدم الاتحاد السوفييتي، و هو الذي لم يكن مهتماً على الإطلاق، على سبيل المثال، بمآل القرم كما و مآل ملايين الروس والناطقين بالروسية بعد تواجدهم خارج روسيا، و بمصير هؤلاء البشر. و لذلك، فمن الاستفزازي الآن أن نرى سياسيين دعموا حينها يلتسين في هدم الاتحاد السوفييتي، يقومون باتهام لينين و بنحو متواصل بتهمة تفكيك الاتحاد السوفييتي، و هم ذاتهم الذين يدعوننا إلى "النضال ضد الفاشية" في أوكرانيا.

مقاربة الصين الحالية

و بالإضافة إلى ذلك، فإن مسألة المواجهة الأيديولوجية السياسية حول ماهية الاشتراكية هو أمر حاسم الأهمية. حيث ليست بالقليلة هي اﻷحزاب التي "تُعمِّد اللحوم و تعتبرها سمكاً". فقبل بضع سنوات، كانت هناك نظريات مختلفة حول "اشتراكية القرن الحادي والعشرين" أو "اشتراكية الحياة الكريمة"، كما سميت العديد من الحكومات الاشتراكية الديمقراطية في أمريكا اللاتينية، التي حاولت إدارة النظام الرأسمالي، باستخدام شعارات تم الترويج لها على أنها "جذرية" مع تدابير التخفيف من الإفقار الشديد للشعب. هذا و يتركز الانتباه اليوم على الصين، التي تدَّعي أنها تبني "اشتراكية بخصائص صينية"، لكن ما يُبنى هناك لا علاقة له بالاشتراكية، و لا بمبادئ و حتميات البناء الاشتراكي. إن الاشتراكية تعني التملُّك الاجتماعي لوسائل الإنتاج، و تطبيق السلطة العمالية والتخطيط المركزي. التي ما من وجود لأي منها في الصين اليوم، حيث تحدد الاحتكارات الصينية التطورات، وتروِّج من خلال الحزب الشيوعي الصيني لخياراتها، التي تؤدي في جملة أمور أخرى إلى قيام تفاوتات اجتماعية هائلة وظلم اجتماعي جسيم.

هذا و ليس للموضوع بُعدُهُ النظري فقط، بل و بُعدُهُ السياسي المباشر، و هو المرتبط بالصراع الجاري بين الولايات المتحدة والصين على الصدارة في النظام الإمبريالي.

مسألة الصراع على صدارة النظام الإمبريالي

ليس هذه المسألة ببسيطة، لأن الحياة أظهرت أننا في وقت التشكيك بمُتصدِّر النظام الإمبريالي أُوصِلنا في أوضاع مماثلة إلى مواجهات حربية كبيرة و شاملة، مع تورط عشرات البلدان و وقوع تضحيات بشرية ضخمة من أجل أرباح الرأسماليين المتصادمين.

هذا و لا تزال اليوم الولايات المتحدة أعتى قوة سياسية -اقتصادية وعسكرية للإمبريالية على هذا الكوكب، و هي تشعر "بنفس الصين الساخن خلف رقبتها". و بفضل مفعول قانون التطور الرأسمالي غير المتكافئ للرأسمالية، فإننا نرى اكتساب الاحتكارات الصينية لمواقع مهمة في السوق الرأسمالية العالمية في مجال تصدير السلع ورؤوس المال.

و لسوء الحظ، تحاول بعض الأحزاب الشيوعية بنحو خاطئ استرجاع أشكال من الماضي، وتتحدث عن "حرب باردة" جديدة، مع تمايز عنها في استبدالها الاتحاد السوفييتي بالصين في مواجهة الولايات المتحدة. ومع ذلك، فإن الوضع الحالي لا يمت بصلة للمواجهة التي كانت قائمة بين الاتحاد السوفييتي والولايات المتحدة، حيث لدينا اليوم مواجهة جارية فوق أرضية صدام الاحتكارات، أي أننا بصدد مواجهة إمبريالية بينية. هذا و خلال المؤتمر المنعقد عن بُعد، أبرز الحزب الشيوعي اليوناني عبر تموضعه هذا الاختلاف، بينما سلطت أحزاب أخرى، كالحزب الشيوعي المكسيكي والحزب الشيوعي الباكستاني، الضوء على الطابع الرأسمالي الحالي للصين، في حين تحدث الحزب الشيوعي الفلبيني -1930، علانية عن هيمنة الصين التوسعية ضد دول المحيط الهادئ المجاورة لها، و هي التي يجري استغلالها أيضاً كذريعة من قبل الولايات المتحدة للتدخل في هذه المنطقة.

و بأي حال من الأحوال لسنا بصدد مسألة صراع قائم بين الرأسمالية والاشتراكية، كما زعمت بنحو خاطئ بعض الأحزاب، كالحزب الشيوعي البرازيلي. هذا و منفصل عن الواقع هو اتخاذ الشيوعيين لزمام اللمبادرة في حملات سياسية، كتلك التي أعلمَنا عنها الحزب الشيوعي الكندي من أجل إطلاق سراح المديرة العامة لاحتكار Huawei Meng Wanzhou، ابنة رئيس هذا الاحتكار الصيني، الذي تتجاوز ثروته الشخصية 3.4 مليار دولار. وهي التي كانت قد احتجزت لبعض الوقت بسبب الصدام العنيف الجاري بين احتكارات التقنية العالية. حيث لا يليق بحزب شيوعي أن ينظم تحركاً من أجل سيدة أعمال، وصل حجم الضمان المالي للإفراج عنها 7.5 مليون دولار، و ذلك في وقت يُجرُّ فيه الشيوعيون في عشرات البلدان في عالمنا الحالي إلى المحاكم (على سبيل المثال: في أوكرانيا و بولندا) و يُسجنون (كمثال سوازيلاند و غيرها) و يُلاحقون (كمثال كازاخستان) و يُقتلون بدم بارد (كمثالي: باكستان و الهند) و هم المتواجدون في حاجة إلى تضامننا اﻷممي.

و بين "قوسين" علينا أن نسجِّل أن الحزب الشيوعي اليوناني كان قد أرسل نواباً له وأعضاء في البرلمان الأوروبي و غيرهم من كوادره، ليقفوا حضوراً في محاكمات الشيوعيين والأحزاب المتعرضة للملاحقات، في أوكرانيا و بولندا، و سابقاً في بلدان البلطيق، و استنكر جرائم القتل والاضطهاد الممارس بحق الشيوعيين في بلدان أخرى، كباكستان وكازاخستان والسودان والهند وفنزويلا و بلدان أخرى، مع إثارته لقضايا كهذه من منبر البرلمان الأوروبي.

عن مسألة "الوحدة"

من غير الممكن وجود "وحدة" مصطنعة مع القوى التي تشكك "أسس" الماركسية اللينينية و تعيد النظر بها، كما هي مبادئ الثورة والبناء الاشتراكيين باسم "البقاء في الوقت الحاضر على ما يوحدنا". إن "وحدة" كهذه هي خطِرة، و ذلك بمعزل عن الصورة الزائفة والمضللة التي ستعطيها للشيوعيين حول العالم، و ذلك لأن "نِصف الحقيقة دائما هو كذب". و هي تُخفي بالإضافة إلى ذلك، الخلافات الموجودة في الحركة الشيوعية و تمنع النقاش من أجل تجاوزها. و إذا لم تكن أمام الشيوعيين الصورة الكاملة للعالم الإمبريالي المعاصر، و إذا ركزوا فقط على الولايات المتحدة - الناتو، أو على الليبرالية الجديدة، أو الفاشية، مع فصل كل ما ذُكر عن "رَحمِِ" الرأسمالية الذي يلدها و عن ضرورة إسقاطها، فإنهم سينقادون إلى خيارات مأساوية.

إن الحزب الشيوعي اليوناني، إذ يدرك هذا الوضع ويعمل على تنوير الشعب بصدده، يقود اليوم الحركة المناهضة للإمبريالية في بلدنا ضد القواعد الأمريكية - الأطلسية، و ضد ما يسمى بـ "اتفاقيات دفاعية" مزعومة لليونان مع الولايات المتحدة الأمريكية وفرنسا، و ضد تورط القوات المسلحة اليونانية في عمليات بالخارج، و من أجل فك الارتباط عن حلفي شمال الأطلسي والاتحاد الأوروبي، اﻹمبرياليين، مع الشعب في موقع السلطة. و مع أخذه في الاعتبار لكل ما سبق، يبذل الحزب الشيوعي اليوناني قواه ضد السياسات المناهضة للشعب المتبعة من قبل حكومة حزب الجمهورية الجديدة و سيريزا و ضد الأحزاب البرجوازية الأخرى، كما و يخوض المعركة ضد التشكيلات الإجرامية الفاشية، سعياً إلى صياغة مقدمات قيام التحالف الاجتماعي، من أجل إسقاط الرأسمالية، من أجل إنهاء "الحلقة المفرغة" للاستغلال الطبقي والحروب الإمبريالية.

عن مسيرة إعادة التنظيم الثوري للحركة الشيوعية الأممية

هناك ضرورة لمواصلة المواجهة الأيديولوجية السياسية و جعلها أكثر انفتاحا من أجل توضيح المسائل. إننا لا نتفق مع تبادل النعوت العدوانية بين الأحزاب، لكننا نسعى إلى نقاش جوهري. كما و نبحث عن نشاطات مشتركة ومتقاربة حيثما يمكن تحقيقها، وخاصة في التعبير عن التضامن الأممي.

و ندعم الصيغ الحالية لتبادل وجهات النظر والتعاون بين الأحزاب الشيوعية، كاللقاءات اﻷممية والإقليمية و المواضيعية للأحزاب الشيوعية.

و نعزز أشكال التعاون اﻷكثر تقدماً للحركة الشيوعية اﻷممية، "المبادرة الشيوعية الأوروبية" و "المجلة الشيوعية الأممية"، من أجل خلق قطب شيوعي من شأنه الكفاح من أجل إعادة التشكيل الثوري و وحدة الحركة الشيوعية مع استعانتنا بمَدَدِ نظريتنا الكونية، الماركسية اللينينية.

لقد وضع المؤتمر الحادي والعشرون الأخير لحزبنا معايير مهمة لتعاوننا الوثيق مع الأحزاب الشيوعية التي: أ) تدافع عن الماركسية اللينينية والأممية البروليتارية و عن ضرورة تشكيل قطب شيوعي أممياً. ب) تناهض الانتهازية والإصلاحية و ترفض إدارة يسار الوسط و كافة تلاوين استراتيجية المراحل. ج) تدافع عن حتميات الثورة الاشتراكية. و تحكم على مسار البناء الاشتراكي وفق هذه الحتميات، مع سعيها إلى البحث واستخلاص الدروس من المشاكل والأخطاء. د) تمتلك جبهة أيديولوجية ضد الرؤى الخاطئة عن الإمبريالية، وخاصة ضد تلك التي تفصل عدوانيتها العسكرية الحربية عن محتواها الاقتصادي، و تمتلك جبهة ضد أي تحالف إمبريالي. ه) تطوِّر روابط مع الطبقة العاملة، و تحاول العمل في الحركة النقابية و في حركات القطاعات الشعبية من الشرائح الوسطى، و تسعى إلى دمج الصراع اليومي من أجل الحقوق العمالية الشعبية في استراتيجية ثورية عصرية من أجل السلطة العمالية.

هذا و يُساعد المؤتمر اﻷممي المنعقد عن بعد و مثيلاته من مؤتمرات المبادرة الشيوعية اﻷوروبية و المجلة الشيوعية اﻷممية، التي أقيمت أيضاً خلال هذه الفترة، حزبنا على القيام بدراسة أفضل لوضع الحركة الشيوعية الأممية بنحو دقيق و وضع جميع صيغ التعاون وفق تراتبية مبنية على المعايير المذكورة أعلاه، و وفق الأولويات و النشاطات المشتركة مع الأحزاب الأخرى.

نُشِر في عدد صحيفة "ريزوسباستيس" الصادر بتاريخ 22\1\2022